Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dwa bieguny amerykańskich przestrzeni konsumpcji. Architektura introwersji Victor Gruena i kolaż przestrzenny Jona Jerde

Kotz J.

Archivolta

|

2013

|

nr 2

24--27

PL

W nawiązaniu do oddanego aktualnie do użytku największego na świecie obiektu handlowo-usługowego New Century Global Center w Chinach, przedstawiona została historia amerykańskich centrów handlowych zapoczątkowanych przez Victora Gruena (1903-1980) w drugiej połowie XX w. Projektowanym przez Gruena prostokreślnym, funkcjonalnym formom przeciwstawia się formy bogate w treści znaczeniowe projektowane przez Jona Jerde (ur. 1940). Te dwa ścierające się podejścia wywarły w XX w. istotny wpływ na kształtowanie obiektów handlowo-usługowych na świecie. Twórczość Victora Gruena, w obszarze projektowania centrów handlowych, kojarzona jest z reguły z dwoma, opartymi na różnych założeniach i zrealizowanymi centrami handlu i usług, to jest Northland Center wzniesionym w Southfield – suburbiów Detroit w 1954 oraz – Southdale Center, zbudowanym w Edina pod Minneapolis w stanie Minnesota w 1956. Natomiast koncepcje Jona Jerde z lat 70. XX w. charakteryzują powrót handlu i usług do centrów struktur miejskich jak Horton Plaza w San Diego (1982-1985). W koncepcji Gruena ucieleśniają się zmiany polityki amerykańskiej tamtego okresu, widoczne także ekonomii oraz koncepcji przestrzeni społecznej. Horton Plaza w San Diego zaś określa swoisty archetyp struktury ukierunkowanej na wnętrze tak w skali urbanistycznej jak i architektonicznej. Jest to także pewnym wyrazem kształtowania się społeczeństwa w okresie postindustrialnym.

EN

One of the post-fordist cornerstones of the contemporary global economy cornerstone is constituted by the consumption industry represented by monstrous in their scale, malls and shopping centers acting as tourist attractions. New Century Global Center, which is now under construction in Chengdu, China, will be not only be the biggest building of this type, but the biggest building in the world. Architects Victor Gruen (1903-1980) and Jon Jerde (born 1940) are among these architects who, through their invention of a few archetypes of spaces of consumption have, in Susan Crawford’s opinion, “have changed the world”. They both proposed ideas which, because of their efficiency guaranteed high and stable profit for developers and thanks to their enormous popularity have had a colossal social impact. The first of them is best known for his regional shopping centers: Northland Center, Southfield, Michigan and Southdale Center, Edina, Minneapolis, Minnesota, built in years 1954 and 1956, respectively. If the Northland Center’s semi-open layout was conceived to include public spaces, the Southdale Center represents totally introverted space focused on the two level open central patio, totally sealed off from the surroundings. This last concept reiterated in thousands of shopping centers which spread out across America in the sixties and seventies changed its landscape completely. The “return to the city”, concept, conceived by developers as a response to the economic crisis of the seventies which broke a stable system of mass production and consumption, supported by an early stage of postmodernism, let Jon Jerde appear on the stage. His Horton Plaza constructed in San Diego, California in 1977 is based on completely different assumptions. Jerde designed a complex assemblage of diverse architectural elements organized along diagonal axis which goes along the whole structure. Archetypes of a palace, a tower and a cathedral, inserted in open spaces and viewed from changeable perspectives set by differentiated levels of stairs, ramps and footbridges are complemented by the color system designed by Deborah Sussman. The entirety creates spatial a spectacle stimulating its visitors, similarly as those to Gruen’s centers designed to shop till they drop.

2

Bieda i bogactwo. Próby artykulacji problemu i dialog ze studentem architektury, autorem projektu

Kotz J., Nowel-Śmigaj A.

