Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Decydującymi czynnikami wpływającymi na wysokość kosztorysowych cen budowy sieci kanalizacyjnej są zastosowane technologie i użyte materiały, koszty robót ziemnych i nawierzchniowych oraz zajęcia pasa drogowego. Metody wykopowe cechują stosunkowo niskie koszty montażu oraz zakupu materiałów, jednak metody odtworzeniowe pochłaniają od 40 do 70% kosztów realizowanego zadania. W przypadku technologii bezwykopowych koszty odtworzenia spadają do minimum i dotyczą tylko miejsc, w których prowadzone są roboty ziemne służące do wbudowania studni na kolektorach oraz wykonania dróg technologicznych. Minusem technologii przewiertu sterowanego mimo uzyskanego dobrego efektu finansowego jest niewielkie dotychczasowe zastosowanie tej metody przy budowie sieci kanalizacyjnych i ryzyko nieuzyskania liniowości spadków na wierconych odcinkach. Mikrotuneling jest najdroższą z analizowanych technologii z powodu wysokich kosztów wykonania wiercenia oraz zakupu rur. Ale ma on znaczną przewagę pod względem jakości wykonania i daje gwarancję wykonania kanałów o właściwych spadkach bez odkształceń w poziomie oraz pionie względem projektowanej trasy. Stosowanie technik wykopowych na terenach wiejskich, z niską jakością infrastruktury drogowej i zwartą zabudową mieszkaniową przy drogach, wiąże się ze sporą uciążliwość społeczną, ale efektem jest droga, która przewyższa standardem stan wyjściowy - w przypadku obszarów niedoinwestowanych może to być traktowane jako atut. Z pewnością uzasadnione jest stosowanie technologii bezwykopowych w miejscach o dużej urbanizacji oraz rozwiniętej infrastrukturze. Na obszarach wiejskich zastosowanie technologii bezwykopowych jest zasadne np. przy przekraczaniu torowisk, gdy nie ma możliwości wykonywania robót metodą wykopową.
EN
When comparing the cost estimate prices for the construction of the sewage network, the decisive factors influencing their amount are the technologies used, the material used for their construction, earthworks, surface works and the costs of using the road lane. Excavation methods have relatively low costs of assembly and purchase of materials, but restoration methods consume 40 to 70% of the costs of the performed task. Reconstruction costs in the case of trenchless technologies are dropped to a minimum and only apply to places where earthworks were carried out for building wells on collectors and for the construction of technological roads. The downside of the controlled drilling technology, despite the good financial effect achieved, is the limited use of this method in the construction of sewage networks so far, the linearity of slopes on the drilled sections may not be achieved. Microtunnelling, which is the most expensive technology in this analysis, owes its position to high drilling prices and the costs of purchasing pipes for trenchless technology. This technology has a significant advantage in the quality of workmanship, which guarantees the execution of channels with proper slopes without horizontal and vertical deformations in relation to the planned route. Rural areas with terrible road infrastructure and dense housing development by roads, during the use of excavation techniques, have considerable social nuisance, but their reconstruction is achieved, which, after completion, exceeds the standard that was before the investment. Which in the case of underinvested rural areas can be regarded as an advantage. The use of trenchless technologies in places with high urbanization and developed underground infrastructure of cities is certainly justified. When used in rural areas, the use of trenchless technologies is appropriate, e.g. when crossing railway tracks where it is not possible to perform works using the excavation method.
PL
Celem pracy była ocena ekonomiczna wykorzystania technologii bezwykopowych oraz wykopowych w budowie, renowacji oraz wymianie sieci wodociągowych. Do przeprowadzenia oceny wykorzystano trzy faktycznie zrealizowane inwestycje na terenie miasta R. Na podstawie tych inwestycji stworzono kosztorysy dla każdej z metod bezwykopowych. Następnie porównano każdą z metod bezwykopowych z metodą wykopu otwartego. Ostatnim elementem zestawionych danych była ich analiza. Po przeanalizowaniu danych stwierdzono, że wybrane metody bezwykopowe są korzystniejsze pod względem ekonomicznym, a także szybkości wykonania inwestycji w porównaniu do metody wykopu otwartego.
