Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
EN
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
EN
This paper constitutes the approach to correlate the results of gas purification properties performed with aid of photocatalysis with the cytotoxicity test results. The gas purification by means of photocatalysis is a subject well known a profusely described in literature. Easiness and continence of application causes the photocatalysis to be used in variety of industries, however this paper considers only automotive industry application. The effectiveness of photocatalysis have been proven experimentally by vast number of researchers. However, the literature contains only the information about the level of volatile organic compounds identification and reduction. The toxicity measure in terms of living cells was not yet fully tested and described in literature. Therefore, the standard chromatography test which enables quantitative identification of volatile organic compounds was confronted with a cytotoxicity tests revealing the virtual toxicity of gases before and after photocatalysis.
PL
Ponieważ znane jest działanie bakteriobójcze srebra i złota, podjęto próbę wytworzenia nowej grupy biomateriałów bakteriobójczych do stosowania w stomatologii odtwórczej, zawierających cząstki nanosrebra i nanozłota. Celem opisanych badań była ocena cytotoksyczności i aktywności przeciwbakteryjnej nowo wytworzonych biomateriałów. Do ich przygotowania zastosowano roztwory koloidalne srebra i złota, a także dodatek bioszkieł zawierających nanosrebro. Badania oparto na cemencie szkło-jonomerowym zarabianym wodą. Jako bioszkieł zawierających nanosrebro użyto dwóch rodzajów szkieł otrzymanych metodą zol-żel. Przeprowadzono badania podstawowych właściwości użytkowych wytworzonych cementów – czasu wiązania i wytrzymałości na ściskanie. Badania cytotoksyczności wykonano metodą bezpośredniego kontaktu zgodnie z normą ISO 10993-5. Badanie działania przeciwbakteryjnego przeprowadzono metodą rozcieńczeń z wykorzystaniem bakterii Pseudomonas aeruginosa oraz Staphylococcus aureus. Wyniki powyższych prac wykazały, że zastosowana metoda dotowania srebrem lub złotem cementów szkło-jonomerowych zarabianych wodą pozwala na otrzymanie materiałów wykazujących działanie przeciwbakteryjne w stosunku do pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa oraz gronkowca złocistego Staphylococcus aureus. Wśród cementów najlepszymi właściwościami przeciwbakteryjnymi charakteryzowały się cementy GJ-S2/W-P0-Ag i GJ-S2/W-Ag, nieco gorsze działanie przeciwbakteryjne wykazywały materiały GJ-S2/W-Z8 i GJ-S2/W-Au, a najsłabsze - cement GJ-S2/W. Ponieważ badane materiały wykazywały cytotoksyczność w stopniu słabym lub umiarkowanym po 48 i 72 godzinach inkubacji, dlatego w dalszych badaniach należy wyjaśnić przyczyny cytotoksyczności tych materiałów. Chociaż otrzymane materiały wymagają udoskonalenia i optymalizacji, szczególnie w zakresie przygotowania proszków szkieł ze srebrem i właściwości użytkowych cementów, to otrzymane wyniki zachęcają do prowadzenia dalszych prac nad materiałami stomatologicznymi o działaniu przeciwbakteryjnym.
EN
Since the bactericidal effect of silver and gold is known, an attempt has been made to produce a new group of bactericidal biomaterials for use in restorative dentistry, containing nanoparticles of silver and gold. The aim of this research was to evaluate the cytotoxicity and antibacterial activity of newly produced biomaterials. Colloidal solutions of silver and gold, as well as the addition of nanosilver-containing bioglass were used for the preparation of these materials. The study was based on water-mixable glass-ionomer cement. Two types of glass, obtained by sol-gel method were used as nanosilver-containing bioglass. The basic performance properties of produced cements - setting time and compressive strength - were studied. Cytotoxicity assays were performed by a direct contact method, in accordance with ISO 10993-5 standard. The test of antimicrobial activity was performed using a dilution method, with Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. The results of the above work have shown that the method used to supplement water-mixable glass-ionomer cements with silver or gold allows to obtain materials with antibacterial properties against Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus. Also, the addition of nanosilver and nanogold to cement did not cause significant changes in the level of cytotoxicity relative to the basic cement. The resulting materials, however, require improvement and optimization, particularly regarding the preparation of glass powders with silver and performance of cements. The obtained results encourage the further study of dental materials with antibacterial properties.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w układzie CaO-SiO2-P2O5 dotowanych Mg lub Sr, lub Au. W ramach przeprowadzonych badań określono morfologię otrzymanych bioszkieł, a także ich bioaktywność w warunkach in vitro oraz oddziaływanie cytotoksyczne na komórki L929. Ponadto, bioszkło dotowane Au poddano badaniu przy użyciu mikroskopu transmisyjnego z analizą EDS. Stwierdzono, że wytworzone bioszkła in vitro w kontakcie z symulowanym płynem fizjologicznym (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929
EN
This paper presents the results of research on bioglasses in the system CaO-SiO2-P2O5 doped with Mg, Sr and Au. Within the study the morphology of the bioglasses and in vitro bioactivity and cytotoxic effect on L929 cells were determined. Au doped bioglass was examined using transmission electron microscopy with EDS analysis. It was found that the produced bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were no toxic on L929 cells in vitro tests.