Architectus

|

2013

|

Nr 4(36)

83--91

PL

W artykule analizowano wybrane prace klauzurowe wykonane przez studentów wydziału architektury drugiego roku studiów magisterskich w roku akademickim 2011–2012. Rysunki zatytułowane „Bieda (i) bogactwo”, wykonane w ramach przedmiotu „architektura monumentalna”, były rozważane w szerokich kontekstach wykluczenia społecznego i marginalizacji. Wykluczenie społeczne i marginalizacja posiada swe metaforyczne ekwiwalencje w formie wyobrażeń przestrzennych, waloryzowanych jako opozycje zachodzące pomiędzy tym, co wewnętrzne, a tym, co zewnętrzne. To kieruje nas, z kolei, ku pierwotnej i antropologicznie pojmowanej kategorii granicy, moderującej owe przeciwieństwa w aspektach, co najmniej, społecznym i przestrzennym. Kategoria ta, według Edmunda Leacha, Władimira Toporowa i Stefana Czarnowskiego stanowi szeroko rozumiane miejsce przejścia między nimi. Zajęcia prowadzone z przedmiotu odnoszą się do kategorii granicy ujmowanej w perspektywie jej przestrzennego i społecznego działania. Ponieważ jeden z podstawowych powodów powstawania marginalizacji społecznej stanowi bieda, dlatego artykuł ten został wzbogacony o charakterystykę współczesnych przemian społecznych oraz idących za tym trudności z identyfi kacją nowoczesnego polis. Socjologowie miasta, tacy jak: Richard D. Alba, Ash Amin i Nigel Thrift zauważają, że wykluczenie społeczne, które dotyczy między innymi – jak czytamy w dokumencie przygotowanym w 2003 r. przez Zespół Zadaniowy ds. Reintegracji Społecznej opracowujący Narodową Strategię Integracji Społecznej dla Polski – osób niepełnosprawnych ruchowo oraz bezdomnych, prowadzić może do separacji i degradacji przestrzennej. Istotny zatem wydaje się dialog młodego człowieka z zachodzącymi we współczesnym świecie przemianami społecznymi, aby dzięki dokonanej refl eksji człowiek ów uświadomił sobie, na ile rzeczywistość współtworzy jego wyobrażenie o świecie, system wartości i stosunek do ludzi, którym ma służyć jako architekt.

EN

This work analyses selected invigilated examination-papers performed by second year students of the department of architecture during their master’s degree course in the academic year 2011–2012. Depictions entitled “Poverty (and) wealth”, carried out within confi nes of Monumental architecture subject, have been considered in a broad contextes of social exclusion and marginalization. Societal exclusion and inclusion possess their metaphorical equivalences in the form of spatial images, valorized as oppositions occurring between the internal and the external. This, in turn, leads us towards primeval and anthropologically conceived category of border, moderating aforementioned oppositions in, at least, social and spatial aspects. This category, according to Edmund Leach, Vladimir Toporow and Stefan Czarnowski, constitutes a widely understood point of transition between them. Classes related to this subject consider the category of the border, expressed in a perspective of its spatial and societal working. As one of the basic reasons of social marginalization coming into being is poverty, that is why this article has been enriched by contemporary social changes profi le and, what follows, diffi culties with identifi cation of the modern polis. Sociologists of the city such as Richard D. Alba, Ash Amin and Nigel Thrift observe that social exclusion which concerns among others physically disabled and homeless (as we read in the document issued in 2003 by Task Group for Social Reintegration, drawing up National Social Integration Strategy for Poland) may lead towards separation and spatial deterioration of the excluded. The young man’s dialogue with the contemporary world’s social changes seems therefore essential, because it may lead, to the realization how the reality co-originates their image of the world, value system and attitude towards people they are going to serve as architects.

3

Intrigue of Infinity on the Border of Two Worlds on the basis of ‘The Street of Crocodiles’ by Bruno Schulz, i.e. a metaphor of Bruno Schulz’s prose in Izabela Cichońska’s concept

Cichońska I, Kotz J., Czajka R.