EN
The aim of the work was to evaluate the economic use of trenchless and excavation technologies in construction renovation and replacement of water supply networks. Three actually implemented investments in the R city were used to carry out the assessment. Based on these investments, cost estimates were prepared for each of the trenchless methods. Then each was compared from trenchless methods with the open excavation method. After analyzing the data, it was found that the selected trenchless methods are more advantageous in terms of economy and speed of investment implementation compared to the open excavation method.
PL
Przeprowadzona przez autorów analiza obejmowała ocenę kosztów budowy i renowacji rurociągu stalowego DN 100 o długości 1 km. Projektowany rurociąg PEHD DN 110 SDR 17, odcinki boczne włączone do projektowanego o średnicach: DN 80, DN 63 i DN 50 oraz projektowane przyłącza DN 32. Dodatkowo w analizowanej sieci zabudowane są trzy hydranty przeciwpożarowe. Z analizy całkowitych kosztów wynika, że najdroższą w tym przypadku metodą jest wykonanie natrysku polimocznika 3M Scotchkote Liner 2400, a najtańsze rozwiązanie to budowa nowego rurociągu metodą przewiertu sterowanego HDD. Koszty wykonania natrysku polimocznika stanowią 117% wartości robót wykonywanych tradycyjnie, natomiast koszty budowy rurociągu metodą przewiertu sterowanego HDD wynoszą odpowiednio 76 i 83% wartości robót przeprowadzonych metodą wykopową.
EN
The analysis included assessment of the construction and renovation costs of a 1 km long DN100 steel pipeline. The proposed PEHD DN 110 SDR 17 pipeline, side sections included in the designed pipeline with diameters: DN 80, DN 63 and DN 50 and the proposed DN32 connections. In addition, three fire hydrants were installed in the network under analysis. The analysis of the total costs shows that the most expensive method in this case is spraying 3M Scotchkote Liner 2400 polyurea, and the cheapest solution is the construction of a new pipeline using HDD controlled drilling. The cost of spraying polyurea accounts for 117% of the value of works performed traditionally, while the costs of constructing a pipeline using the HDD controlled drilling method are 76% and 83% of the value of excavation works, respectively.
PL
Problemy eksploatacji sieci z wodą do picia o dużej twardości są znane w wielu krajowych przedsiębiorstwach ujmujących wodę podziemną. W tych sieciach wodociągowych obserwowane są zjawiska wzrostu wtórnego zanieczyszczenia wody i strat jej ciśnienia. Sytuacja ta powoduje również zużycie wody do częstego płukania takich sieci. Celem badań było wykazanie efektów działania fosforanowych inhibitorów korozji, wprowadzanych do sieci wodociągowej. Badania prowadzono w latach 2017-2019 w czterech punktach sieci wodociągowej. Analiza uzyskanych wyników badań oraz obserwacje przebiegu płukania sieci pozwalają stwierdzić, że proces oczyszczania przebiega poprawnie. Dzięki tym działaniom woda jest oszczędzana oraz obniżają się koszty związane z wymianą skorodowanych rur lub ich renowacją. Zmniejsza się także zużycie energii elektrycznej potrzebnej do utrzymania wymaganego ciśnienia wody w sieci, co również wpływa na obniżenie jej awaryjności. Dla odbiorcy wody zauważalnym efektem tych działań jest usunięcie zabarwienia (rdzawo brunatne wody wywołane obecnością żelaza i manganu) oraz osadów powstających na bateriach czerpalnych. Prowadzony proces dozowania preparatu fosforanowych inhibitorów korozji zapobiega powstawaniu biofilmu na ściankach rur sieci jak i instalacji wodociągowych, które są środowiskiem rozwoju mikroorganizmów.
