After more than 40 years of development, finite element metal forming simulation has reached a high level of maturity. After a short mechanical and thermal introduction, the main scientific and technical developments are briefly described. We consider numerical issues, such as adaptive remeshing or parallel computing; coupling phenomena for a more realistic simulation, such as thermal and metallurgical coupling, with a special emphasis on modeling of microstructure evolution; the use of optimization for forming processes or for parameters identification. Finally the main potential future research fields for the next 10 years are outlined: process stability and stochastic approaches, more effective massively parallel computing and extension of the application to generate the whole “virtual factory”.
PL
Po ponad 40 latach rozwoju metoda elementów skończonych (MES) osiągnęła wysoki poziom doskonałości. W artykule przedstawiono krótki wstęp do rozwiązywania tą metodą zadań mechanicznych i cieplnych, a następnie opisano główne naukowe i techniczne aspekty rozwoju MES. Rozważono problemy numeryczne, takie jak adaptacyjna przebudowa siatki (adaptive remeshing), rozwiązywanie zadań sprzężonych, takich jak sprzężenie cieplno-mechaniczne, dla otrzymania bardziej realistycznych symulacji. Duży nacisk położono też na modelowanie rozwoju mikrostruktury, zastosowanie metod optymalizacji procesów kształtowania metali oraz na identyfikację parametrów modeli. W końcowej części artykułu omówiono główne potencjalne kierunki badań przewidywanych na najbliższe 10 lat, obejmujących stabilizację rozwiązania, uwzględnienie aspektów stochastyczne oraz bardziej efektywne obliczenia rozproszone. Podsumowaniem jest propozycja rozszerzenia zastosowań MES i stworzenie „wirtualnej fabryki".
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.