Purpose. Today energy losses in contact line are determined by calculation, but this method gives approximate values. It is proved that it is more effective control of the energy losses in contact line using indirect methods, but existing methods give the error of 7,5%. It is necessary to improve the control method of energy losses in contact line by taking into account additional factors. Methods. The method of integral and matrix calculus used to develop a mathematical model for determining energy losses coefficient. Theory of experiment planning used for development a regression. The Results. Regression equations of the second order for determining energy losses coefficient for areas of direct and alternating currents were received on the basis of full factorial experiment. Character of energy losses coefficient was defined, the limits of its changes were set and recommendations of its regulations were provided on the basis of the Monte Carlo method. An experimental confirmation of the results was done. It showed that the proposed improved method reduces error in the determination of energy losses. Scientific novelty. For the first time, an analytical expression for estimating energy losses coefficient, which takes into account the number of trains on the zone between traction substations was found. This allows determining energy losses in contact line more accurately. First established the law of the statistical distribution of the energy losses coefficient, which makes it possible to evaluate its limits and advice on regulations change it. Practical significance. The method of determination of the loss factor, which takes into account additional factors was found. This makes it possible to reduce the taking into account error of loss of 2,1% as compared with the existing indirect method.
PL
Cel: Obecnie pomiary strat w sieci trakcyjnej dokonywane są szacunkowo, jednak ten sposób pozwala uzyskać tylko przybliżone wyniki. Udowodniono, że bardziej efektywne jest kontrolowanie strat energii elektrycznej w sieci trakcyjnej za pomocą metod pośrednich, jednak istniejące metody dają wynik z błędem rzędu 7,5%. Niezbędne jest udoskonalenie metody kontroli strat energii w sieci trakcyjnej z uwzględnieniem dodatkowych czynników. Metodyka: Przy opracowaniu matematycznego modelu do określenia współczynnika strat wykorzystano metody rachunku całkowego i macierzowego. Do opracowania zależności regresji wykorzystano teorię planowania eksperymentu. Wyniki: Na podstawie pełnego doświadczenia czynnikowego, uzyskano równania regresji drugiego rzędu do określenia współczynnika straty energii na odcinkach z prądem stałym i prądem zmiennym. Na podstawie metody Monte Carlo określono charakter współczynnika straty energii, ustalono limit zmian i przedstawiono zalecenia dotyczące jego regulacji. Przedstawiono doświadczalne potwierdzenie uzyskanych wyników, które pokazało, że zaprezentowana udoskonalona metoda zmniejsza błąd pomiaru strat energii elektrycznej. Innowacyjność: Po raz pierwszy uzyskano wyrażenie analityczne do określenia strat energii elektrycznej w sieci trakcyjnej, z uwzględnieniem liczby pociągów pomiędzy stacjami trakcyjnymi. Po raz pierwszy sformułowano prawo rozkładu prawdopodobieństwa współczynnika strat energii elektrycznej, które umożliwia ocenę jego granic i proponuje zmianę metodyki. Znaczenie praktyczne: Opracowano metodykę określenia współczynnika strat uwzględniającą dodatkowe czynniki. Daje to możliwość zmniejszenia błędu wyliczenia straty o 2,1% w porównaniu z istniejącą metodą pośrednią.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.