EN
In these networks, the phenomena of pressure loss pollution are observed, hence the need for high water consumption for frequent flushing. The purpose of the research was to indicate the effects of phosphate corrosion inhibitors introduced into the water supply system, supporting the purification process and improving quality as well as preventing secondary water pollution. The research was carried out in 2017-2019 at four points of the water supply network. Analysis of the obtained test results and observations of the rinsing process show that the purification process is carried out correctly. We save water and reduce the costs associated with replacing corroded pipes or their renovation. The consumption of electricity needed to maintain the required water pressure in the network is also reduced, which also reduces its failure rate. For the recipient of water, a noticeable effect of these activities is the removal of its secondary colouring (rust-brown waters due to the presence of iron and manganese) and sediments arising from faucets. The process of dosing of phosphate corrosion inhibitors prevents the formation of biofilm on the walls of the network pipe as well as water supply installations, which are the environment for the development of microorganisms.
7
Content available remote Ocena kosztów sposobów naprawy sieci kanalizacyjnej na przykładzie miasta S
PL
Stan istniejących przewodów kanalizacyjnych, zwłaszcza wykonanych w latach 60-80 ubiegłego wieku z rur betonowych i kamionkowych jest zły, w zasadzie w każdym mieście w naszym kraju. Niezadowalający stan techniczny kanałów odprowadzających ścieki powoduje wiele negatywnych skutków takich, jak zanieczyszczenie środowiska (eksfiltracja ścieków do gruntu), wyższe ceny oczyszczania ścieków (infiltracja wód przypadkowych) oraz dużą awaryjność sieci (powstawanie zatorów, miejscowe pęknięcia, przeciwspadki i inne). Przy porównaniu kosztów naprawy kanałów w analizowanej sieci kanalizacyjnej miasta S korzystniejsze okazały się niektóre metody bezwykopowe ich modernizacji. Metoda ciasno pasowana rękawa utwardzanego na miejscu (CIPP) i luźno pasowanych krótkich modłów rurowych (KMR) okazały się tańsze w zakresie średnic 160-500 mm. Przebudowa kanalizacji z wykorzystaniem metody burstliningu okazała się droższa od tradycyjnej metody wykopowej w zakresie średnic 200-300 mm, niezależnie od rodzaju nawierzchni.
EN
The condition of existing sewer lines, especially those made of concrete and stoneware pipes in the 60-80s of the last century, is bad in every city in our country. An unsatisfactory technical condition of sewage disposal channels causes a lot of negative effects such as environmental pollution (sewage exfiltration to the ground), higher prices of sewage treatment (accidental water infiltration) and high network failure coefficient (formation of blockages, local cracks, counter-falls and others). When comparing the costs of repairing the canals in the analyzed sewage network of the S city, some trenchless modernization methods proved to be more beneficial. The method of tight-fitting in-hardened sleeve (CIPP) and loosely fitted short modules (KMR) proved to be cheaper in the diameter range of 160-500 mm. Reconstruction of the sewage system using the burstlining method turned out to be more expensive than the excavation method in the diameter range of 200-300 mm regardless of the type of pavement.
PL
Analizowane przedsiębiorstwo ZPWiK eksploatowało w 2017 r. sieć wodociągową o długości 486,3 km wykonaną głównie, bo w 76,3% z PEHD i aż 85% stanowią sieci o wieku do 20 lat. Większość awarii w sieci wodociągowej spowodowana jest korozją przewodów rur stalowych i pracami budowlanymi. Z badań wynika, że w ostatnich latach awaryjność ulegała systematycznemu obniżeniu i tak z 2,33 awarii/km rok w 2012 do 1,76 awarii/km rok w 2017 roku. Większość awarii jest usuwana w czasie do 8 godzin, ale można zaobserwować, że od 2015 roku sukcesywnie rośnie liczba trudniejszych awarii usuwanych w czasie dłuższym niż 13 godzin. Mimo dużej awaryjności poziom strat jest stosunkowo niski i ulega obniżeniu z 11,36% w 2012 do 8,75% w 2017 roku, co w porównaniu z danymi Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie (IGWP) jest wynikiem bardzo dobrym. Uzyskiwane dobre efekty mają związek z odnową materiałów sieci, z zakupem i wykorzystaniem nowego sprzętu do lokalizowania i usuwania awarii oraz ciągłym rozbudowywanym i analizowanym monitoringiem pracy, jak również redukcją ciśnienia w analizowanej sieci wodociągowej.