Architectus

|

2012

|

Nr 1(31)

129--132

EN

Artykuł jest prezentacją pracy dyplomowej Pani Izabeli Cichońskiej, studentki Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Praca dyplomowa została wykonana pod kierunkiem dr. arch. Romana Czajki i obroniona w 2010 r. Tytuł oryginalny pracy dyplomowej: „Intryga nieskończoności na Granicy Dwóch Światów w oparciu o Sklepy cynamonowe Brunona Schulza”. Dyplom jest architektoniczną metaforą Sklepów cynamonowych Brunona Schulza, osadzoną w realiach współczesnego Drohobycza.

4

Mobilne i amobilne manifestacje wertykalizmu

Kotz J.

Architectus

|

2007

|

Nr 1-2(21-22)

69--73

PL

W przedstawionej pracy, powstałej na podstawie rozprawy doktorskiej autora, opisano pewne szczególne przestrzenne ucieleśnienia granicy, będące egzemplifikacjami niezmiennika zjawiska architektury monumentalnej, które w swej archetypowej postaci - określić można jako mobilne i amobilne manifestacje wertykalizmu. Wyłoniły się one zapewne w efekcie rewolucji neolitycznej i każda z nich odwołuje się do wzorca przestrzeni symbolicznej wykształconej wówczas zintemalizowanej struktury wyobrażeniowej rzeczywistości, wedle której umysł mitologiczny, a w konsekwencji zbiorowości mitopoetyckie nadawały strukturę światu. Efektem owej rewolucji oraz uwidocznienia się owego wzorca jest wykształcenie się szczególnej struktury przestrzeni określanej przez A. Leroi-Gourhana jako espace rayonant - przestrzeń promienista. Oś pionowa - konstytutywny fundament wzorca przestrzeni promienistej, a w ślad za tym owych manifestacji - ustanawia szczególny porządek przestrzeni, gdyż punkt, w którym ona wyrasta, określa archetyp miejsca i jednocześnie środek świata-jego centrum.

EN

The aim of the presented work, based on the author's doctoral dissertation24, is to portray a fragment of his opinions concerning the phenomenon of monumental architecture, whose archetypal sources constitute one of the most primeval human experiences in the world, and following this - of space, and in consequence - with perception and conceptualization of the latter. Some archetypal materializations of the cosmic axis were described in this work, which - named by the author as mobile and immobile manifestations of verticalism, make up a certain particular spatial embodiment of the category of the border. This category in the author's opinion sets up an irreducible essence of the phenomenon of monumental architecture - its invariant. Manifestations of verticalism, in the understanding of the author, are most primitive and, simultaneously, special expressions of that phenomenon. Their peculiarity consists, among others, in reflecting some constitutive components of the pattern of symbolic space - being a symbolic tool of conceptualization of the world of a mythopoetic mind. That archetypal components, organizing the structure of the pattern of symbolic space are, first of all -the cosmic axis, as well as a special derivative of it - the center, which sets up a spatial border between the worlds, possessing a geometrical character of a point in space. In succession the latter constitutes the archetype of the place. The investigative method which the author has applied, and which enabled him to create a category of the aforementioned manifestations, is, first of all - structuralism and Claude Lévi-Strauss's concept of the mythopoetic mind. The author has also referred to investigations of: Vladimir Toporów, Edmund Leach and Claude Lévi-Strauss whose accomplishments are located in the field of structuralistically oriented anthropology of cultures and semiotics. Another source of information the author has referred to, are researches in the field of studies of religions, sociology of religion, theory of architecture, and also, cogni-tive intuitions of their authors: Stefan Czarnowski, Jan Assmann, Mircea Eliade, Siegfried Giedion, Erik Homung and others as quoted in the text. Simultaneously, the author would like to say, that he felt compelled to describe some of the key categories necessary in the presented work, in the footnotes.

5

Właściwości i zastosowanie kliniczne porowatej ceramiki korundowej.

