Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Aitcin P.

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Domieszki: najważniejszy składnik nowoczesnego betonu

Aitcin P.

Cement Wapno Beton

2006

R. 11/73, nr 5

277-284

Domieszki chemiczne są nieodzownymi składnikami nowoczesnych betonów. Można stosować małe ilości organicznych polimerów w celu poprawy właściwości mieszanki betonowej i stwardniałego betonu, jak również jego trwałości. Pomimo, że korzystny efekt pierwszej zastosowanej domieszki był przypadkowy obecnie rozwinęła się nauka o domieszkach. Wpływ domieszek na hydratację lub właściwości mieszanki betonowej i stwardniałego betonu jest dobrze poznany. Domieszki chemiczne można podzielić na cztery grupy. Są takie, które mogą powodować dyspersję cząstek cementu. Są one znane jako reduktory wody, superplastyfikatory lub umiarkowane reduktory wody. Innym rodzajem są domieszki, które wpływają na proces hydratacji albo zwiększając albo zmniejszając jego szybkość. Są także takie, które wykazują tylko wpływ fizyczny na mieszankę betonową lub stwardniały beton, a mianowicie napowietrzające, zmniejszające skurcz, zmieniające lepkość, lub inne. W końcu są takie, które reagują z produktami ubocznymi reakcji hydratacji, na przykład proszek glinowy, które reaguje z wodorotlenkiem wapnia uwolnionym w procesie hydrolizy C3S i C2S, powodując powstawanie maleńkich banieczek wodoru, które pozostają uwięzione w zaczynie cementowym, wytwarzając beton pęcherzykowaty. Szczególne oddziaływania czterech domieszek: polisulfonianów, polikarboksylanów, domieszki zmieniającej lepkość oraz zmniejszającej skurcz opisano w tym artykule.

Chemical admixtures are essential components of modern concrete. Small quantities of organic polymers can be used to enhance the properties of fresh and hardened concrete, as well as its durability. Even though the beneficial effects of the first admixtures were discovered by chance, there presently exists a new science of admixtures. The action of admixtures on the hydration reaction or properties of fresh and hardened concrete is well understood. Chemical admixtures can be classified into 4 categories. There are those that can be used to disperse cement particles. These admixtures are known as water reducers, superplasticizers or mid-range water reducers. Another category of admixtures is those that modify the kinetics of the hydration reaction by either accelerating it or slowing it down. There are also those that have only a physical action on fresh and/or hardened concrete such as air-entraining agents, shrinkage reducing admixtures, viscosity modifying admixtures, etc. Finally, there are those that react with a by-product of hydration reaction such as aluminum powder that reacts with the lime liberated by the hydrolysis of the C3S and C2S to produce tiny hydrogen bubbles that remain trapped in the cement paste to produce alveolar concrete. The specific action of four admixtures: polysulfonates, polycarboxylates, viscosity modifying and shrinkage reducing admixtures is presented in this paper.

Portland cement hydration seen by a civil engineer

Aitcin P.

Cement Wapno Beton

2003

R. 8/70, nr 3

115-130

From a scientific point of view it is not so easy to explain the hardening phenomenon of Portland cement. The complexity of Portland cement hydration can be partially explained by the fact that Portland cement is a multiphasic material in which each phase can exist in different polymorphic forms, impurities can change drastically the reactivity of these phases, the proportions of the different phases can vary over a wide range, so-called minor components like free lime, alkali sulfates, periclase etc. play a not so minor role during hydration. Finally, Portland cement hydration is no more occurring exclusively in the presence of water, but rather in the presence of water containing various amounts of different admixtures that can change drastically the properties of hydrated paste in its fresh as well as hydrated state. In this paper a civil engineer approach is given in order to emphasize some aspects of cement hydration allowing to use properly and efficiently the marvellous and complex material that is Portland cement.

Z naukowego punktu widzenia nie jest łatwo wyjaśnić zjawisko twardnienia cementu. Złożoność hydratacji cementu portlandzkiego można częściowo wytłumaczyć tym, że cement jest materiałem wielofazowym, w którym każda faza może występować w różnych odmianach polimorficznych, zanieczyszczenia mogą zasadniczo zmienić reaktywność tych faz, proporcje różnych faz mogą się zmieniać w szerokim zakresie, a składniki akcesoryczne, jak wolne wapno, siarczany sodu i potasu, peryklaz itp. mogą odgrywać niemałą rolę podczas hydratacji. Wreszcie hydratacja cementu portlandzkiego nie przebiega w obecności samej wody, lecz w obecności wody zawierającej różne ilości domieszek, mogących zasadniczo zmienić własności zaczynu w czasie i po stwardnieniu. Przedstawiono podejście inżyniera budownictwa do niektórych aspektów hydratacji, pozwalające na bardziej właściwe i efektywne wykorzystanie złożonego materiału jakim jest cement portlandzki.