EN
In 2017, the analyzed ZPWiK company operated a 486.3 km-long water supply network made mainly of PEHD (76.3%) and 85% of networks up to 20 years old. Most of the failures in the water supply system are due to corrosion of steel pipes and construction work. In recent years, the research shows the failure rate of systemic lowering, and so from 2.33 failure / km year in 2012 to 1.76 failure / km year in 2017 failure / km year. Most failures are removed within 8 hours, but you can see that since 2015 the number of difficult failures to be removed in more than 13 hours has been on a yearly basis increasing. Despite the high failure rate, the level of losses is relatively low and decreases from 11.36% in 2012 to 8.75% in 2017, which, compared to the data of the Polish Waterworks Chamber of Commerce (IGWP), is a very good result. The good results obtained are related to the renewal of network materials, the purchase and use of new equipment for locating and removing failures, and the continuous expanded and analyzed monitoring of work as well as the reduction of pressure in the analyzed water supply network.
PL
Analizowane Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w ostatnich latach coraz więcej korzysta z bezwykopowych metod odnowy przewodów wodociągowych. Niekorzystna struktura wiekowa sieci wodociągowej (ponad 64% rurociągów jest starszych niż 25 lat) oraz niekorzystna struktura materiałowa (prawie 20 km rurociągów zostało wykonanych z azbestocementu) wymuszają na przedsiębiorstwie opracowanie długofalowej strategii odnowy sieci wodociągowej bez ograniczania się do planowania na okres dwu lub trzyletni, a taki funkcjonuje dotychczas w przedsiębiorstwie. Dodatkowym wyzwaniem dla przedsiębiorstwa jest konieczność realizacji programu usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest stosowanych na terytorium Polski. Oznacza to, że rocznie do 2032 roku PWiK musi wymienić około 1,3 km/rok sieci wodociągowej z rur azbestocementowych. Możliwość wymiany azbestocementowych przewodów wodociągowych technologiami bezwykopowymi powinna zostać wykorzystana przez PWiK w maksymalnie możliwym zakresie. Należy dodać do tego konieczność remontów starych rurociągów na terenach silnie zurbanizowanych oraz niewątpliwe korzyści finansowe nie mówiąc o pozostałych zaletach przy wykonaniu tych robót metodami bezwykopowymi. Tak więc wzrost wykorzystania tych metod odnowy przewodów wodociągowych w przedsiębiorstwie jest nieunikniony. W tym kierunku powinny się koncentrować działania przedsiębiorstwa. Duże znaczenie przy stosowaniu metod bezwykopowych ma zadowolenie właścicieli terenów, na których są prowadzone roboty, zarówno instytucjonalnych jak i prywatnych. Mały zakres robót ziemnych i szybkość wykonywania remontów ma duży wpływ na zmianę wizerunku firmy.
