W praktyce pierwszym, namacalnym przejawem aktywności kontrolnej prowadzonej przez organy Inspekcji Ochrony Środowiska jest protokół podsumowujący wyniki kontroli. Jego treść i forma rodzą istotne implikacje.
1 stycznia 2023 roku weszły w życie reszta przepisów lipcowej nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: u.c.p.g.) oraz Ustawa z 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2022 r. poz. 1549, dalej: nowela), ogniskująca się wokół problematyki gospodarowania nieczystościami ciekłymi, czyli ściekami gromadzonymi przejściowo w zbiornikach bezodpływowych lub osadnikach w instalacjach przydomowych oczyszczalni ścieków.
Truizmem jest stwierdzenie, iż przystępując do określenia tytułowych zasad i przesłanek, wyjść trzeba od generalnej konstatacji, iż wynikają one głównie z interpretacji przepisów Ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej: u.z.z.w.) oraz Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.).
Przepisy Ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (DzU z 2022 r. poz. 699, dalej: u.o.) nie tylko regulują kwestie związane z odpadami komunalnymi, ale także odnoszą się do szczególnych kategorii odpadów, takich jak komunalne osady ściekowe, odpady weterynaryjne czy też odpady medyczne rozumiane jako odpady powstające w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny
Kontynuując prezentację zasad i przesłanek taryf wodnych (rozpoczętą w artykule Zasady i przesłanki wydawania decyzji taryfowych, „Przegląd Komunalny” 7/2023), wyjść trzeba od zwrócenia uwagi na kluczowe znaczenie poprawnej konstrukcji uzasadnienia decyzji taryfowej.
Truizmem jest stwierdzenie, że sposób stosowania i interpretowania przez organ regulacyjny aktualnie obowiązujących przepisów dotyczących kreacji taryf wod-kan, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii skracania tychże, budzi - eufemistycznie rzecz ujmując - wiele emocji i kontrowersji.
21 lutego br. Senat podjął prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej: projekt). O podjęcie postępowania w sprawie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu wniosły Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Nadzwyczajna do spraw Klimatu.
Zgodnie z deklaracją sformułowaną w poprzednim artykule, w niniejszym opracowaniu kontynuować będziemy prezentację obowiązujących już od 13 października 2022 r. zmian w Kodeksie spółek handlowych (dalej: Ksh), które w istotny sposób rzutują na sposób sprawowania tytułowego nadzoru.
11
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Ledwie branża wodociągowo-kanalizacyjna zdążyła ochłonąć po wakacyjnej zmianie tych przepisów ustawy branżowej (9 sierpnia br. weszły w życie przepisy Ustawy z 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw), które dotyczą wieloletnich planów rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, a już na legislacyjnym horyzoncie pojawiło się widmo kolejnych zmian związanych z konieczną transpozycją do rodzimego systemu przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 z 16 grudnia 2020 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (dalej: dyrektywa).
Próbując syntetycznie opisać specyfikę relacji przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych (dalej także: pwk) z organem regulacyjnym na przestrzeni ostatnich trzech miesięcy, wypada stwierdzić (odwołując się do tytułu książki Ericha Marii Remarque’a): „Na Zachodzie bez zmian”.
Truizmem jest stwierdzenie, że zagospodarowanie wód opadowych i roztopowych generuje różnorodne wyzwania, kłopoty i wątpliwości. W tym „problematycznym” zbiorze poczesne miejsce zajmują kwestie natury prawnej, ogniskujące się z grubsza wokół próby udzielenia odpowiedzi na następujące pytanie: za pomocą jakich narzędzi prawnych można bezpiecznie i skutecznie wprowadzić opłaty za odprowadzenie deszczówki?
Wobec zasygnalizowanych w poprzednim artykule wątpliwości i ryzyk związanych z wyborem tzw. administracyjnoprawnego modelu wprowadzenia opłat za zagospodarowanie deszczówki otwartym jest pytanie o możliwość wyboru modelu alternatywnego, cywilnoprawnego, tj. bazującego na materiale normatywnym zawartym w Kodeksie cywilnym (w szczególności chodzi tu o przepisy dotyczące zlecenia) oraz o ewentualne wady i zalety takiego rozwiązania.
Jakie są praktyczne konsekwencje wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 9 lutego 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw dla zarządów spółek komunalnych?
18
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Zagospodarowanie ścieków przemysłowych niesie dla przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych liczne wyzwania zarówno prawnej, jak i praktycznej natury. Te pierwsze są w dużej mierze konsekwencją tego, że materiał normatywny odnoszący się do tytułowej problematyki jest – eufemistycznie rzecz ujmując – zróżnicowany pod względem źródła, rangi i specyfiki przepisów, z kolei na te drugie wpływają takie czynniki, jak uwarunkowania lokalne, geograficzne, ekonomiczne czy – last but not least – różnorodne aspekty techniczne związane np. ze specyfiką danego systemu produkcyjnego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.