Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Aspekty technologiczne wykonywania metodą odlewania odśrodkowego walców do walcarek redukcyjnych

Olszyński J., Chwiałkowska B., Gwiżdż A., Uhl W.

Archiwum Odlewnictwa

|

2004

|

R. 4, nr 11/2

41--46

PL

Walce hutnicze, pracujące w walcarkach redukcyjnych, wykonywane są w przeważającej części, z niskostopowego żeliwa szarego lub sferoidalnego. Wykonuje się je stosując technologię odlewania kokilowego do form wirujących lub odlewanie grawitacyjne do kokil. Wzrost zainteresowania w ostatnich kilku latach żeliwem ADI, spowodował powstanie koncepcji przeprowadzenia prób zastosowania tego tworzywa do wykonywania walców hutniczych. Ze względów technicznych próby przeprowadzono na walcach redukcyjnych o średnicy 275 mm. Odlewy wykonane zostały z zastosowaniem rdzeni wykonanych technologią cold-box. Następnie odlewy poddano obróbce cieplnej w celu uzyskania struktury ausferrytycznej. Wykonano badania struktury i własności mechanicznych żeliwa na próbkach oddzielnie odlanych. Odlewy przekazane zostały do wykańczającej obróbki mechanicznej i prób eksploatacyjnych. Uzyskane wyniki będą służyć jako wytyczne do stosowania żeliwa ADI na walce hutnicze.

EN

Metallurgical rolls operating in reducing rolling mills arc in prevailing part made from low-alloyed grey or ductile iron. They we made by gravity die-casting into spinning moulds or into static moulds. The growing interest in ADI observed to take place over the past few years has contributed to a concept of conducting trials on this material in view of its possible application on metallurgical rolls. Taking into account some technical aspects of this undertaking, the trials were made on reducing rolls of 275 mm diameter. The castings were made with cold-box cores, and were next subjected to a heat treatment to obtain ausferritic structure. The structure was examined and mechanical properties were tested on separately cast test pieces. The castings were next subjected to final machining and performance tests. The obtained results will serve as guidelines in attempts to use ADI for metallurgical rolls.

2

Nowy produkt firmy "Lumar" - żywica MM-1001E

Chwiałkowska B., Maniowski Z., Błędowski T., Karolak B

Przegląd Odlewnictwa

|

2003

|

Vol. 53, nr 7-8

222-223

PL

Firma LUMAR wspólnie z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, opracowała technologię otrzymywania żywicy fenolowej do mas utwardzanych bezwodnikiem kwasu węglowego i uruchotniła jej produkcję. Żywica ta, jako spoiwo do mas na formy i rdzenie, charakteryzuje się przede wszystkim dobrymi właściwościairu fizycznymi jak wytrzymałość na zginanie, płynność i wybijalność. Przeprowadzone próby laboratoryjne i półtechniczne, a także przemysłowe dały wynik pozytywny. W Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Materiałów Ogniotrwałych, Budowlanych i Izolacyjnych LUMAR uruchomiono produkcję nowego gatunku alkalicznej żywicy fenolowej o handlowej nazwie MM-1001E. Efektywność ekonomiczna produkcji, przy założonych cenach produkcji i zbytu spoiwa, przewiduje spłatę inwestycji w czasie ok. 2 lat. Należy zaznaczyć, że opracowana żywica jest przyjazna ludziom i środowisku.

EN

The firm LUMAR together with the Foundry Research Institute in Cracow elaborated a new technology of receiving the phenol resin for moulding sands hardened by means of the anhydrite of carbonic acid and started its production. This resin, being a binder for moulding and core sands, is first of all characterised by good physical properties, such as bending strength, fluidity and knock-out properties. The carried out laboratory and semi-technical tests as well as industrial tests gave positive results. In the LUMAR Enterprise the production of the new sort of alkaline phenol resin of the trade name MM-1001E has been started. The economic productivity, taking into account the assumed production prices and the sale of the binder, foresees the repayment of the investment in the two-year space of time. It should be also stressed that the elaborated resin is both friendly for people and environment.

3

Badania mas z alkaliczną żywicą rezolową zmierzające do opracowania kompozycji alkaliczna żywica rezolowa i promotor adhezji

Chwiałkowska B., Dębski M.

Krzepnięcie Metali i Stopów

|

2000

|

R. 2, nr 43

91--100

PL

Historia stosowania związków sprzęgających sięga lat sześćdziesiątych, lecz zasadniczy ich rozwój rozpoczął się w latach siedemdziesiątych. Uważa się, że duże zainteresowanie tego rodzaju substancjami było wynikiem kryzysu energetycznego i surowcowego, który wymusił w tym okresie znalezienie nowego rodzaju technologii umożliwiającej modyfikację dotychczas stosowanych materiałów, m.in. takich jak tworzywa sztuczne wzmacniane bądź napełniane substancjami nieorganicznymi. Prace badawcze wielu laboratoriów skoncentrowały się zatem na poszukiwaniu metody, która umożliwiłaby korzystną zmianę charakteru oddziaływań fizyczno-chemicznych pomiędzy polimerami organicznymi a wypełniaczem nieorganicznym. Powodzenie tego rodzaju badań było wówczas niezbędne w aspekcie polepszenia wytrzymałości materiałów kompozytowych jako nowej technologii w zakresie inżynierii materiałowej. Opracowane związki sprzęgające działają na zasadzie tworzenia molekularnych połączeń między powierzchnią wypełniacza nieorganicznego a polimerem organicznym. [...]