EN
In recent years, the analyzed Water Supply and Sewerage Company has been using trenchless methods of water pipes renewal. Unfavorable age structure of the water supply network (over 64% of pipelines are older than 25 years) and unfavorable material structure (almost 20 km of pipelines are made of asbestos-cement). This forces the company to develop a long-term strategy for water network renewal without being limited to planning for a period of two or three years, and such has been functioning in the enterprise so far. An additional challenge for the company is the program of removing asbestos and products containing asbestos used on the territory of Poland. This means that PWIK, by 2032, has to replace about 1.3 km of the water supply network from asbestos-cement pipes every year. The possibility of replacing asbestos-cement water pipes with trenchless technologies should be used by PWiK to the maximal possible extent. Adding to this the need to renovate old pipelines in heavily urbanized areas and undoubted financial benefits, not to mention the remaining advantages of trenchless methods for performing these works. The increase in the use of these methods of renewal of water supply pipelines in the company is inevitable. The company’s activities should focus in this direction. The satisfaction of owners of areas where works are carried out, both institutional and private, is of great importance when using trenchless methods. The small scope of earthworks and the speed of repairs have a big impact on changing the company’s image outside.
EN
In 2017, the analysed enterprise ZPWiK (Zabrzańskie Enterprise of Water Supply Network and Sewage System) operated the water supply network of 486.3 km length, constructed mainly (in 76.3%) from PE-DH ( polyethylene of high density). The age of as much as 85% of the network is up to 20 years old. The most of failures in water supply network is caused by a corrosion of steel pipelines and the conducted constructional work. It is followed from the studies that the failure frequency is systematically decreasing: from 2.33 failures/km in 2012, to 1.76 failures /km in 2017. The majority of the occurring failures are removed during up to 8 hours but we may observe that since 2015, the number of more difficult failures, being removed during longer period than 13 hours, has been successively increased. In spite of a high failure frequency, the level of losses is relatively low and is decreased from 11.36% in 2012 to 8.75% in 2017, what in comparison to the data of IGWP (Economic Chamber “Polish Water Supply Network”) is a very good result. The obtained good effects are connected with the renewal of the network materials, purchase and utilization of new equipment for finding out and recovery of the failures and constantly developed and analysed monitoring of work as well as the pressure reduction in the water supply network.
PL
Analizowane przedsiębiorstwo ZPWiK eksploatowało w 2017 sieć wodociągową o długości 486,3 km wykonaną głownie bo w 76,3% z PEHD i aż 85% stanowią sieci o wieku do 20 lat. Większość awarii w sieci wodociągowej spowodowana jest korozją przewodów rur stalowych i pracami budowlanymi. Z badań wynika że awaryjność ulega systematycznemu obniżeniu z 2,33 w 2012 do 1,76 w 2017 awarii/km rok. Większość awarii jest usuwana w czasie do 8 godzin, ale można zaobserwować że od 2015 roku sukcesywnie rośnie liczba trudniejszych awarii usuwanych w czasie dłuższym niż 13 godzin. Mino dużej awaryjności poziom strat jest stosunkowo niski i ulega obniżeniu z 11,36% w 2012 do 8,75% w 2017, co w porównaniu z danymi IGWP jest wynikiem bardzo dobrym. Uzyskiwane dobre efekty mają związek z odnową materiałów sieci, z zakupem i wykorzystaniem nowego sprzętu do lokalizowania i usuwania awarii oraz ciągłym rozbudowywanym i analizowanym monitoringiem pracy jak również redukcji ciśnienia w sieci wodociągowej.
