Konstrukcje szklane, w których szkło współpracuje z innymi elementami konstrukcyjnymi pod względem statycznym w przenoszeniu obciążeń, są coraz bardziej popularne. Dążenie aby takie konstrukcje urzekały swoją lekkością prowadzi do maksymalnego wykorzystania możliwości wytrzymałościowych szkła i materiałów łączących. Znane są przypadki, gdy tego rodzaju konstrukcje szklane w momencie odbioru są bez wad, po jakimś czasie występują jednak zbyt duże odkształcenia, które prowadzą do uszkodzenia pewnych elementów konstrukcji szklanej. Niniejszy artykuł omawia dwa przykłady dotyczące zmian "pełzających", które wystąpiły dopiero po dłuższym okresie użytkowania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.