Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ biostymulatora Asahi SL na aktywność fotosyntetyczną wybranych odmian Phaseolus vulgaris L.

Michałek W., Kocira A., Findura P., Szparaga A., Kocira S.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1286--1301

PL

W uprawie roślin często występują czynniki stresogenne, które wpływają na ograniczenie intensywności procesu fotosyntezy, co z kolei może powodować spadek wielkości i jakości plonu roślin. W takich przypadkach uzasadnione staje się stosowanie biostymulatorów w celu poprawy wielkości i jakości uzyskiwanych płodów rolnych, przy jednoczesnym braku negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne. W związku z powyższym w prezentowanej pracy analizowano wpływ biostymulatora Asahi SL na efektywność aparatu fotosyntetycznego fasoli zwykłej Phaseolus vulgaris L. Badania polowe zostały przeprowadzone w 2013 i 2014 roku, na dwóch odmianach fasoli, powszechnie uprawianych w Polsce i przetwarzanych przez przemysł spożywczy. Odmiana Aura – posiada białe nasiona a Toska – czerwone. W sezonach wegetacji przeprowadzono dwa pomiary fotosyntetycznej aktywności liści rośliny fasoli (liście z sześciu roślin z każdego poletka): pomiar I – tydzień po pierwszym zastosowaniu biostymulatora; II pomiar – tydzień po drugim zastosowaniu biostymulatora. W przypadku pojedynczego opryskiwania drugi pomiar przeprowadzono w drugim terminie na odpowiednim etapie rozwoju rośliny. W przeprowadzonych badaniach z fasolą podjęto próbę oceny wydajności aparatu fotosyntetycznego przez pomiar niektórych parametrów fluorescencji chlorofilu po dolistnej aplikacji biostymulatora Asahi SL. Aktywność fotosyntetyczną roślin określono przez pomiar indukcji fluorescencji chlorofilu przy pomocy fluorymetru. Oznaczono następujące parametry w stanie adaptacji ciemniowej: Fv/Fm – maksymalna sprawność fotosystemu PS II. Natomiast w stanie adaptacji do światła zmierzono: DF/Fm’ – efektywna wydajność fotosystemu PS II, współczynnik fotochemicznego qP oraz niefotochemicznego qN wygaszania fluorescencji. Wyniki uzyskane z przeprowadzonych doświadczeń polowych wskazują na wielokierunkowy wpływ biostymulatora Atonik na aktywność fotosyntetyczną roślin doświadczalnych, o czym świadczą niższe wartości niektórych parametrów indukcji fluorescencji chlorofilu (FC) w porównaniu z serią kontrolną. Ponadto zaobserwowano, że fasola traktowana roztworem Asahi SL charakteryzowała się większą sprawnością fotosyntetyczną, o czym świadczy wzrost rzeczywistej wydajności fotochemicznej związanej z efektywnością transportu elektronów (DF/Fm’). Jednakże nie we wszystkich kombinacjach zaobserwowano wzrost tego parametru w porównaniu z kontrolą. W warunkach przeprowadzonych badań odmiana Aura charakteryzowała się lepszą sprawnością aparatu fotosyntetycznego. Świadczą o tym między innymi wartości współczynnika fotochemicznego wygaszania fluorescencji chlorofilu (qP). Ponadto badania wykazały także, że tendencja wzrostowa współczynnika qNu odmiany Aura nie wystąpiła tylko po dwukrotnej aplikacji biostymulatora na rośliny fasoli. Identyczną tendencję stwierdzono u odmiany Toska po dwukrotnym opryskiwaniu roślin 0,1% roztworem Asahi SL. W przeprowadzonym doświadczeniu stwierdzono większy wzrost wartości wskaźnika wygaszania niefotochemicznego u roślin odmiany Toska w porównaniu z odmianą Aura.

EN

In cultivation of plants, stress factors often occur, which affect the limitation of the intensity of the photosynthesis process, which in turn may cause a decrease in the size and quality of the plant yield. In such cases, it is justified to use biostimulants to improve the size and quality of the obtained crops, with no negative impact on the natural environment. Therefore, the presented work analyzed the effect of the Asahi SL biostimulant on the efficiency of the photosynthetic apparatus of Phaseolus vulgaris L. bean. Field research was carried out in 2013 and 2014, for two varieties of beans commonly grown in Poland and processed by the food industry, Aura – white seeds and Toska – red seeds. In the growing seasons two measurements of photosynthetic activity of the bean plant leaves (leaves from six plants from each plot) were carried out: measurement I – the week after the first use of the biostimulant; II measurement – a week after the second application of the biostimulator. In the case of a single spray, the second measurement was carried out at the second stage of the plant's development. In the studies with beans, an attempt was made to assess the performance of the photosynthetic apparatus by measuring some parameters of chlorophyll fluorescence after the foliar application of the Asahi SL biostimulant. The photosynthetic activity of plants was determined by measuring the fluorescence induction of chlorophyll using a fluorimeter. The following parameters were marked in the darkroom adaptation state: Fv / Fm – maximum efficiency of the PS II phototype. Whereas, in the state of light adaptation, the following measurements were measured: DF/Fm’ – effective performance of the PS II photosystem, photochemical qP and non-chemical qN quenching of fluorescence. The results obtained from the field experiments indicate the multidirectional effect of the Asahi SL biostimulant on the photosynthetic activity of experimental plants, as evidenced by the lower values of some parameters of chlorophyll fluorescence (FC) induction as compared to the control series. In addition, it was observed that beans treated with Asahi SL solution were characterized by greater photosynthetic efficiency, as evidenced by the increase in real photochemical efficiency related to the efficiency of electron transport (DF/Fm’). However, not all the combinations showed an increase in this parameter compared to the control. In the conditions of the tests, it was found that the Aura cultivar was characterized by a better efficiency of the photosynthetic apparatus. This is evidenced, among others, by the photochemical coefficient of quenching of chlorophyll fluorescence (qP). In addition, the studies also showed that the upward trend in the qura coefficient of the Aura cultivar did not occur only after the biostimulant application for bean plants was applied twice. The identical trend was found in the Toska cultivar after spraying the plants with 0.1% Asahi SL solution twice. In the conducted experiment, a higher increase in the non-chemical quenching index was observed in Toska cultivars in comparison with the Aura cultivar.