PL
Na etapie projektowania nie ma w zasadzie możliwości poprawnego doboru optymalnych wydajności i mocy pomp w zależności od bardzo zmiennych spływów ścieków i wód obcych. Po przeprowadzonej analizie jednoznaczna ocena pracy 30 obiektów pompowni ścieków jest bardzo trudna. W grupie pomp o małej rocznej wydajności jako źle dobrane uważa się pompownie o dużych mocach od P=7,5 do 15 kW. Przy średniej wydajności jako źle dobrane w zakresie mocy od P=11 do 15 kW. Przy dużej rocznej wydajności jako źle dobrane o mocy P=22 kW. Wyniki oceny pokazują, że te pompownie nie mają zbyt wysokiej wydajności do aktualnie występujących przepływów ścieków w obszarze ich działania. Za prawidłowo dobrane w małej rocznej wydajności należy uznać pompownie o mocy od P=1,5 do 4,2 kW. W grupie pomp o średniej rocznej wydajności za prawidłowo dobrane w tej grupie należy uznać pompownie o mocy od P=2,5 do P=7,5 kW. W grupie pomp o dużej rocznej wydajności za prawidłowo dobrane w tej grupie należy uznać pompownie o mocy P=13,5 kW. Problem zagniwania ścieków był widoczny najbardziej w grupie pompowni małych i dużych ze względu na bardzo długi czas wypełniania zbiornika komory pomp. Wyznaczenie współczynnika energochłonności pozwala na ocenę kosztów potrzebnych na przepompowanie 1m3 ścieków sanitarnych. W tym porównaniu najkorzystniejszy współczynnik wyznaczono w grupie pompowni dużych średnio 0,15 kWh/m3, dla średnich średnio 0,20 kWh/m3 i najwyższe dla małych średnio 0,30 kWh/m3 . Analizując koszty inwestycyjne, widać, że rozwiązania uważane powszechnie za tańsze, w perspektywie kilkunastoletniej eksploatacji zajmują ostatnie miejsce pod względem kosztów. Zakłady kanalizacyjne, chcąc sprawnie zarządzać systemami transportu ścieków w kanalizacji ciśnieniowej, muszą liczyć się z wyższymi kosztami eksploatacyjnymi. Wzrost ceny za odprowadzane ścieki przy użyciu pompowni ścieków maksymalnie wynosił 0,57 zł/m3 , minimalnie 0,01 zł/m3, a średnio można przyjąć 0,12 zł/m3 . Uważa się, że błędy projektowe odpowiadają za 40% występujących problemów eksploatacyjnych, za kolejne 50% odpowiadają błędy po stronie niewłaściwego wykonawstwa – zaledwie 10% utożsamia się z trudnościami obiektywnymi.
EN
At the design stage, it is principally not possible to correctly select the optimal efficiency and power of pumps depending on highly variable flows of sewage and foreign water. After the analysis, an unambiguous assessment of the work of 30 pumping stations is very difficult. In the group of pumps with low annual capacity, pumping stations with high powers from P=7.5 to 15 kW are considered as poorly selected, while with the average efficiency as poorly chosen in the power range from P=11 to 15 kW, and with high annual capacity as ill-suited (P=22 kW). The results of the assessment show that these pumping stations have too high efficiencies in relation to the currently occurring sewage flows in the area of their operation. The pumping stations with power from P=1.5 to 4.2 kW should be considered as properly selected in the small annual capacity group. In the group of pumps with average annual capacity, the pumping power from P=2.5 to P=7.5 kW should be considered suitable for this group. In the group of pumps with high annual capacity, pumping stations with the efficiency of P=13.5 kW should be considered properly selected in this group. The problem of rotting sewage was most visible in the group of small and large pumping stations due to the very long time of filling the pump chamber tank. The determination of the energy intensity coefficient allows to assess the costs needed to pump 1 m3 of sanitary wastewater. In this comparison, the most favourable coefficient was determined in the group of large pumping stations – on average 0.15 kWh/m3 , for medium stations – on average 0.20 kWh/m3 , and the highest coefficient for small stations – on average 0.30 kWh/m3 . Analyzing investment costs, it can be seen that solutions commonly considered cheaper in the perspective of a dozen or so years of exploitation occupy the last place in terms of costs. If sewage plants – wishing to efficiently manage wastewater transport systems in a pressure sewage system – must reckon with higher operating costs. A price increase for discharged sewage using a pumping station was maximum 0.57 PLN/m3, minimum 0.01 PLN/m3 , and on average it can take 0.12 PLN/m3 . It is believed that design errors are responsible for 40% of existing operational problems, for subsequent ones 50% of errors are on the side of improper performance – only 10% can be identified as objective difficulties.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.