Biomaterials made of biodegradable polymers are designed to degrade in vivo in a controlled manner over a predetermined period. Biodegradable polymers do not have to be removed after use by secondary surgery and they may lead to a continuous simulation of the healing tissues. Therefore, biodegradable polymers can be used in many kinds of biomedical applications, especially in drug delivery systems. In this presentation, some selected studies related to drug delivery systems which composed wit h both natural (i.e. chitosan) and synthetic (i.e. polylactic acid; PLA) biodegradable polymers, are discussed. These drug delivery systems were prepared in the forms of microsphere and sponge types. The microsphere type systems were prepared with polylactic acid and chitosan polymers and some active agents (i.e. rifampicin, 5-Fluorouracil; 5-FU) were loaded into the microspheres during the formation of microspheres and sponges. In the case of PLA microspheres, solvent evaporation technique was applied while the suspension cross-linking technique was appliecl for chitosan microspheres. The prepared polymeric microspheres were in the size range of 20-300 žm. The sponge type systems were prepared with chitosan polymers by using the solvent evaporation and spinning technique. The same active agent were loaded into the sponge type system as in the microsphere type system (i.e. 5-FU). During these studies, some effective parameters (i.e. type and of amount solvent, polymer/drug ratio, emulsifier concentration, stirring rate) on the size of microspheres and the amount of loaded drug were evaluated. Afterwards, determination studies of "in-vitro" drug release profiles and biodegradation mechanisms were performed by using the phosphate buffer solutions.
PL
Biomateriały z polimerów biodegradowalnych projektuje się tak, aby w określonym czasie uległy kontrolowanemu rozkładowi in-vivo. Biodegradowalne polimery nie muszą być usuwane operacyjnie i pozwalają na ciągłą stymulację leczonej tkanki. Dlatego polimery biodegradowalne mogą być użyteczne w wielu rodzajach zastosowań biomedycznych, szczególnie w systemach dozowania leków. W niniejszej pracy, zaprezentowano wyniki wybranych badań związanych z systemami dozowania leków opartymi zarówno na naturalnych (tzn. chitosan) jak i syntetycznych (tzn. kwas polimlekowy; PLA) polimerach biodegradowalnych. Omawiane polimery wykonano w postaci sferycznych mikrokapsułek lub struktur gąbczastych. Sferyczne mikrokapsułki wytwarzane były zarówno z kwasu polimlekowego jak i polimerów chitosanu. Czynnik aktywny (tzn. rifampicin, 5-Fluorouracil; 5-FU) wprowadzano do wnętrza mikrokapsułek podczas ich wytwarzania. Do uzyskania mikrokapsułek z PLA stosowano technikę odparowania rozpuszczalnika, a do wytworzenia mikrokapsułek z chitosanu - technikę sieciowania w zawiesinie. Rozmiary gotowych mikrokapsułek wahały się w granicach od 20 do 300 žm. Systemy typu gąbczastego wytwarzane były z polimerów chitosanu techniką odparowania rozpuszczalnika i przędzenia. Strukturę gąbczastą napełniano tym samym czynnikiem aktywnym (tzn. 5-FU), którego używano do napełniania sferycznych mikrokapsułek. W trakcie omawianych badań określono wpływ wybranych parametrów (tzn. rodzaj i ilość rozpuszczalnika, stosunek polimer/lek, stężenie emulgatora, szybkość wirowania) na wielkość mikrokapsułek i ilość wprowadzonego do ich wnętrza leku. Następnie, przy użyciu buforowanego roztworu fosforanowego, przeprowadzono badania profilu uwalniania leku oraz mechanizmu biodegradacji.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.