2

Evaluation of Germination of Soybeans Treated with Natural Environment-Friendly Extracts Depending on the Method of their Application

Piekutowska M., Szparaga A.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 1

375--391

EN

Soybean (Glycine max L.) is one of the most popular crop species in the world, which supplies raw material for the production of commercial fodder in Poland, as well as throughout the European Union. Unfortunately, climatic conditions and available varieties of soybeans and few preparations registered in plant protection are the main reason for low production in EU countries. The subject of the following study is examining the reaction of three varieties of soybeans (Glycine max L.): Abelina, Augusta, Merlin on natural seed treatments in the form of macerates, decoctions and infusions of Aesculus hippocastanum L. flowers. The experiment was carried out in a greenhouse facility belonging to Research Centre for Cultivar Testing, Experimental Station of Varieties Testing in Karzniczka (φ = 54°29', λ = 17°14', H = 80 m above sea level) in Pomeranian voivodship. In the greenhouse test, lasting 16 days the average number of sprouted plants were determined after applying water extracts and coefficients: Pieper and Maguire's. Two combinations of extracts were used: 24 h treatment in macerates, decoctions and infusions, followed by soil seeding and distilled water seeding using untreated seeds, while simultaneously dispensing herbal extracts. The control combination were seeds untreated with preparations. The soil used in the experiment was collected in June from the arable layer (0-20 cm) of organic oat field. The forecrop was organic narrow-leafed lupine. During the 16 days of the experiment, the temperature and humidity conditions were controlled. The results of the greenhouse experiment showed that the seeds of selected soybean varieties sprouted better and faster when treated directly during seeding (soil application). The use of extracts "per seeds" limited emergence of soybean. For the two tested varieties- Abelina and Merlin, a significant effect of the seed treatment form on the obtained results in the experiment was also demonstrated. The best emergence was observed in the Merlin variety, when its seeds soaked in distilled water and the extracts were applied directly to the soil. Further research is needed to identify the bioactive compounds contained in the aqueous extracts and assess the effectiveness of the soil application of the extracts under field conditions. The conducted research is extremely important from the point of view of agricultural practice and environmental protection.

PL

Soja (Glycine max L.) jest ważnym surowcem do produkcji pasz przemysłowych zarówno w Polsce, jak i w całej Unii Europejskiej. Niestety warunki klimatyczne, dostępne odmiany soi oraz mała podaż preparatów zarejestrowanych w tej uprawie to główna przyczyna niewielkiej produkcji w krajach UE. Przedmiotem niniejszych badań była reakcja trzech odmian soi (Glycine max L.): Abelina, Augusta, Merlin na naturalne, wodne zaprawy nasienne sporządzone w formie maceratu, wywaru i naparu na bazie suszu z kwiatów kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.). Doświadczenie zostało założone latem w obiekcie szklarniowym należącym do Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych, Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Karzniczce (φ = 54°29', λ = 17°14', H = 80 m n.p.m), zlokalizowanej w województwie pomorskim. W teście szklarniowym przez 16 dni określono średnią liczbę wzeszłych roślin po użyciu wyciągów wodnych. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono dwa współczynniki: Piepera i Maguiera. Zastosowano dwie kombinacje aplikacji ekstraktów: dobowe zaprawianie w maceratach, wywarach i naparach, a następnie wysiew do gleby oraz wysiew moczonych w wodzie destylowanej ale niezaprawionych nasion przy jednoczesnym, ręcznym dozowaniu ziołowego wyciągu. Kombinację kontrolną stanowiły nasiona nie traktowane preparatami, moczone przed dobę w wodzie destylowanej. Wykorzystaną w eksperymencie glebę pobrano w czerwcu z warstwy ornej (0-20 cm) spod uprawy owsa ekologicznego. Przedplonem dla owsa był ekologiczny łubin wąskolistny. Podczas 16 dni eksperymentu kontrolowano warunki temperatury i wilgotności. Wyniki eksperymentu szklarniowego wykazały, że nasiona wybranych odmian soi kiełkowały lepiej i szybciej, gdy zaprawiano je bezpośrednio podczas siewu (aplikacja doglebowa). Stosowanie ekstraktów „na nasiona” ograniczyło kiełkowanie i wschody soi. Dla dwóch testowanych odmian- Abeliny i Merlina, wykazano także istotny wpływ formy zaprawy na uzyskane wyniki w doświadczeniu. Najlepsze wschody zaobserwowano u odmiany Merlin, gdy jej nasiona moczono w wodzie destylowanej a ekstrakty aplikowano punktowo do gleby. Hamowanie kiełkowania i wschodów soi zaobserwowano po dobowym moczeniu nasion w ekstraktach w większości kombinacji doświadczalnych. Konieczne są dalsze badania w celu zidentyfikowania związków bioaktywnych zawartych w wodnych ekstraktach i ocena skuteczności aplikacji doglebowej preparatów w warunkach polowych. Przedstawione badania są niezwykle ważne z punktu widzenia praktyki rolniczej i ochrony środowiska. Poszukiwanie naturalnych metod zaprawiania nasion jest doskonałą okazją dla rolnictwa ekologicznego, gdzie nie dopuszcza się do stosowania zapraw syntetycznych.

3

Ekologiczne metody zwalczania grzybów powodujących choroby roślin uprawnych

Hara P., Szparaga A., Czerwińska E.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1764--1775

