Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Historic buildings of the Warsaw University of Technology - selected issues of renovation, modernisation and adaptation

Wagner A. A.

Civil and Environmental Engineering Reports

2016

No. 21(2)

121--130

The historic buildings of the Warsaw University of Technology display not only outstanding architectural values, but are also representative of the trends in preservation, restoration, and adaptation that were prevalent at the time of their modernization. The post-war rebuilding of the WUT was more akin to modernization than reconstruction. But the freedom to shape modern architectural forms in the 1960s and ’70s brought with it a lack of respect for their historic environment. A change in the approach to historic buildings and their integration with modern architecture came in the late 1970s. The most recent modernization of the WUT’s historic buildings, especially after Poland’s accession to the EU, resulted in many good examples of proper, harmonious integration between the ‘modern’ and the ‘traditional’.

Najstarszy, zabytkowy zespół Politechniki Warszawskiej, objęty obecnie wraz z terenem (między ulicami Nowowiejską, Noakowskiego, Koszykową i Alejami Niepodległości) ochroną konserwatorską, jest dobrym przykładem na ukazanie zmiany podejścia do zagadnień i działań związanych z renowacją i modernizacją historycznych zespołów uczelni wyższych. Powojenna odbudowa zabytkowych gmachów Politechniki Warszawskiej bliższa była modernizacji, niż rekonstrukcji, ponieważ główny nacisk położony został na usprawnienie i intensyfikację funkcji utylitarnych, a nie bezpośrednie odtwarzanie form historycznych. Odreagowaniem na narzucony historyzm lat 50. były obiekty powstałe w kolejnych dekadach. Swoboda w kształtowaniu form architektonicznych, ograniczona jedynie niedostatkami technicznymi i materiałowymi, spowodowała, iż nowe koncepcje formalne i programowe zepchnęły aspekt integracji z istniejącą zabytkową tkanką na dalszy plan. Koniec lat siedemdziesiątych przynosi zmianę podejścia do architektury zabytkowej i jej integracji z obiektami współczesnymi. Ostatnie dekady, zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej i wiążące się z tym możliwości korzystania z unijnego dofinansowania, zaowocowały wieloma pracami modernizacyjnymi gmachów Politechniki, przeprowadzanymi według obowiązujących zasad koserwatorskich.