Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The use of local bacteria is preferred in bioleaching as an environmental-friendly alternative technology in gold mining. In a preliminary study, rhizobacteria were isolated and cultured from three types of hyperaccumulator vegetation from the Ratatotok gold mine, Indonesia, namely Pteris vittata L., Syzygium aromaticum L., and Swietenia mahagoni Jacq. These rhizobacteria still need to be characterised and identified. This study is aimed to cover bacterial phenotypic characterisation, assessment of bacteria resistance to tailing, and identification of bacterial strains the exhibit the highest resistance to tailings. The assessment was carried out across a spectrum of tailing concentrations, selecting the three most robust strains for molecular identification. The process involved genotypic characterisation to determine the species name by analysing the 16S rRNA gene. The results reveal that the phenotypic characteristics of the bacteria isolates vary, but all of them are the indole acetic acid (IAA) hormone producers. The highest IAA producer is the isolate from the rhizosphere of S. aromaticum. Based on the genotypic characterisation test, three most resistant isolates to tailing stress are the following strains Pseudomonas aeruginosa (RTKP1) and Stenotrophomonas geniculata (RTKP2), both from the rhizosphere of P. vittata; as well as Bacillus cereus (RTKS) from the rhizosphere of S. aromaticum. These three strains need to be further tested for their bioleaching capability to recover gold from tailings. Additionally, this study recommends that gold recovery using biological agents can combine the role of hyperaccumulator plants in phytomining and rhizobacteria in bioleaching.
EN
In Moncongloe area, Maros Regency, South Sulawesi Province, Indonesia, zeolite mineralization in porphyritic rhyolite and green tuff was identified occurred in a volcano-sedimentary sequence, members of the Miocene Camba Formation. This paper describes a recent study of the zeolite mineralization on the basis of field and laboratory data, which focused on its genetic aspects and potential utilizations based on its mineralogical and chemical characteristics. The laboratory works applied in this study include mineralogical analysis (petrography and XRD) and bulk chemical analysis (XRF for major oxides, ICP-OES and ICP-MS for trace elements). Microscopic and XRD studies indicate that the zeolite is a phillipsite type, which is associated with smectite, and was formed as an alteration product of the primary K-feldspar phenocrysts as well as fine crystalline ground mass and volcanic glass. The presence of phillipsite-type zeolite associated with smectite were also confirmed by the chemical compositions. The zeolite mineralization associated with smectite in the study area were formed by alteration process by hydrothermal fluid in alkaline seawater condition, during Late Miocene to Pliocene. So, it can be concluded that the hydrothermal alteration is occurred in that time range. The magma that forms the volcanic host rocks is an alkaline series magma, intermediate to acid in composition, and originates from subduction zone. The K-rich phillipsite-type zeolite in the study area can be used for, among other things: to remove lead from water, remove paraquat from wastewater, extract potassium from seawater, remove thorium from carbonate solutions, as catalyst in knoevenagel, as dietary supplementation for pets, to uptake ammonia in water, and for colorectal cancer therapy.
PL
Na obszarze Moncongloe w regencji Maros w prowincji Sulawesi Południowej w Indonezji zidentyfikowano mineralizację zeolitu w porfirowym ryolicie i zielonym tufie w sekwencji wulkaniczno-osadowej, należącej do mioceńskiej formacji Camba. W artykule opisano najnowsze badania mineralizacji zeolitu na podstawie danych terenowych i laboratoryjnych, które koncentrowały się na jej aspektach genetycznych i potencjalnych zastosowaniach w oparciu o jej właściwości mineralogiczne i chemiczne. Prace laboratoryjne zastosowane w tym badaniu obejmują analizę mineralogiczną (petrografia i XRD) oraz masową analizę chemiczną (XRF dla głównych tlenków, ICP-OES i ICP-MS dla pierwiastków śladowych). Badania mikroskopowe i XRD wskazują, że zeolit jest typem filipsytu, który jest związany ze smektytem i powstał jako produkt przemiany pierwotnych fenokryształów skalenia K, a także drobnokrystalicznej masy gruntowej i szkła wulkanicznego. Obecność zeolitu typu filipsytowego związanego ze smektytem została również potwierdzona przez skład chemiczny. Mineralizacja zeolitu związana ze smektytem na badanym obszarze powstała w wyniku procesu przemiany przez płyn hydrotermalny w alkalicznej wodzie morskiej, od późnego miocenu do pliocenu. Można zatem stwierdzić, że w tym przedziale czasowym nastąpiły zmiany hydrotermalne. Magma tworząca wulkaniczne skały macierzyste, to magma serii zasadowej, o składzie pośrednim do kwaśnego, pochodząca ze strefy subdukcji. Zeolit typu filipsytu bogaty w K na badanym obszarze może być stosowany m.in. do: usuwania ołowiu z wody oraz parakwatu ze ścieków, ekstrakcji potasu z wody morskiej, usuwania toru z roztworów węglanowych, jako katalizator w knoevenagelu, a także jako suplement diety dla zwierząt domowych, do wchłaniania amoniaku w wodzie oraz do terapii raka jelita grubego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.