PL

W badaniach laboratoryjnych analizowano aktywność fungistatyczną wodnych ekstraktów roślinnych (macerat, napar, wywar) i olejków eterycznych na zahamowanie wzrostu grzybów pleśniowych będących przyczyną chorób roślin uprawnych. Do otrzymania wyciągów oraz olejków eterycznych użyto susze następujących roślin: Mentha piperita L. (mięta pieprzowa), Juniperus communis L. (jałowiec pospolity). Aktywność fungistatyczną pozyskanych naturalnych preparatów biologicznych testowano na grzybach: Fusarium poae, Fusarium oxysporum, Fusarium solani, Fusarium culmorum, Fusarium graminearum, Sclerotinia sclerotiorum i Botrytis cinerea. Działanie inhibitujące otrzymanych wyciągów i olejków na rozwój testowanych patogenów grzybów badano metodą dyfuzyjno-krążkową. Aktywność fungistatyczną ekstraktów wyrażano jako wielkość strefy zahamowania wzrostu. Analiza uzyskanych wyników badań wykazała, że aktywność testowanych ekstraktów zależała od gatunku rośliny, sposobu pozyskania wyciągu oraz wrażliwości drobnoustrojów. Wykazano istotnie rożną reakcję analizowanych mikroorganizmów na wyciągi z poszczególnych gatunków roślin. Na podstawie uzyskanych wyników, stwierdzono, że ekstrakty pozyskane z Mentha piperita L. wykazywały się przeciętnie lepszym działaniem inhibitującym w stosunku do testowanych gatunków grzybów. Zarówno wodne wyciągi roślinne, jaki i olejki eteryczne były źródłem substancji biologicznie aktywnych, które w różnym stopniu wypływały na ograniczenie wzrostu badanych mikroorganizmów. Olejki eteryczne charakteryzowała największa aktywność fungistatyczna wobec testowanych patogenów w porównaniu do wodnych ekstraktów roślinnych. Najwyższą aktywnością przeciwgrzybową odznaczał się olejek otrzymany z mięty pieprzowej (Mentha piperita L.). Natomiast w przypadku olejku pozyskanego z jałowca pospolitego (Juniperus communis L.) nie stwierdzono hamującego działania na grzyby z rodzaju Fusarium. Wśród wodnych wyciągów najwyższym działaniem inhibitujący rozwój analizowanych mikroorganizmów odznaczały się maceraty. Z kolei napar i wywar działały w zbliżony do siebie sposób. Spośród badanych drobnoustrojów najwyższą wrażliwością na zastosowane wyciągi roślinne oraz olejki eteryczne wykazywał Botrytis cinerea. Wśród grzybów z rodzaju Fusarium najmniejszą strefę zahamowania wzrostu otrzymano dla Fusarium solani,co świadczy o największej odporności tego patogenu na analizowane naturalne preparaty biologiczne. Natomiast największą wrażliwością na otrzymane ekstrakty spośród grzybów z rodzaju Fusarium odznaczał się Fusarium oxysporum. Uzyskane wyniki badań wykazały, że ekstrakty roślinne, a zwłaszcza olejki eteryczne w znaczący sposób ograniczały rozwój grzybów pleśniowych, będących sprawcami chorób wielu roślin rolniczych i sadowniczych. Dodatkowo, ze względu na brak negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne, stanowią one narzędzie do walki z grzybami w rolnictwie ekologicznym oraz alternatywę dla chemicznych środków ochrony w rolnictwie zrównoważonym.

EN

Laboratory experiments analyzed the fungistatic activity of aqueous plant extracts (macerate, brew, decoction) and essential oils to inhibit the growth of mold fungi that are the perpetrators of diseases of cultivated plants. The following plant droughts were used to obtain extracts and essential oils: Mentha piperita L. (peppermint), Juniperus communis L. (common juniper). The fungistatic activity of the obtained natural biological preparations was tested on following fungi: Fusarium poae, Fusarium oxysporum, Fusarium solani, Fusarium culmorum, Fusarium graminearum, Sclerotinia sclerotiorum and Botrytis cinerea. The inhibiting effect of the obtained extracts and oils on the development of the test fungal pathogens was examined by disc-diffusion method. The fungistatic activity of the extracts was expressed as the ratio of the growth inhibition zone. The analysis of the obtained test results showed that the activity of the tested extracts was depended on the specific plant species, the method of extracts preparation and the vulnerability of microorganisms. The significantly different reaction of the analyzed microorganisms to extracts from particular plant species was shown. Based on the obtained results, it was found that extracts prepared from Mentha piperita L. showed on average better inhibiting action towards the tested fungi. Both aqueous plant extracts and essential oils were a source of biologically active substances, which to a different extent influenced the limitation of the growth of the studied microorganisms. To the factors that were determining the antifungal activity of extracts and essential oils, we could include: the material used for the research, the effectiveness of the preparation processes, as well as the content of active ingredients with fungistatic activity. The inhibitory effect on the growth of the analyzed pathogens by aqueous plant extracts depended on the method of preparation of extracts, which probably influenced the content of biologically active compounds in their chemical composition. Essential oils were characterized by the fungistatic activity to the tested pathogens compared to aqueous plant extracts. The oil obtained from peppermint (Mentha piperita L.) was marked with the highest antifungal activity. However, in the case of oil obtained from common juniper (Juniperus communis L.), the inhibitory effect on fungi of the genus Fusarium was not found. Among the aqueous extracts, the highest action inhibiting the development of the analyzed microorganisms was characterized by macerates. In turn, the brew and decoction worked in a similar way. Among the studied microorganisms, Botrytis cinerea showed the highest sensitivity to the used plant extracts and essential oils. Among Fusarium species, the smallest zone of growth inhibition was obtained for Fusarium solani which indicates the greatest resistance of this pathogen to the analyzed natural biological preparations. However, Fusarium oxysporum (Fusarium fungi) was characterized by the highest sensitivity to the obtained extracts. The obtained research results showed that plant extracts, especially essential oils, significantly limited the development of mold fungi, which are the perpetrators of diseases of many agricultural and fruit plants. In addition, due to the lack of negative impact on the environment, they are a tool to combat fungi in organic farming and alternative to chemical plant protection in sustainable agriculture.

4

Analiza ekologicznej metody zaprawiania w aspekcie zwiększenia żywotności i zdrowotności ziaren jęczmienia jarego Hordeum vulgare L.

Kocira S., Czerwińska E., Szparaga A.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1746--1763

