Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Outer Space Treaty and Land Grab : False Security?
EN
The article explores origins of the outer space law in context of strategic considerations of powers that drafted it - the USA and USSR. It concludes that contrary to common perception, outer space law does not prohibit land grab, but rather has frozen this question for the time being while leaving backdoors to such action if needed. Both powers were aware of this and explicitly aimed at this type of solution since on one hand, they wanted stability that law can provide by preventing the other side from gaining advantage, on the other hand, at the same time they were unwilling to forfeit possibility of gaining it themselves. As result, law of outer space, embodied in Outer Space Treaty (OST), became ambiguous, vague and open for interpretation, whereas dominant perception and opinion was that Treaty declared the entirety of outer space a common heritage of mankind in a clear and definitive manner. The fact that it was not so was not immediately apparent. In recent years, changes in space access costs have altered calculation of risks to rewards, and eliminated previous strategic considerations that stopped space powers from executing backdoors baked into the OST. As result some states - notably the USA - are becoming more assertive in realm of space in order to prevent their rivals from using those backdoors first, preparing their utilization while maintaining that their actions are perfectly legal and legitimate.
PL
W artykule omówiono początki prawa kosmicznego w kontekście obaw strategicznych mocarstw, które je stworzyły - USA i ZSRR. W przeciwieństwie do powszechnej opinii prawo kosmiczne nie zapobiega tzw. land grab, czyli zagarnięciu terytorium niczyjego. Na gruncie tego prawa kwestia ta bowiem została zamrożona na czas nieokreślony, ale pozostały furtki do podjęcia takich działań w razie potrzeby. Obydwa mocarstwa celowo do tego dążyły. Z jednej strony pragnęły stabilności, jaką daje umowa międzynarodowa, z drugiej starały się uniemożliwić konkurentowi uzyskanie przewagi. Ale nie chciały też stracić możliwości uzyskania tejże przewagi samodzielnie. W rezultacie prawo przestrzeni kosmicznej ucieleśnione w Traktacie o przestrzeni kosmicznej (Outer Space Treaty) stało się nieprecyzyjne, stwarzające pole do interpretacji, podczas gdy w powszechnym postrzeganiu traktat miał określać kosmos w całości jako znajdujący się pod klauzulą wspólnego dziedzictwa ludzkości. O tym, że tak jednak nie jest, powszechnie wiedziano. W ostatnich latach zmiany w kosztach dostępu do przestrzeni kosmicznej zmieniły kalkulacje ryzyka i zysków oraz rozproszyły obawy strategiczne, które wstrzymywały mocarstwa kosmiczne od wykorzystania luk w prawie. W rezultacie niektóre państwa, szczególnie USA, zaczęły ekspansywniej działać w przestrzeni kosmicznej, by uniemożliwić rywalom wykorzystanie owych luk, zarazem utrzymywały, że wszystkie te działania są legalne w świetle prawa międzynarodowego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.