Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Usuwanie śladów palladu z roztworów wodnych, wodno-organicznych i niewodnych

Ciba J., Niemczyk-Bałtro S., Loska K.

Przemysł Chemiczny

|

2005

|

T. 84, nr 3

201-203

PL

Opisano proces sorpcji jonów palladu i niklu na żelu krzemionkowym i węglu aktywnym. Jako czynnik sorbujący i desorbujący wykorzystano N-benzoilotiomocznik (NBT) w roztworze acetonowym. Uzyskane wyniki, potwierdzają możliwość wykorzystania opisanego procesu do zatężania lub rozdzielania jonów palladu z roztworów nieorganicznych i organicznych.

EN

Waste aq. PdCl2 or PdCl2 + NiCl2 solns., liquors from Pdelectrolysis, aq.-org. solns. contg. MeOH or formalin, and like waste solns. were each passed through a silica gel and an activated C bed to remove 21–84 and 71.4–99% of Pd, resp. This was eluted from the beds with acetonic N-benzoylthiourea in 90. This eluent appears promising for concng. Pd solns.

2

Nickel(II) complexes with N-benzoylthiourea (BT) and their stability

Ciba J., Niemczyk-Bałtro S.

Chemia Analityczna

|

2004

|

Vol. 49, No. 4

561-568

EN

The complex formation curve for nickel(II) ions and N-benzoylthiourea has been constructed applying Bjerrum's method. Total stability constants: ß1 = 1.0 × 102, ß2 = 4.04 × 103, ß3 = 1.06 × 105, ß4 = 2.09 × 106, successive constants: k1 = 100.63, k2 = 40.13, k3 = 26.17, k4 = 19.75 for [Ni(BT)n]+2 (n = 1, 2, 3, 4) and molar absorptivity e = 1.8 × 104 for nickel(II) have been calculated. The obtained constants are higher than the respective constants for Ni(II)-thiourea complexes obtained under the same conditions.

PL

Wyznaczono spcktrofotometrycznie, z wykorzystaniem metody Bjerruma, stałe trwałości kompleksów jonów niklu z N-benzoilotiomocznikiem. Całkowite! cząstkowe stale trwałości dla [Ni(BT(n1, 2, 3, 4) (11= l, 2, 3, 4) wynoszą odpowiednio: Beta(1)x 10(2) Beta(2) = 4.04 x 10(3), 1.06 x 10(5), Beta (3)=1.06 x 10(5) orazk(1) = 100.63, K(2) = 40.13, k(3)=26.17, k(4)= 19.75. Dla badanych kompleksów wyznaczono molowy współczynnik absorbancji Epsilon = 1.8 x 10(4). Uzyskane wartości stałych trwałości są wyższe niż dla kompleksów niklu(II) z mocznikiem, wyznaczonych w tych samych warunkach.

3

Stałe trwałości kompleksów palladu (II) z N-benzoilotiomocznikem (BT)

Ciba J., Niemczyk-Bałtro S.

Zeszyty Naukowe. Chemia / Politechnika Śląska

|

2002

|

z. 147

47-53

PL

Wykorzystując metodę Bjerruma "roztworów odpowiadających sobie" wyznaczono kumulatywną stałą trwałości kompleksów jonów palladu(II) z N-benzoliotiomocznikem w roztworze acetonowym Betha2=15,41. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają istnienie przynajmniej dwóch kompleksów palladu(II) z N-benzoliotiomocznikem.

EN

Using the method Bjerrum of the accumulative constants stability for palladium (II) ions with N - benzoylothiouera in acetone solutions Betha2=15,41 have been determined. The results of experiments and published data allow to chow conclusions about forming successive complexes Pd (II) - BT. Since these complexes generate at low concentrations palladium (II) ions O, l and 0,2 mM we conclude that these complexes will be stable.

4

Wpływ obecności zanieczyszczeń w solance na stabilność uzyskiwanych z niej roztworów chloru aktywnego i na wskaźniki ich otrzymywania

Niemczyk-Bałtro S., Dylewski R.

Przemysł Chemiczny

|

2000

|

T. 79, nr 9

308-311

PL

Zbadano wpływ jonów żelaza, niklu, kobaltu, miedzi i glinu na stabilność roztworów chloru aktywnego uzyskanych w wyniku elektrolizy roztworu zawierającego 20 g NaCl/dm3. Stwierdzono, że jony te powodują przyśpieszenie rozkładu chloranu (I) sodu, przy czym działanie to zmniejsza się w szeregu Fe3 + >Ni2 + > Co2 + > Cu2 + > Al3 +. Jony żelaza, niklu i kobaltu, obecne w solance kierowanej do elektrolizy, powodują zmniejszenie wydajności prądowej otrzymywania roztworów chloru aktywnego.