PL

W pracy przedstawiono badania nad ekologicznym sposobem zaprawiania ziaren jęczmienia jarego, który pozwoliłby na poprawę ich żywotności i zdrowotności, przy jednoczesnym braku negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne. W doświadczeniu oceniano wpływ działania ekstraktów roślinnych na zdolność kiełkowania oraz kontaminację powierzchniową ziaren Hordeum vulgare. odmiany ‘Stratus’. Materiałem użytym do badań były wodne wyciągi, w postaci maceratów, naparów i wywarów, wykonane z różnych części morfologicznych 40 gatunków roślin. Badania miały na celu wskazanie gatunków roślin, których ekstrakty jednocześnie działając stymulująco na kiełkowanie ziaren jęczmienia, ograniczały ich kontaminację powierzchniową przez mikroorganizmy. Dodatkowo analizowano, który ze sposobów pozyskiwania ekstraktów najskuteczniej stymulował żywotność i zdrowotność badanych ziaren. Powyższe jest niezmiernie ważne, gdyż wykorzystanie wodnych ekstraktów w ochronie roślin w rolnictwie integrowanym może spowodować ograniczenie stosowania środków syntetycznych, a w rolnictwie ekologicznym wzmocnić opory środowiska, dzięki ochronie jego bioróżnorodności. Analiza uzyskanych wyników wykazała, że aktywność wyciągów zależała od gatunku rośliny oraz sposobu przygotowania ekstraktów wodnych. Zdolność kiełkowania ziaren jęczmienia jarego stymulowały ekstrakty przygotowane z 42,5% roślin. Najkorzystniejszym działaniem charakteryzowały się wyciągi z części zielonych Marrubium vulgare, kwiatów Crataegus oxyacantha i kory Frangula alnus. Liczbę ziaren jęczmienia, zasiedlonych przez mikroorganizmy, ograniczało 57,5% ekstraktów, a zwłaszcza wyciągi przygotowane z liści Juglans regia, korzeni Acorus calamus oraz części zielonych Marrubium vulgare. Kontaminacja mikroorganizmami ziaren była ograniczona w wyniku zastosowania wszystkich form ekstraktów z korzeni Acorus calamus, liści Juglans regia, części zielonych Marrubium vulgare, kwiatów Lavandula vera, kory Frangula alnus oraz kory Quercus robur. Porównując przeciętną reakcję ziaren jęczmienia jarego, na ekstrakty roślinne użyte do ich zaprawiania, pozytywnie na zdolność kiełkowania oraz ograniczenie liczby ziaren zasiedlonych przez mikroorganizmy, oddziaływały wywary. Badania wykazały także, że najkorzystniej na kiełkowanie ziaren oraz jednoczesne ograniczenie ich kontaminacji, działały wszystkie formy wyciągów z korzeni Acorus calamus, kory Frangula alnus, korzeni Inula helenium, liści Juglans regia, nasion Linum usitatissimum oraz młodych pędów Pinus sylvestris. Zaobserwowana w wielu badanych kombinacjach poprawa żywotności i zdrowotności ziaren mogła wynikać z faktu, iż ekstrakty roślinne były źródłem substancji aktywnych, które w różnym stopniu wpływały na zahamowanie wzrostu i rozwoju mikroorganizmów. Dodatkowo badania dowiodły, iż działanie ekstraktów roślinnych było uzależnione od sposobu ich przygotowania, który prawdopodobnie wpłynął na kształtowanie się różnych profili związków chemicznych.

EN

The work presents the results of investigations on the ecological method of spring barley grains dressing, which would improve their vitality and healthiness, without negative impact on natural environment. The experiment evaluated the effect of plant extracts on germination capacity and surface contamination of Hordeum vulgare L. grains 'Stratus' variety. In the investigations were used an aqueous extracts, in the form of macerates, infusions and decoctions, prepared from various morphological parts of 40 plant species. The research was aimed at identifying plant species which extracts, while stimulating germination of barley grains, limited their surface contamination by microorganisms. In addition, it was analyzed which method of obtaining extracts most effectively stimulated the vitality and healthiness of the tested grains. The above is extremely important because use of aqueous extracts in plant protection will lead to reduction in the use of synthetic agents in integrated agriculture, and in organic farming can strengthen the resistance of the environment, by protecting its biodiversity. Analysis of the obtained results showed that the activity of the extracts depended on the plant species and the method of preparation of aqueous extracts. The germination capacity of spring barley grains was stimulated by extracts prepared from 42.5% of plants. The most beneficial effect was observed for extracts from the Marrubium vulgare green parts, Crataegus oxyacantha flowers and Frangula alnus bark. The number of barley grains, settled by microorganisms, was limited by 57.5% of extracts, especially extracts prepared from Juglans regia leaves, Acorus calamus roots and green parts of Marrubium vulgare. The grains contamination was limited by the use of all forms of extracts from Acorus calamus roots, Juglans regia leaves, green parts of Marrubium vulgare, Lavandula vera flowers, Frangula alnus bark and Quercus robur bark. Comparing the average reaction of the spring barley grains to the plant extracts used for their treatment, it was found that decoctions positively affected on the germination capacity and the limitation of the number of contaminated grains. The investigations also showed that preferably on grains germination and simultaneous limitation of its contamination influenced all forms of extracts from Acorus calamus roots, Frangula alnus roots, Inula helenium roots, Juglans regia leaves, Linum usitatissimum seeds and young sprouds of Pinus sylvestris. The observed in many tested combinations improvement in vitality and healthiness of grains may have resulted from the fact that plant extracts were a source of active substances which (in varying degree) inhibited the growth and development of microorganisms. Additionally, the conducted research proved that the effect of plant extracts depended on the method of their preparation, which probably influenced on the formation of different chemical compounds profiles.

5

Ocena kulistości granul nawozów mineralnych metodą cyfrowej analizy obrazu

Leszczyński N., Węgrzyn A., Kocira S., Szparaga A., Zarajczyk J.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 4

639--643

PL

Poddano ocenie kulistość granul trzech różnych nawozów mineralnych: wieloskładnikowy nawóz Polifoska®6, mocznik Pulrea®N46 oraz granulowaną sól potasową. Pomiarów parametrów granul dokonano za pomocą mikroskopu cyfrowego z zastosowaniem dwuwymiarowej analizy obrazu. Granule oceniano w dwóch rzutach prostokątnych, a stopień kulistości określano dwiema metodami opartymi na definicjach Coxa oraz Coreya. Przebadano 6-7 frakcji każdego nawozu, a ich próby losowe składały się ze 100 granul. Wykazano, że współczynnik kulistości zależy nie tylko od rodzaju nawozu ale także od jego uziarnienia.

EN

Three com. fertilizers (granule size 1.00-6.30 mm) were studied for sphericity of granules by using a digital microscope with 3-dimensional image anal. Degree of sphericity depended not only on the fertilizer kind, but also on its granularity.

6

Application of artificial neural networks to analyze the emergence of soybean seeds after applying herbal treatments

Niedbała G., Piekutowska M., Rudowicz-Nawrocka J., Adamski M., Wojciechowski T., Herkowiak M., Szparaga A., Czechowska-Kosacka A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 4

145--149

EN

The aim of the following work is to indicate factors which significantly affect the emergence of selected soybean varieties after application of natural herbal extracts based on - Levisticum officinale L., Ribes nigrum L., Matricaria chamomilla L., as wet seed treatments using two methods of treatment. The research material included seeds treated for 24 hours in macerats, decoctions and infusions made from the above herb species as well as untreated seeds, seeded together with preparations in point application. Untreated seeds were used as the control group. The experiment was being conducted for 16 days in a greenhouse facility belonging to the COBORU Experimental Station for Variety Testing in Karzniczka. The assessed parameter referred to the percentage of soybean seedlings emergence ability determined based on the number of emerged plants. Indication of the importance of factors in shaping soybean emergence and considering their rank was possible due to the sensitivity analysis of the generated neural network with the MLP architecture 4:4-13-5-1:1 with two hidden layers. All analyzed factors of the experiment significantly shaped the ability of soybean emergence, with the following order: cultivar, application method, herb species from which the extract was made, form of preparation.

