Gaz ziemny jest podstawowym źródłem energii, odpowiadającym za około 20% światowej produkcji energii. Jest on również kluczowym elementem strategii redukcji emisji CO2 ze względu na jego kluczową rolę w stabilizacji odnawialnych źródeł energii (OZE). Jednocześnie zużycie gazu ziemnego jako paliwa kopalnego emitującego CO2 powinno być ograniczane. Alternatywnym paliwem spełniającym wymaganie zeroemisyjności, które może zapewnić stabilizację OZE i jednocześnie zmniejszyć zapotrzebowanie na paliwa kopalne jest biogaz (BG). Skuteczne wykorzystanie BG wymaga dokładnego poznania potencjału produkcji, struktury i specyfiki jego źródeł oraz technologii produkcji i uzdatniania. Prezentowane opracowanie przedstawia perspektywę i krótki przegląd istniejącego potencjału produkcji BG. Wykazano, że prawie 90% polskiego potencjału produkcji BG pochodzi ze źródeł o wydajności poniżej 100 Nm3/h, co stanowi obecnie minimalną komercyjnie dostępną wydajność technologii oczyszczania i skraplania BG. W związku z tym pełne wykorzystanie źródeł BG wymaga działań zmierzających do konsolidacji źródeł, odpadów z rozproszonych źródeł, reorganizacji logistyki odpadów lub przeskalowania istniejących technologii do produkcji i uzdatniania biogazu.
EN
Natural gas is a primary source of energy, accounting for about 20% of global energy production. It is also a key component of CO; reduction strategies due to its key role in stabilizing renewable energy sources (RES). At the same time, the use of natural gas as a COg—emitting fossil fuel Should be reduced. An alternative fuel that meets the zero—carbon requirement and can ensure the stabilization of RES while reducing the need for fossil fuels is biogas (BG). Effective use of BG requires a thorough understanding of the production potential, the structure and specifics of its sources, as well as production and treatment technologies. The presented study provides a perspective and a brief overview of the existing BG production potential. It is shown that almost 90% of Polish BG production potential comes from sources with a capacity of less than 100 Nm3/h, which is currently the minimum commercially available capacity of BG treatment and liquefaction technologies. Therefore, full utilization of BG sources requires efforts to consolidate sources, disperse waste, reorganize waste logistics or scale up existing technologies for BG production and treatment.
Do ochrony powietrza atmosferycznego w elektrowniach, elektrociepłowniach, jak i w innych zakładach przemysłowych stosowane są instalacje odpylania, odsiarczania, odazotowania i usuwania metali ciężkich ze spalin. Zazwyczaj instalacje te oczyszczają znaczne strumienie spalin sięgające nawet kilku mln Nm3/h, stąd niezwykle istotną kwestią jest zapewnienie właściwego przepływu zapylonych gazów. W tym celu wykorzystuje się metody modelowania fizyczne i numeryczne.
W artykule przedstawiono rozwiązanie polegające na wtrysku cieczy kondycjonującej, w postaci oczyszczonych ścieków przemysłowych lub ich mieszaniny z wodą, do kanału spalin przed elektrofiltrem. Celem jest częściowa eliminacja ścieków z IMOS (instalacja mokrego odsiarczania spalin) oraz podniesienie skuteczności odpylania elektrofiltru. Biorąc pod uwagę widoczny na całym świecie trend do osiągnięcia na terenie zakładów przemysłowych zeroemisyjnej gospodarki ściekami, proponowane rozwiązanie może pomóc w jego realizacji [1-4].
Polska energetyka opiera się na spalaniu węgla kamiennego i brunatnego oraz stoi przed wyzwaniem zapewnienia stabilnej dostawy energii (krajowe zużycie będzie rosło), przy jednoczesnym ograniczeniu oddziaływania na środowisko. Od 18 sierpnia 2021 roku polskie elektrownie będą musiały spełniać wymogi tzw. konkluzji BAT (Best Available Techniques), które zaostrzają dopuszczalne poziomy emisji (wyrażone jako dopuszczalne wartości stężeń) zanieczyszczeń, takich jak pyły, dwutlenek siarki (SO2) oraz tlenków azotu (NOx jako suma NO i NO2) oraz dodatkowo wprowadzają limity na rtęć (HgT), chlorowodór (HCl) i fluorowodór (HF) [1].
W wielu procesach przemysłowych powstają ścieki, ich usunięcie to jeden z poważniejszych problemów eksploatacyjnych między innymi w elektrowniach, elektrociepłowniach oraz ciepłowniach. Wśród różnych nowych rodzajów ścieków, takich jak np. koncentraty z układów stosujących membranowe techniki oczyszczania wody, czy ścieki z mycia membran (CIP), na uwagę zasługują ścieki z instalacji mokrego odsiarczania spalin (IMOS). Dotychczas większość ścieków w elektrowniach czy też w elektrociepłowniach była zagospodarowywana w ramach hydrotransportu na składowiska popiołu, co nie sprzyjało rozwojowi zaawansowanych technik oczyszczania ścieków przemysłowych.
Dla wiekowych źródeł spalania, które niedługo zostaną wyłączone z eksploatacji, nie jest ekonomicznie uzasadnione wyposażanie ich w drogie instalacje ograniczające stężenie rtęci w spalinach. Rozwiązaniem tego problemu może być technologia DeMerTec (DMT), powstała w wyniku współpracy Politechniki Wrocławskiej i RAFAKO S.A.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.