Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Krwotok podpajęczynówkowy i neurogenne powikłania kardiologiczne - przegląd

Uryga A., Kasprowicz M., Burzyńska M.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2016

|

Vol. 22, nr 4

267--272

PL

Krwotok podpajęczynówkowy (SAH), związany jest z wynaczynieniem się krwi do przestrzeni, która obejmuje obszar pomiędzy oponą pajęczą i miękką i wypełniona jest płynem mózgowo-rdzeniowym. Do krwotoku dochodzi najczęściej wskutek pęknięcia tętniaka, zlokalizowanego w obrębie koła tętniczego Willisa. U pacjentów po SAH rozwija się wiele patologicznych zmian, obejmujących zaburzenia śródczaszkowe oraz uogólnione zaburzenia układu sercowo-naczyniowego oraz płuc. W niniejszej pracy omówione zostały podstawowe mechanizmy prowadzące do wystąpienia SAH oraz towarzyszące im reakcje biochemiczne. Przedstawiono również najczęściej występujące w tej grupie pacjentów patologie układu sercowo-naczyniowego. Z punktu widzenia skuteczności leczenia istotne jest bowiem poznanie charakterystycznych zmian w układzie krążenia oraz mechanizmów ich powstawania.

EN

Subarachnoid haemorrhage (SAH) refers to extravasation of blood into the space between the pia and arachnoid membranes. Haemorrhage occurs mostly as a result of rupture of the aneurysm, located within the arterial circle of Willis. Among the patients with SAH a number of pathological changes are developed, including intracranial impairment and systemic disturbances, such as cardiovascular and pulmonary disorders. In this paper we present the basic mechanisms that lead to SAH occurrence and the biochemical reactions related to SAH. We also review the most common disturbances of cardiovascular system, occurred in this group of patients. For the effective treatment, it is important to know the characteristic changes in the cardiovascular system and the mechanisms involved in their appearance.

2

Wpływ temperatury na kinetykę procesu bioługowania odpadów flotacyjnych z Zakładu Wzbogacania Rud Lubin

Jażdżyk E., Sadowski Z., Polowczyk I., Uryga A.

Rudy i Metale Nieżelazne

|

2005

|

R. 50, nr 2

77-81

PL

Przeprowadzono badania procesu bioługowania odpadu z flotacji rud miedzi z ZWR Lubin w termostatowanym reaktorze mieszalnikowym. Określono najlepsze zagęszczenie fazy stałej dla realizacji tego procesu, które wynosiło 10% c.st. Zastosowano autochtoniczny szczep bakteryjny Acidithiobacillus ferrooxidans. Bioługowanie w reaktorze mieszalnikowym prowadzono stosując dwie temperatury: 30 i 35 stopni Celcjusza. Po 14 dniach trwania procesu stopień wyługowania miedzi wyniósł 89 i 84 % całkowitej ilości miedzi odpowiednio dla 35 i 30 stopni Celsjusza. Otrzymane wyniki potwierdzają fakt, że podwyższenie temperatury procesu o 5 stopni Celsjusza wpływa na polepszenie jego kinetyki. Obliczono energię aktywacji dla procesu bioługowania odpadów flotacyjnych Ea = -303 kJ/mol.

EN

The bioleaching experiments were carry on using the flotation tailings from Lubin mine. The optimal solid concentration was determined. It was 10% of weight. The autochtonic, acidofilic microorganism such as Acidithiobacilluse ferrooxidans was used. After 14 days of bioleaching the copper recovery was 84 and 89 % for temperature of 30 and 35 Celsius degrees respectively. The increase of temperature causses an increase of process kinetic. The activation energy was evaluated and equals -303 kJ/mol.

3

Bioleaching of cobalt from mineral products

Uryga A., Sadowski Z., Grotowski A.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2004

|

Vol. 38

291-299

EN

A kinetic approach to study cobalt, copper and arsenic bioleaching has been proposed and discussed. Two flotation by-products from the Lubin mine have been used. Acidithiobacillus ferrooxidans bacteria isolated from water from the “colour” lakes of Boguszow (Lower Silesia), was adopted to metal leaching. Semi-empirical model has been proposed to describe the metal extraction from collected samples. This model originated from the shrinking core and it was able to fit the experimental data. This model is an useful tool to investigate and compare ore bioleaching process for different size fractions.

PL

Badania kinetyki procesu bioługowania kobaltu, miedzi i arsenu zostały przeprowadzone w warunkach laboratoryjnych. Do badań użyto dwa półprodukty otrzymane z procesu flotacji z ZWR Lubin. Bakterie Acidithiobacillus ferrooxidans, które zostały wykorzystane w tych badaniach, były wyizolowane z kwaśnych wód pobranych z “kolorowych” jeziorek w okolicy Boguszowa (Dolny Śląsk). Do opisu procesu ekstrakcji badanych próbek został zastosowany półempiryczny model. Model ten zakłada istnienie warstwy półprzepuszczalnej nad ługowaną powierzchnią mineralną. Zastosowanie tego modelu okazało się odpowiednie dla opisu procesu bioługowania ziaren o różnych wymiarach.

4

The use of n,n'-dimethyl-n,n'- diphenylmalonamide for iron(iii) extraction

Costa M. C., Uryga A., Sadowski Z.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2002

|

Vol. 36

317-326

EN

N,N’-dimethyl-N,N,-diphenylmalomanide (DMDPHMA) has been proposed as selective reagent for extracting iron(III) from hydrochloric acid media. The influence of hydrochloric acid concentration on the extraction of Fe3+ ions was studied. Iron(III) ions were completely extracted from the concentrated hydrochloric acid solution (>8 M). When the concentration of chloride ions was maintained at 12 M by LiCl addition to the aqueous phase, the yield of iron(III) was nearly 100%. The stripping of iron(III) from the loaded organic phase (1,2-dichloroethane) was achieved by simple contact with water. The possible extraction mechanism and the composition of the extracted iron(III) species have been determined by using UV, IR and NMR spectroscopic techniques. The results showed that the metal ion was extracted as FeCl4 - complex.

PL

N,N’-dwumetylo-N,N’-dwufenyloamid kwasu malonowego został zaproponowany jako selektywny kstrahent dla ekstrakcji żelaza(III) z roztworów kwasu solnego. Badano wpływ stężenia kwasu solnego na proces ekstrakcji jonów Fe܁+, stwierdzając, że jony Fe܁+ były całkowicie ekstrahowane z roztworów o wysokim stężeniu kwasu solnego (>8M). W przypadku, gdy wysokie stężenie jonów chlorkowych (12M) uzyskano przez dodanie chlorku litu (LiCl), odzysk jonów żelaza(III) był również bliski 100%. Zastosowanie innych roztworów chlorkowych (KCl,NaCl) nie przyniosło zadawalających wyników ekstrakcji. Reekstrakcje z fazy organicznej (dwuchloroetan) realizowano przy pomocy wody destlowanej. W celu wyjaśnienia mechanizmu selektywnej ekstrakcji żelaza(III) przeprowadzono badania spektrofotometryczne (UV,IR) oraz NMR. Wyniki tych badań wskazują, że odpowiedzialnym za ekstrakcję żelaza(III) jest kompleks FeCl-.