PL

Celem pracy było wskazanie czynników istotnie wpływających na wschody wybranych odmian soi po zastosowaniu naturalnych ekstraktów wodnych na bazie ziół - Levisticum officinale L., Ribes nigrum L., Matricaria chamomilla L., jako zapraw nasiennych na mokro z wykorzystaniem dwóch sposobów zaprawiania. Materiał badawczy stanowiły nasiona zaprawiane przez dobę w maceratach, wywarach i naparach sporządzonych z powyższych gatunków ziół oraz nasiona niezaprawiane, wysiewane łącznie z aplikacją punktową preparatów. Za obiekt kontrolny przyjęto nasiona niezaprawiane. Eksperyment prowadzono przez 16 dni w obiekcie szklarniowych należącym do Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian COBORU w Karzniczce. Parametrem poddanym ocenie była procentowa zdolność wschodów siewek soi określana na podstawie liczby wzeszłych roślin. Wskazanie istotności czynników w kształtowaniu zdolności wschodów soi oraz uwzględnienie ich rangi było możliwe dzięki analizie wrażliwości wytworzonej sieci neuronowej o architekturze MLP 4:4-13-5-1:1 z dwoma ukrytymi warstwami. Wszystkie analizowane czynniki doświadczenia znacząco kształtowały zdolność wschodów soi, a ich waga miała następującą kolejność: odmiana, sposób aplikacji preparatu, gatunek zioła, z którego sporządzono ekstrakt, forma preparatu.

7

The effect of treating the seeds of Brassica oleracea L. with aqueous extracts on the germination capacity and seed healthiness

Szparaga A., Czerwińska E., Piskier T.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 4

162--167

EN

In the experimental trial the influence of the aqueous extracts on the germination capacity and surface contamination of the seeds of Brassica oleracea L. white cabbage, ‘Stonehead’ variety was assessed. The extracts in the form of macerate, infusion and decoction were prepared with the use of different morphological parts of 40 plants species. The results obtained allowed to indicate the plants the extracts of which both stimulated the germination of the seeds and limited their surface contamination with microorganisms. Additionally, the information which manner of obtaining the extracts stimulated the viability and health of analyzed seeds most effectively was received. Among applied extracts the germination capacity of cabbage seeds was stimulated the most effectively by preparations of Juniperus communis fruit (+20,67%), Verbascum thapsiforme flowers (+20,48%), and green parts of Artemisia absinthium (+19,61%). In turn, the healthiness of the cabbage seeds provided the greatest degree by treatment all forms of extracts (macerate, infusion, decoction) of Carum carvi fruit (-78,14%), roots of Archangelica officinalis (-72,48%) and Salix alba and S. purpurea bark (-69,03%). The germination of seeds was stimulated by the extracts in the form of infusions, whereas the microorganisms colonization was limited by macerates.

PL

W doświadczeniu oceniano wpływ działania wyciągów wodnych na zdolność kiełkowania oraz kontaminację powierzchniową nasion kapusty białej Brassica oleracea L. odmiany ‘Kamienna głowa’. Wyciągi w postaci maceratów, naparów i wywarów wykonano z różnych części morfologicznych 40 gatunków roślin. Uzyskane wyniki badań przyczyniły się do wskazania roślin, z których wyciągi działały zarówno stymulująco na kiełkowanie nasion jak i ich zdrowotność. Dodatkowo uzyskano informację, który ze sposobów pozyskiwania wyciągów najsilniej stymulował zdolność kiełkowania i zdrowotność badanych nasion. Spośród zastosowanych wyciągów zdolność kiełkowania nasion kapusty najkorzystniej stymulowały preparaty z owoców Juniperus communis (+20,67%), z kwiatów Verbascum thapsiforme (+20,48%), oraz z części zielonych Artemisia absinthium (+19,61%). Z kolei zdrowotność nasion kapusty w największym stopniu zapewniało zaprawianie nasion każdą z wykorzystanych form wyciągów (macerat, napar, wywar) z owoców Carum carvi (-78,14%), korzeni Archangelica officinalis (-72,48%) oraz kory Salix alba i S. purpurea (-69,03%). Kiełkowanie nasion stymulowały wyciągi w formie naparów, natomiast zasiedlenie drobnoustrojami ograniczały maceraty.

8

Modelling of beetroot seedlings with modified generalized logistic functions

Szparaga A., Czerwińska E.

Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 21, No. 3

107--117

EN

Modified generalized logistic functions (also known as Koya-Goshu functions) were used for mathematical description of germination. These functions constitute natural modification of traditionally used Richards' function for description of plants germination that introduces a non-linear time increase in exponent and an element related to time shift. Curves were adjusted to experimental data based on minimization of the square sum of difference between experimental data and a mathematical model (the smallest squares method). Results of simulation research show that the determined parameters of curves (e.g., values of the growth parameter, time shift or upper limit of population) describing the number of seedlings as a time function stay compliant to interpretation with regard to biology of the investigated processes. Based on the research, it was stated that for control and application of plant extracts to soil, Koyu-Gosha model has better adjustment to experimental data in comparison to the generalized logistic model.

PL

Do opisu matematycznego wschodów wykorzystano zmodyfikowane uogólnione funkcje logistyczne (znane również jako funkcje Koya-Goshu). Funkcje te stanowią naturalną modyfikację klasycznie stosowanych funkcji Richardsa w opisie wzrostu roślin, wprowadzającą nieliniowy przyrost czasu w wykładniku exponenty oraz człon związany z przesunięciem czasowym. Dopasowanie krzywych do danych eksperymentalnych przeprowadzono w oparciu o minimalizacje sumy kwadratów różnic pomiędzy danymi eksperymentalnymi, a modelem matematycznym (metoda najmniejszych kwadratów). Rezultaty badań symulacyjnych pokazują, iż wyznaczone parametry krzywych (np. wartości parametru wzrostu, przesunięcia czasowego czy górnej granicy populacji) opisujących ilość wschodów w funkcji czasu pozostają w dobrej zgodności z interpretacją na gruncie biologicznym badanych procesów. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż dla kontroli oraz aplikacji do gleby wyciągów roślinnych model Koya-Goshu posiada lepsze dopasowanie do wyników eksperymentalnych w stosunku do uogólnionego modelu logistycznego.