EN
Fabrication of scaffolds for tissue engineering (TE) applications becomes a very important research topic in present days. The aim of the study was to create and evaluate a hybrid polymeric 3D scaffold consisted of nano and microfibers, which could be used for bone tissue engineering. Hybrid structures were fabricated using rapid prototyping (RP) and electrospinning (ES) methods. Electrospun nanofibrous mats were incorporated between the microfibrous layers produced by RP technology. The nanofibers were made of poly(L-lactid) and polycaprolactone was used to fabricate microfibers. The micro- and nanostructures of the hybrid scaffolds were examined using scanning electron microscopy (SEM). X-ray microtomographical (μCT) analysis and the mechanical testing of the porous hybrid structures were performed using SkyScan 1172 machine, equipped with a material testing stage. The scanning electron microscopy and micro-tomography analyses showed that obtained scaffolds are hybrid nanofibers/microfibers structures with high porosity and interconnected pores ranging from 10 to 500um. Although, connection between microfibrous layers and electrospun mats remained consistent under compression tests, addition of the nanofibrous mats affected the mechanical properties of the scaffold, particularly its elastic modulus. The results of the biocompatibility tests didn’t show any cytotoxic effects and no fibroblast after contact with the scaffold showed any damage of the cell body, the cells had proper morphologies and showed good proliferation. Summarizing, using RP technology and electrospinning method it is possible to fabricate biocompatible scaffolds with controllable geometrical parameters and good mechanical properties.
PL
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
EN
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
EN
The authors of the paper presents innovative method - prospective and universal tool for investigation of gaseous mixture toxicity. The method of in-vitro toxicity tests of gaseous samples (in automotive applications) has been still developed especially on field of sampling physical parameters (save for human lung cells line). Especially gas flow intensity through the sampler is needed to be precisely determined. Researchers decide to use numerical tools(CFD modeling) for optimization of sampling methodology.
PL
W artykule przedstawiono innowacyjną metodę stanowiącą perspektywiczne i uniwersalne narzędzie do oceny toksyczności mieszanin gazowych. Metoda testowania in-vitro próbek gazowych wymaga jeszcze wciąż optymalizacji, szczególnie w doborze parametrów przepływu gazu przez próbnik (bezpiecznych dla linii komórek płuc ludzkich. W celu optymalizacji prędkości przepływu gazu autorzy zastosowali modelowanie CFD.
9
Content available remote Application of short-term tests in assessment of atmospheric air pollution
EN
Results of analyses of airborne particulates collected in winter and summer seasons from two locations of Wroclaw (city centre and the outskirts area) have been presented. Samples of particulate matter were collected on sintered-glass filters, using a high performance air aspirator Staplex-PMIO. Extraction with dichloromethane was carried out in a Soxhlet apparatus. Mutagenicity of dichloromethane extracts was studied based on a conventional Salmonella assay. Two Salmonella typhimurium strains TA98 and YG1041 were employed in the assay. Genotoxicity of organic air pollutants was detected using a miniaturized SOS chromotest obtained from EBPI (Brampton, Ontario, Canada). Bacterial assays were carried out with and without metabolic activation by the S9 microsomal fraction. Cytotoxicity of the particulate extracts was studied by the method of their direct contact with onelayer culture of human lung carcinoma epithelial cells - A549.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w postaci proszków zawierających w składzie chemicznym srebro. Badania przeprowadzono dla określenia właściwości fizykochemicznych oraz działania cytotoksycznego i bakteriobójczego in vitro tych bioszkieł. Wyniki badań potwierdzają możliwość ich zastosowania w stomatologii do chirurgicznego leczenia zaawansowanych chorób przyzębia. Badania in vitro przeprowadzone zostały we współpracy z IITD PAN oraz AM we Wrocławiu.
