Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Doświadczenia z wieloletnich okresów eksploatacji instalacji chłodniczych w obiektach użyteczności publicznej w tym instalacji sztucznych lodowisk spowodowały, że w Polsce stosowane są przeważnie chłodziwa, jakimi są wodne roztwory glikoli mono-etylenowego i mono-propylenowego. Popularne przed laty wodne roztwory soli chlorku sodu (NaCl) lub chlorku wapnia (CaCl2), zwane solankami, zostały obecnie praktycznie wyeliminowane ze stosowania w instalacjach chłodniczych w obiektach użyteczności publicznej, ze względu m.in. na swoje silnie korozyjne właściwości. Bazując na doświadczeniach wynikających z projektowania takich instalacji można zauważyć, że w niektórych krajach Europy Zachodniej obecnie staje się coraz bardziej popularny w stosowaniu, znany od dawna jako chłodziwo, wodny roztwór amoniaku. Ocenia się, że w ciągu ostatnich 5 lat zrealizowano w Europie około 50 instalacji mrożeniowych lodowisk, w których zastosowano to chłodziwo. Realizacje te miały miejsce zwłaszcza we Francji, Szwecji i Finlandii. Innym chłodziwem, coraz bardziej popularnym w stosowaniu w niskotemperaturowych instalacjach chłodniczych, staje się solanka: wodny roztwór organicznej soli potasowej (mrówczanu potasu z dodatkiem inhibitorów korozji), stosowany głównie w Finlandii, Szwecji, Danii, Czechach. W Polsce także pojawiają się propozycje wykorzystywania tych chłodziw w instalacjach mrożeniowych lodowisk. W niniejszym artykule dokonano analizy porównawczej dotyczącej właściwości wody amoniakalnej i mrówczanu potasu, jako chłodziw, w celu oszacowania ewentualnych korzyści z ich zastosowania.
EN
In result of the experience from long-term periods of refrigeration systems operation in public buildings, including ice rinks, mono-ethylene and mono-propylene glycol dilutions are nowadays commonly used as coolants for freezing ice rink installations in Poland. Aqueous sodium chloride (NaCl) and calcium chloride dilutions (CaCl2), called brines, popular years ago, have gone out of use in cooling systems in public buildings, owing to – among others – their strong corrosive properties. Basing on the experience in such systems designing, it can be seen that in some Western European countries aqueous ammonia dilution, long known as a coolant, is becoming more and more popular. It is estimated that aqueous ammonia dilution has been used in about fifty ice rink freezing installations constructed in Europe within the last five years, especially in France, Sweden and Finland. Another coolant, which is becoming more and more popular for low temperature refrigeration systems, is brine: aqueous solution of organic potassium salt (potassium formate with addition of corrosion inhibitors) used mainly in Finland, Sweden, Denmark and in the Czech Republic. In Poland there are also suggestions to use these refrigerants in ice rinks refrigeration systems. The paper presents a comparative analysis of the properties of aqueous ammonia dilution and potassium formate, to estimate the potential benefits of their use as a coolant.
PL
Lodowiska odkryte, wykorzystywane są sezonowo, pełniąc swoją funkcję najczęściej w okresie od drugiej połowy października do końca pierwszej połowy marca. Poza sezonem użytkowania, płyta stacjonarnego lodowiska odkrytego wykorzystywana jest najczęściej do gier sportowych. Może także pełnić rolę absorbera promieniowania słonecznego, a pozyskiwane w takim absorberze ciepło może służyć dla częściowego pokrywania potrzeb cieplnych przyległych do lodowiska obiektów np. krytych pływalni. Takie rozwiązania są coraz szerzej stosowane w Austrii, Niemczech, a także w Polsce. Proponowane są zarówno rozwiązania bazujące na bezpośrednim wykorzystaniu niskotemperaturowego ciepła absorbowanego przez płytę lodowiska w okresie ciepłym, jak i rozwiązania, w których zaabsorbowane przez płytę, a zatem i płyn krążący w jej orurowaniu, ciepło stanowi dolne źródło ciepła dla sprężarkowej pompy ciepła w celu transformacji tego ciepła na wyższy, bardziej użyteczny poziom temperaturowy. W niniejszym artykule przedstawiono wyniki obliczeń symulacyjnych, w wyniku których uzyskano informacje o możliwej do uzyskania mocy cieplnej absorbera (płyty lodowiska) oraz końcowej temperaturze medium płynącego w rurkach. Obliczenia przeprowadzono dla lodowiska rekreacyjnego o powierzchni 800 m2.
EN
Outdoor ice rinks are used seasonally, usually from the second half of October to the first half of March. Off-season, outdoor ice rink field is used mostly for sports games. It can also be used as an absorber of solar radiation. The heat generated in the absorber may be used to partially cover the heat demand of buildings adjacent to the rink field, such as indoor swimming pools. Such solutions are more and more widely used in Austria, Germany and also in Poland. They are either based on the direct use of low temperature heat absorbed by the ice rink field during warm season or they employ the heat absorbed by the field (and thus the fluid circulating in the piping system) as a low temperature heat source for a heat pump which then transforms the heat to a higher, more useful temperature level. The paper presents the results of simulation calculations, which yielded information about the possible to acquire output of the absorber (ice rink field) and the final temperature of the medium flowing through the tubes. The calculations were made for a recreational ice rink the surface of which was 800 m2.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.