9

Assessment of plant germination intensity with the use of automated system with computer vision method

Szparaga A., Czerwińska E., Tomkiewicz D., Wilk L.

Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 21, No. 4

83--91

EN

The objective of the paper was to show various options of using by author an automated stand with computer image analysis for control of plant germination on the example of cauliflower Brassica oleracea L. 'Pionier" variety. The developed system consisted of a mobile platform equipped with the acquisition and image processing system based on Raspberry PL processor. Germination of cauliflower seeds was the object of observation, which in one case were sown to soil after dressing them with plant extracts (sweet flag Acorus calamus L., great burdock roots Arctium lappa L.). In the other case, undressed seeds were sown in the place of previous application of the abovementioned extracts. The use of a robot for monitoring plant germination enabled the automated analysis of the investigated material with higher frequency than it has been possible so far. Simultaneously, higher germination was reported when seeds were treated with macerates and extracts from great burdock roots.

PL

Celem pracy było wykazanie możliwości zastosowania opracowanego przez autorów zautomatyzowanego stanowiska wykorzystującego metody komputerowej analizy obrazu do monitorowana procesu wschodów roślin na przykładzie kalafiora Brassica oleracea L. odmiany ‘Pionier'. Opracowany układ składał się z mobilnej platformy wyposażonej system akwizycji i przetwarzania obrazu oparty na procesorze Raspberry PI. Obiektem obserwowanym były wschody nasion kalafiora, które w jednym przypadku wysiano do gleby po zaprawieniu ich wyciągami z roślin (korzeni tataraku zwyczajnego Acorus calamus L., korzeni łopianu większego Arctium lappa L.), natomiast w drugim wysiewano nasiona niezaprawiane w miejscu wcześniejszej aplikacji w/w ekstraktów. Zastosowanie robota do monitorowania wschodów roślin pozwoliło na zautomatyzowaną analizę badanego materia- łu z dużo większą częstotliwością niż było to możliwe do tej pory. Jednocześnie stwierdzono wyższe wschody, gdy nasiona traktowano maceratami i naparami z korzeni łopianu większego.

10

Nowe podejście do frakcjonowania cząstek koloidalnych za pomocą grawitacyjnego frakcjonowania w samonastawnym kanale przepływowym w trybie pełnego zubożenia

Szparaga A., Kowalikowski T., Buszewski B.

Przemysł Chemiczny

|

2016

|

T. 95, nr 4

838--842

PL

Przedstawiono wyniki eksperymentalnych badań separacji zawiesiny krzemionki o ściśle zdefiniowanej wielkości cząstek oraz osadów dennych pobranych z rzeki Wisły, zarówno podczas frakcjonowania krótko-, jak i długotrwałego. Frakcjonowanie przeprowadzono w nowo opracowanej, samonastawnej celce do frakcjonowania z podziałem strumienia, pracującej w trybie pełnego zubożenia. Analizy zebranych frakcji dokonano metodą dyfrakcji laserowej za pomocą analizatora wielkości cząstek. Uzyskano bardzo dobre rozdzielenie obu materiałów w trakcie frakcjonowania krótkotrwałego. Separacja znacząco obniżyła się w trakcie frakcjonowania po 24 h w wyniku sedymentacji cząstek w aparaturze.

EN

A SiO₂ suspension with a strictly defined particle size distribution and a sediment taken from the Vistula river were sepd. by short and long-term fractionations carried out in a newly developed self-adjustable split-flow thin cell fractionation system operating in the full depletion mode. The collected fractions were characterized by using a laser diffraction particle size analyzer. A very good sepn. of both materials during the short-term fractionation was achieved. The sepn. efficiency significantly decreased during the 24 h long fractionation because of sedimentation of particles in the app.

11

Effect of the application methods of natural plant extracts on emergence of beets

Czerwińska E., Szparaga A., Piskier T., Deszcz E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 3

67--71

EN

The experiment presented in this article consisted in determination of the impact of the method of application of green plant extracts on germination of fodder beet (Beta vulgaris L.) ‘Rekord’ variety, sugar beet (Beta vulgaris L.) ‘Szach’ variety, and red beet (Beta vulgaris L. var. conditiva Alef.) ‘Czerwona Kula’ variety seeds in soil. Earlier in vivo laboratory tests allowed for identification of plant extracts with the strongest germination stimulating effect and contamination reduction on seeds selected for the experiment. This included the infusions of Juniperus communis fruits in the case of fodder beet, Hyssopus officinalis herb in the case of sugar beet, and Artemisia absinthium herb in the case of red beet. In the paper mean time, uniformity and rate of germination were determined for all plants in two combinations. The first combination consisted of seeds pre-treated with the aforementioned plant extracts and sown into non-treated soil while the second combination consisted of non-treated seeds sown into the soil that had been locally pre-treated with plant extracts. The control group consisted of non-treated seeds sown into non-treated soil. As demonstrated, in-soil germination capacity of root crop seeds was better when the plant extracts were applied into the soil rather than onto the seeds themselves. The largest differences in the dynamics of germination depending on the method of herb brews application were observed in the case of red beet seeds.

PL

Przedstawione w publikacji doświadczenie polegało na określeniu wpływu, jaki ma sposób aplikacji zapraw przygotowanych z roślin zielonych na wschody buraka pastewnego (Beta vulgarisL.) odmiany ‘Rekord’, buraka cukrowego (Beta vulgaris L.) odmiany ‘Szach’, buraka ćwikłowego (Beta vulgaris L. var. Conditiva Alef.) odmiany ‘Czerwona Kula’ w glebie. We wcześniejszych badaniach laboratoryjnych in vivo wyłoniono wyciągi z roślin, które najsilniej stymulowały kiełkowanie wybranych do badania nasion oraz ograniczały ich zasiedlenie przez drobnoustroje. W przypadku buraka pastewnego był to napar z owoców Juniperus communis, buraka cukrowego napar z ziela Hyssopus officinalis, a buraka ćwikłowego napar z ziela Artemisia absinthium. W doświadczeniu przedstawionym w artykule określono średni czas, równomierność oraz szybkość wschodów roślin w glebie w dwóch kombinacjach. Pierwszą stanowiły nasiona zaprawiane w/w wyciągami i wysiane do gleby, natomiast drugą nasiona niezaprawione wysiane do gleby, w której uprzednio punktowo zaaplikowano wyciągi wodne. Próbą kontrolną były nasiona niezaprawiane wysiane do gleba bez zapraw. Wykazano, że w warunkach glebowych na zdolność kiełkowania nasion buraków zdecydowanie lepiej działało aplikowanie wyciągów do gleby, a nie na nasiona. Największe różnice w dynamice wschodów w zależności od metody aplikacji naparów roślinnych odnotowano dla buraka ćwikłowego.