Bieniek J., Święcki Z., Rosiek G., Badura R., Kotz J., Buczek A.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

2-5

PL

W ośrodku wrocławskim opracowano korundową ceramikę porowatą o strukturze zbliżonej do struktury nieorganicznej substancji ludzkiej kości gąbczstej. Przeprowadzono szeroko zakrojone badania doświadczalne, które wykazały pełną zgodność biologiczną uzyskanego tworzywa. Ceramikę tę wszczepiono do kości ponad 1000 chorym wypełniając nią ubytki kostne powstałe w następstwie schorzeń (torbiele kostne, nowotwory kości itp.), urazów (zmiażdżenia trzonów kręgów szyjnych, nasad i przysad kości długich, kości piętowej i in.) oraz zabiegów operacyjnych (osteotomie korekcyjne, endoprotezoplastyki). Przerośnięcie wszczepów zdrową kością dało zamierzone efekty lecznicze.

EN

Orthopaedic defects, the consequences of the bone disease or traumatic effects were presented. Methods of their healing by application of bone transplantation and metal or polymer implants were described, and their inconvenience is indicated. The properties of the used in Poland porous or dense porous corundum implants were pointed out. Their application in chosen clinical cases was described. The good results were received. Nevertheless, the tight connection of these implants with bone during the surgical intervention was always required.

6

Sulphur containing biomaterials.

Święcki Z., Polesiński Z., Badura R., Osiński B., Kotz J., Buczek A., Rosiek G., Wala D.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

32-34

PL

Metalowe części endoprotez wywierają szkodliwy wpływ na kontaktujące się z nimi kości i na cały organizm pacjenta. Ich pokrywanie warstwami biozgodnymi (hydroksyapatytem i bioszkłem) jak dotąd nie przyniosło trwałych rezultatów. Autorzy tej pracy sugerują zastosowanie do tego celu spoiw zawierających siarkę. Są one czasami stosowane przemysłowo. Właściwości chemiczne elementarnej siatki sugerują natomiast, że powinna być materiałem biozgodnym. Przeprowadzone badania na szczurach wykazały, że rzeczywiście spoiwo siarkowe jest biozgodne. Natomiast stalowy gwóźdź chirurgiczny pokryty spoiwem siarkowym i ziarnami porowatego tlenku glinu, umieszczony w kości udowej owcy, wykazał doskonałą stabilizację przez przyrośnięcie tkanki kostnej do warstwy ziarn tlenku glinu. Wydaje się, że siarka stwarza nowe możliwości w zakresie wytwarzania biokompozytów do zastosowań chirurgicznych.

7

Odnowa tkanki kostnej i chrzęstnej po wszczepieniu do stawu kolanowego owiec bioceramiki korundowej, porowatej i litoporowatej.

Badura R., Buczek A., Kotz J., Osiński B., Atamaniuk W., Bieniek J., Święcicki Z., Jaegermann Z., Rosiek G.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

6-11

EN

The elaborated in the Technical University of Wrocław biocompatibile porous corundum and porous - dense corundum layered composites, produced in the Institute of Glass and Ceramics in Warsaw, have been used in clinical practice in Poland for more than 20 years. These materials found its applications for filling the bone defects, bone cavities left after surgically removed neoplasmas etc., but they were not used in the area of joints. The presented study comprises the experiments carried out on sheep. The knee joint components were partially replaced by the dense-porous and porous corundum implants. The dense part of these implants had very carefully polished surface - they were inserted on the same level as the joint cartilage surface. The only porous implants used in this experiments had the surface few milimeters under the joint cartilage surface. After 2 years from the date of implantation the histological examination revealed that the dense - porous implants created a strong bond with bone tissue which penetrated into the implant pores. Its polished surface did not made any damages in the patella. The porous implants were as well penetrated by bone tissue which covered its surface. They also indicated recovery of the joint cartilage removed during implantation. The new joint cartilage located on the upper layer of the new bone had the same structure as the natural one. The received results of these investigations suggest the new possibilities of the operational treatment of knee joint damages.

8

Ceramic prosthesis in the bile ducts surgery.

