Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The authors studied the poorly-known, uneconomic sulphide mineralization site in Sowia Dolina near Karpacz. Host rocks are hornfelses of the Velká Úpa schist series, which belongs to the Izera-Kowary Unit. Ore minerals assemblage includes: pyrrhotite, pyrite, chalcopyrite, arsenopyrite, sphalerite, galena and marcasite, accompanied by ilmenite and rutile. The oldest sulphide is high-temperature pyrrhotite crystallized at about 600°C, which is in good agreement with the temperature range of contact metamorphic conditions, revealed by muscovitesillimanite transformation. Low-temperature pyrrhotite and other sulphides formed at about 390°C (arsenopyrite geothermometer) down to 265°C (pyrrhotite geothermometer), whereas fluid inclusions studies of vein quartz demonstrated the temperature range 380-150°C. Mineralization in Sowia Dolina is similar to other ore hydrothermal deposits known from the proximal or distal contact zone of the Karkonosze granite.
XX
Hornfelsy Sowiej Doliny należą do jednostki izersko-kowarskiej i są częścią serii łupkowej grupy Velkej Úpy, przeobrażonej na kontakcie z waryscyjskim granitem Karkonoszy. W Sowiej Dolinie istnieją ślady dawnych robót górniczych, wyloty sztolni i hałdy, na których znaleźć można okazy z mineralizacją siarczków. Okruszcowane hornfelsy odznaczają się dobrze zachowaną foliacją i lineacją. Przejawem metamorfizmu kontaktowego są poligonalne zarysy ziaren kwarcu oraz rozpad muskowitu na sillimanit, zgodnie z reakcją: muskowit + kwarc = Al2SiO5 + K-skaleń + H2O, która oznacza warunki metamorfizmu wysokiego stopnia i osiągnięcie temperatury powyżej 600°C, a także krystalizacja andaluzytu i kordierytu, całkowicie zamienionego w pinit. Efektem zmian kontaktowych jest również powstanie pseudomorfoz po granacie. Najbogatsze skupienia minerałów kruszcowych stwierdzone zostały w hornfelsach wzbogaconych w kwarc lub przecinanych żyłkami kwarcowo-skaleniowymi. Dominującym minerałem rudnym jest pirotyn, rzadziej pojawia się piryt. Minerały te tworzą masywne skupienia kilkucentymetrowej miąższości, niekiedy także żyłki lub struktury rozproszone. W mniejszych ilościach występują: chalkopiryt, galena, sfaleryt, arsenopiryt, bornit, markasyt oraz minerały Ti. Sukcesja minerałów kruszcowych została określona na podstawie przerostów mineralnych (tab. 2). Najstarsze minerały, ilmenit i rutyl, są związane przypuszczalnie z metamorfizmem regionalnym. Po minerałach Ti krystalizował pirotyn. Młodszy od niego jest chalkopiryt, którego starsza generacja tworzy zrosty z pirotynem, następna natomiast występuje jako odmieszania w sfalerycie. Po pirotynie i starszym chalkopirycie, w tym samym czasie powstawały sfaleryt, arsenopiryt i galena. Markasyt jest minerałem wtórnym, tworzącym się w początkowych stadiach procesu wietrzenia rud na hałdzie. Następstwo siarczków potwierdziła interpretacja geotermometryczna wyników analiz chemicznych w mikroobszarze. Wykazała ona, że temperatury powstawania pirotynu wahały się w zakresie temperatur 630–265°C, a arsenopiryt krystalizował w temperaturze około 390°C. Temperatury powstawania kwarcu żyłowego oznaczone za pomocą inkluzji ciekło- -gazowych mieszczą się w zakresie temperatur 380–150°C. Porównanie obserwacji mikroskopowych rud z danymi chemicznymi i petrologicznymi pozwala na sugestię, że procesy metamorfizmu kontaktowego w temperaturach około 600°C odpowiadają krystalizacji wysokotemperaturowego pirotynu, natomiast pozostałe siarczki i kwarc żyłowy tworzyły się w procesach hydrotermalnych niższych temperatur, aż do około 150°C.
EN
An extensive hydrothermal polymetallic mineralization with a well developed oxidation zone rich in secondary minerals occurs in dolostones several hundred meters from the Karkonosze granite at Rędziny. Using XRD and FTIR methods, mineral phases representing transitional members of the olivenite-adamite solid solution have been identified. Electron microprobe analyses reveal the most common varieties to be zincian olivenite and cuprous adamite with compositions ranging from (Cu1.17Zn0.83)(AsO4)(OH) to (Zn1.38Cu0.62)(AsO4)(OH). The two minerals are subordinate in the weathering zone which can be characterized as having been a zone of low Cu2+ and Zn2+ activity and with mineralizing solutions of increased pH. A high Ca2+ concentration due to the ubiquitous presence of carbonate rocks resulted in the expansion of the stability field of another arsenate, conichalcite (or Zn-bearing conichalcite), which is a common mineral there.
PL
W dolomitach rędzińskich występuje obszerny, hydrotermalny zespół mineralizacji polimetalicznej oraz równie bogaty zespół mineralizacji wtórnej. Metodami XRD i FTIR zidentyfikowano minerały będące ogniwami pośrednimi pomiędzy olivenitem a adamitem tworzącymi ze sobą roztwór stały. Na podstawie analizy w mikroobszarze (WDS) określono skład chemiczny poszczególnych członów. Najczęściej spotykanymi odmianami są cynkowy olivenit i miedziowy adamit o następujących skrajnych składach chemicznych: (Cu1,17Zn0,83)(AsO4)(OH) i (Zn1,38Cu0,62)(AsO4)(OH). Niewielki udział olivenitu i adamitu w strefie utlenienia w Rędzinach związany jest z mniejszą aktywnooecią jonów Cu2+ i Zn2+ w roztworach mineralizujących i podwyższeniem pH środowiska. Obecność skał wwęglanowych w Rędzinach i duże stężenie jonów Ca2+ wpływa korzystnie na rozszerzanie termodynamicznego pola trwałości innego arsenianu, konichalcytu lub też jego cynkowej odmiany i w konsekwencji powszechną krystalizację tego minerału.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.