12

Assessment of the potential for the improvement in germination capacity of leguminous plants by means of plant extracts

Czerwińska E., Szparaga A., Piskier T., Deszcz E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 3

62--66

EN

The experiment presented in this article contributed to the assessment of the potential applicability of plant extracts for insoil treatment of leguminous plant seeds. Germination capacity of yellow lupine (Lupinus luteus L.) ‘Taper’ variety and field pea (Pisum sativum L.) ‘Milwa’ variety seeds was assessed after pre-treatment of the seeds with aqueous extracts of green plants selected in earlier in vivo laboratory tests. The extracts consisted of garlic (Allium sativum) bulb infusion for the treatment of yellow lupine seeds and dense-flowered mullein (Verbascum thapsiforme) flowers infusion for the treatment of field pea. Direct-soil germination of seeds was assessed in three combinations. The first combination used as the control combination consisted of non-treated seeds being sown into the soil; the second combination consisted of seeds pre-treated with plant extracts before being sown into the soil, while the third combination consisted of non-treated seeds being sown into the soil locally pre-treated with plant extracts. The experiments were carried out for two soils differing in physical characteristics. Direct application of plant extracts into the soil showed to have better impact on germination when compared to the pre-treatment of seeds, with the response observed in field pea being higher than that in yellow lupine. At the same time, probable factors that inhibited germination were also identified.

PL

W pracy wykorzystano wyniki zdolności kiełkowania nasion łubinu żółtego (Lupinus luteus L.) odmiany ‘Taper’ i grochu siewnego (Pisum sativum L.) odmiany ‘Milwa’, po zaprawieniu ich wyciągami wodnymi z roślin zielonych, wybranych we wcześniejszych badaniach laboratoryjnych in vivo. Stymulujące działanie na kiełkowanie nasion wybranych roślin w przypadku łubinu żółtego, wykazał napar z cebul Allium sativum (czosnek zwyczajny), a grochu siewnego napar z kwiatów Verbascum thapsiforme (dziewanna wielokwiatowa). W artykule wymienione wyciągi wodne zastosowano w do oceny wschodów roślin bobwatych w glebie. Próbami badanymi były nasiona zaprawiane w/w wymienionymi naparami i w tej formie wysiewane oraz nasiona niezaprawiane wysiewane w miejscu wcześniejszej aplikacji punktowej naparów. Próbą kontrolną były nasiona niezaprawione wysiane do gleby bez aplikacji wyciągów. Badania przeprowadzono w dwóch różnych rodzajach gleby. Pochodziły one z upraw ekologicznych oraz konwencjonalnych. Stwierdzono, że w warunkach glebowych na wschody roślin bobowatych lepiej działało aplikowanie wyciągów do gleby, a nie na nasiona, przy czym lepiej zareagowały nasiona grochu siewnego. Gleba z ekologicznego systemu gospodarowania okazała istotnie lepsza dla wschodów wybranych roślin.

13

Antibacterial and Antifungal Activity of Plant Extracts

Czerwińska E., Szparaga A.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2015

|

Tom 17, cz. 1

209--229

PL

W doświadczeniach laboratoryjnych oceniono aktywność przeciwdrobnoustrojową wodnych wyciągów roślinnych (wywar, napar, macerat) oraz olejków eterycznych na zahamowanie wzrostu chorobotwórczych kolonii bakterii i grzybów. Do przygotowania ekstraktów i olejków wykorzystano różne części następujących roślin: lawenda wąskolistna (Lavandula vera L.), melisa lekarska (Melissa officinalis L.), sosna zwyczajna (Pinus sylvestris L.). Przeciwdrobnoustrojowe właściwości wyciągów i olejków eterycznych testowano na bakteriach: Bacillus subtilis, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Micrococcus luteus, Staphylococcus aureus i grzybach: Alternaria alternata, Aspergillus glaucus, Aspergillus niger, Botritis cinerea, Cladosporium herbarum, Fusarium culmorum, Fusarium oxysporum, Fusarium poae, Fusarium sambucinum, Fusarium solani, Penicillium chrysogenum, Sclerotinia sclerotiorum. Analiza uzyskanych wyników wykazała, że aktywność wyciągów zależała od gatunku rośliny, sposobu przygotowania wyciągów oraz wrażliwości mikroorganizmów wybranych do badań. Wykazano istotnie różną reakcję testowanych patogenów na wyciągi z poszczególnych gatunków roślin. Zarówno ekstrakty jak i olejki eteryczne były źródłem substancji aktywnych, które w różnym stopniu hamowały wzrost i rozwój wybranych szczepów bakterii oraz grzybów. Na aktywność przeciwdrobnoustrojową ekstraktów i olejków mogły wpływać: użyty surowiec, efektywność procesów otrzymania wyciągów, a także zawartość składników aktywnych o działaniu antybakteryjnym i przeciwgrzybowym. Działanie hamujące wzrost drobnoustrojów przez ekstrakty roślinne zależało od sposobu przygotowania wyciągów, który prawdopodobnie wpłynął na kształtowanie się różnych profili związków chemicznych. Olejki eteryczne charakteryzowała największa aktywność przeciwdrobnoustrojowa wobec większości badanych mikroorganizmów, aniżeli wodnych wyciągów roślinnych. Najwyższą aktywnością przeciwbakteryjną, a najniższą przeciwgrzybową wyróżniał się olejek pozyskany z lawendy wąskolistnej. Natomiast najlepszymi właściwościami przeciwgrzybowymi charakteryzował się olejek uzyskany z sosny zwyczajnej. Spośród badanych mikroorganizmów najwyższą wrażliwość na zastosowane ekstrakty roślinne wykazały szczepy z rodzajów: Listeria monocytogenes,Micrococcus luteus oraz Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae.