Oleszkiewicz L., Nienartowicz M., Badura R., Buczek A., Kotz J., Librant Z.M., Święcki Z.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

11-13

PL

Uszkodzenia przewodów żółciowych po urazach z przyczyn jatrogennych, po ucisku przez tkankę nowotworową - wymagają interwencji chirurgicznej, polegającej na rekonstrukcji - protezowaniu przewodów żółciowych. Stosowane obecnie katetery z tworzyw organicznych wykazują skłonności do sedymentacji żółci i podlegają uciskowi z zewnątrz. W przedstawionej pracy zastosowano protezy z zwartego korundu. Badania prowadzono na świniach. Początkowo określono biozgodność materiału oraz osadzanie się konkrementów żółciowych na jego powierzchni (brak adhezji). Następnie wykonano różne modele rurkowych protez, które wszczepiano do przewodów żółciowych świń. Czas obserwacji wynosił od 1 do 2 lat. Po uzyskaniu możliwości trwałego zamocowania protez i długotrwałego ich przebywania w organiźmie stwierdzono, że nie wywołują one traumatyzacji narządów jamy brzusznej. Ponadto na wewnętrznej powierzchni protez nie dochodzi do sedymentacji żółci. Pozwoliło to na zastosowanie tych protez u 22 chorych z nieoperacyjnymi nowotworami wnęki wątroby i z objawami żółtaczki mechanicznej. Po wprowadzeniu protez do ductus choledochus poziom bilirubiny we krwi wyraźnie się obniżył aż do stanu normalnego włącznie. Autorzy uważają, że opracowane modele protez oraz ich zamocowania w przewodach żółciowych mogą mieć zastosowanie w chirurgii naprawczej dróg żółciowych.

9

Biomicroconcretes - manufacture, properties, potential applications.

Święcki Z., Rosiek G., Wala D., Badura R., Kotz J., Buczek A., Bieniek J.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

23-26

EN

Instead of PMMA orthophedic cements with high exothermic effect during setting and toxic influence the biomicroconcretes were proposed for filling the bone defects. The PMMA matrix or bioglass and ammonium phosphates matrices composites with dispersed porous corundum grains were manufactured. Their mechanical and biological properties were examined, and their potential medical applications indicated.

PL

Zaistniałe ubytki kostne można zapełniać kształtkami biozgodnymi. Bardzo dobrze adaptuje się do tego celu porowaty korund, który przerasta całkowicie tkankę kostną. Jednak nieregularne kształty miejsc wypełnianych takimi implantami są często niewystarczająco nimi zapełnione i zachodzi potrzeba uszczelniania ich wiórami kostnymi. Wprowadzenie biozgodnego cementu pozwala na całkowite zapełnienie zaistniałego defektu. Doprowadza to do przyrośnięcia tkanki kostnej do stwardniałego cementu. Lepszy mechanicznie efekt można uzyskać przez wprowadzenie zamiast cementu, zawierający go mikrobeton pozwalający na wrastanie do niego tkanki kostnej. W pracy wykonano cały szereg takich mikrobetonów zawierających ziarna porowatego korundu. Oceniono ich właściwości mechaniczne i stwierdzono w doświadczeniu biologicznym ich zdolność do przerastania kością.

10

Badania biozgodności nowej generacji cementów kostnych.

Badura R., Buczek A., Kotz J., Osiński B., Bieniek J., Karaś J., Polesiński Z., Święcki Z.

Szkło i Ceramika

|

1998

|

R. 49, nr 6

14-22

EN

The contemporary used in the bone surgery PMMA cement has the following advantages: the proper time of polimerisation, the good mechanical strength, the suitable behaviour during its application. From the other hand, this cement is not biocompatibile, its temperature of setting is too high, it separates from bone by the fibrous tissue. Therefore, many attempts are made to find a new cement which may replace PMMA. Researches are realised in following groups: 1. only calcium phosphate cements, 2. cements which contain bioglass and water alkaline solutionsof phosphates, 3. ionomer cements, normally used in dentistry. The presented study comprises groups 2 and 3. The elaborated in the Institute of Glass and Ceramics in Warsaw. Cements, in many modifications, were introduced into a femur of rabbits or sheep. Their histological evaluation was accomplished after 30, 90 and 180 days from the date of implantation. The results suggested the biocompatibility of some of these - bone tissue adhered tightly to the implants surface without any signs of inflammation or macrophages presence. Inconveniences were also observed: dilution of cement paste by the blood flow, and sticking of the paste to the surgical tools (ionomer cements).