14

Ocena zawartości polichlorowanych bifenyli w wybranych warzywach z terenu Warmii i Mazur

Dymkowska-Malesa M., Szparaga A., Czerwińska E.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2014

|

Tom 16, cz. 1

290--299

EN

Man accumulates in body many different compounds previously accumulated in different parts of the environment. Among the many compounds that constantly contaminate the environment, special attention is drawn to polychlorinated biphenyls (PCBs). High resistance to degradation of these substances under the influence of the chemical, physical and biological factors causes that polychlorinated biphenyls, like many organochlorine pesticides, are permanent, easily spread in the environment and accumulating in subsequent links of trophic chain. Concentrations of PCBs in food are varied and depend largely on the fat content and the degree of contamination with these compounds. In larger amounts polychlorinated biphenyls are found in animal food, in smaller in vegetables and fruit. Considering the toxicity of these substances aim of this study was to determine the content of polychlorinated biphenyls in selected vegetables from the area of Warmia and Mazury. Each investigated samples of vegetables contained polychlorinated biphenyls, but the content was at a level not exceeding the maximum value. Additionally calculated the toxic equivalent coefficient TEQ for PCB 118 showed that the vegetables are safe for the consumer according to adopted toxicological evaluation.

15

Wpływ grubości plastrów jabłek przed suszeniem promiennikowym na ich rehydrację

Wesołowski A., Szparaga A., Dymkowska-Malesa M.

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2014

|

nr 1

65--68

PL

Praca przedstawia wyniki badań autorów będące kontynuacją badań wpływu mocy promienników podczerwieni na zdolność pochłaniania wody przez plastry jabłek odmiany Lobo. Do badań użyto plastrów jabłek odmiany Lobo o średnicy 40mm i grubościach 2,5mm, 5,0mm, 10mm. Materiał naświetlano promiennikami podczerwieni o łącznej mocy 500W. Stwierdzono, że grubość materiału przed suszeniem ma wpływ na jego późniejszą rehydrację. Zależność ta jest liniowa. Zdolność pochłaniania wody maleje wraz ze wzrostem grubości materiału. Przedłużanie procesu suszenia ma negatywny wpływ na zdolność pochłaniania wody, co świadczy o naruszeniu lub zniszczeniu struktury materiału.

EN

This elaboration shows the results of author’s research work on the influence of infrared radiators power on the ability of absorbing water by slices of lobo apples. The samples were prepared the same way as during previous research. The total power of radiators was 550 W, optimal according to the previous research. It was found that the thickness of slices was important for their ability of absorbing water. It’s the maximum rehydration coefficient. The character of that is linear. The ability of absorbing water is going lower together with the thickness of sample. Making the drying process longer makes the ability of absorbing water worse, that means the structure of sample gets damaged or destroyed. The optimal time of rehydration the dried apples, with water of a temperature 20° C, takes 5 hours.

16

Odwadnianie osmotyczne w technologii utrwalania owoców i warzyw

Szparaga A., Dymkowska-Malesa M., Wesołowski A.

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2014

|

nr 1

97--101

PL

W przeprowadzonej pracy analityczno-przeglądowej przedstawiono aktualny stan wiedzy w zakresie odwadniania osmotycznego ze szczególnym uwzględnieniem surowców roślinnych. Scharakteryzowano proces odwadniania, jako metodę wstępnego utrwalania owoców i warzyw. Ponadto określono wpływ osmozy na jakość surowców roślinnych.

EN

In the paper the current state of knowledge in the field of osmotic dehydration with particular attention plant materials was presented. Dewatering process, as a method of preliminary fruit and vegetables preservation was characterized. Additionally, the influence of osmosis on the plant material quality was defined.

17

Wpływ czasu zamrażalniczego przechowywania i metod rozmrażania na wielkość ubytku masy śliwek utrwalonych metodą dehydrofreezing

Szparaga A., Dymkowska-Malesa M.

Chłodnictwo : organ Naczelnej Organizacji Technicznej

|

2013

|

R. 48, nr 10

32--36

PL

Głównym celem pracy było określenie wpływu zintegrowanej metody utrwalania i sposobu rozmrażania śliwek na wielkość ubytku masy podczas rozmrażania. Stężenie roztworu osmotycznego miało istotny wpływ na wielkość ubytku masy rozmrażanych śliwek. Przy zastosowaniu 65% stężenia roztworu sacharozy wielkość wycieku kształtowała się na poziomie około 21%, natomiast zmniejszenie stężenia roztworu skutkowało zwiększeniem wartości tego wskaźnika. Czas odwadniania osmotycznego prób owoców miał mniejszy wpływ na ubytek masy w porównaniu ze stężeniem roztworu sacharozy. Wykazano, że czas zamrażalniczego przechowywania odwodnionych śliwek istotnie statystycznie wpłynął na wielkość ubytku masy, przy czym największe różnice zanotowano po 6 miesiącach przechowywania. Metoda rozmrażania istotnie wpłynęła na wielkość ubytku masy badanych owoców. Najmniejszy wyciek zanotowano w owocach utrwalonych metodą dehydrofreezing, rozmrażanych mikrofalowo (średnio 19,07%), a nieco większy przy zastosowaniu rozmrażania w powietrzu (średnio 24,78%). Rozmrażanie owoców próżniowo-parowo powodowało największe ubytki masy (średnio 40,10%). Niezależnie od metody rozmrażania i czasu zamrażalniczego przechowywania największy ubytek masy zanotowano w próbie kontrolnej, którą stanowiły owoce nie poddane odwadnianiu osmotycznemu (średnio 36,50%).

EN

The scientific goal of the paper was determination the influence of an integrated method of preservation and thawing method of plums on the size of drip loss. Osmotic solution concentration had a significant impact on the size of the weight loss thawed plums. Using the 65% sucrose solution concentration drip loss stood at around 21 %, while reducing the concentration of the solution resulted in increasing the value of this indicator. The time of osmotic dehydration of fruit samples had less effect on weight loss in comparison with the concentration of sucrose solution. It was shown that frozen storage time of dehydrated plums significantly affected the amount of mass loss, however the largest differences were observed after 6 months of storage. Thawing method significantly affected the size of the weight loss of investigated fruit. The smallest drip loss was observed in the fruits preserved dehydrofreezing method, thawed in microwave (average 19,07%) and slightly larger in thawed in the air (average 24,78%). Vacuum - steam defrosting of fruit resulted in the greatest weight loss (average 40,10%). Regardless of the method of thawing and frozen storage time, the greatest weight loss was observed in the control sample, which were the fruit not subjected to osmotic dehydration (average 36,50%).