EN
The research of obtained bioglasses in the form of silver-containing powders were presented in this paper. The research conducted in order to determine physicochemical properties, cytotoxic and antibacterial effects under in vitro conditions of bioglasses. The results confirmed that these bioglasses could be used in surgical treatment of the most advanced parodontium illnesses. The in vitro studies were performed in collaboration with IITD PAN and AM in Wrocław.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań in vitro działania bakteriobójczego, wytworzonych metodą zol-żel bioszkieł dotowanych srebrem. Badania przeprowadzono we współpracy z IITD PAN oraz AM we Wrocławiu. Wyniki badań właściwości fizykochemicznych tych bioszkieł w postaci proszków obejmujące m.in. morfologię ziaren i półilościową mikroanalizę powierzchni a także wyniki badań cytotoksyczności in vitro opisano w publikacji. Wyniki badań działania bakteriobójczego potwierdzają, że wytworzone biozgodne nanoproszki Z-8 i B-I stwarzają perspektywę ich stosowania w chirurgicznym leczeniu zaawansowanych chorób przyzębia powstających w wyniku długotrwałych procesów zapalnych.
EN
The study of in vitro testing of antibacterial effect of silver-containing bioglasses obtained by sol-gel method was presented in the article. These studies were performed in collaboration with IITD PAN and Medical University in Wrocław. Results of physical and chemical properties of these bioglasses in the form of powders, including morphology of grains and semiquantitative EDS chemical microanalysis and also the results of in vitro cytotoxicity are described in the publication. Results of antibacterial activity tests confirmed that biocompatible nanopowders Z-8 and B-I could be potentially applied in the surgical treatment of advanced periodontal diseases resulting from long-term inflammatory.
EN
The paper presents results of analysis of Polycyclic Aromatic Hydrocarbons (PAHs) concentration and toxicity emitted from 1,9 TDI self-ignition. Because of unstable parameters of self-ignition engine work (pressure and temperature jumps), PAHs were extracted from two phases: gas phase and solid phase (particle matter - PM). A chromatographic method (Capillary gas Chromatography) of polycyclic aromatic hydrocarbons identification and analysis, because of their low level of concentration in exhaust gases, needed to be supported by sample purification and enrichment stages. Calibration of the chromatograph was made by attested mixture of 16 model samples (according to EPA, USA). Two different methods for toxicity estimation was used in this researches. The authors used relative carcinogenic coefficients (RCC) which was determined by Nisbet and LaGoy for individual polycyclic aromatic hydrocarbons in relation to benzo(a)pirene. Samples consist PAHs was also tested for cytotoxicity in standardized cell-culture system (human cell line A549, mouse fibroblasts line cell L929). Cell growth, cell morphology and cell viability were used as parameters to determine the cytotoxicity of the materials. The measure the lethality effect on cells was determined spectrophotometrically with the use of a mitochondrial enzyme activity assay for mitochondrial succinate dehydrogenase activity by 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT assay). Cells were exposed to the biomaterials for 24, 72 and 120 h. The results of in vitro tests are discussible. A lach of correlation between toxicity measurement methods which was used in these researches was observed.
EN
A Salmonella assay in the presence of TA98 and YG1041 strains, and also when using human lung adenocarcinoma cells of the A549 line, has certified the mutagenic and cytotoxic properties of organic pollutants and fractions thereof adsorbed on suspended PM10 collected in winter and summer seasons in the Wrocław urban area. Particulates were sampled on sintered-glass filters using a high-performance Staplex air aspirator. Their extraction by dichloromethane was performed in a Soxhlet apparatus. Particulates were separated into three fractions: PAH, nitro-PAH and dinitro- PAH by a column chromatography method. The samples of particulates collected in winter season showed higher mutagenic and cytotoxic effects than the samples collected in summer time. Pollutants capable of direct and indirect affecting genetic material, classified as the mutagens of the reading frame-shift type and the base-pair substitution type, were found in the samples tested. Mutation ratio (MR) values obtained in the majority of experiments conducted in the presence of fractions of the pollutants tested were lower compared with the MR values obtained for the whole (unfractionated) extracts. No mutagenic effect was found in the case of fractions derived from the summer-collected sample of particulates, when the experiment was conducted with metabolic activation. The greatest amount of compounds responsible for a cytotoxic effect was found in the winter-collected nitro-PAH fraction, and also in the summer-collected nitro-PAH and dinitro-PAH fractions.
PL
Stosując test Salmonella, który prowadzono w obecności szczepów TA98 i YG1041, oraz test, któremu poddano linię komórek ludzkich raka płuc A549, stwierdzono mutagenność i cytotoksyczność zanieczyszczeń organicznych i ich frakcji zaadsorbowanych na cząstkach pyłu zawieszonego PM10 pobranego zimą i latem na terenie Wrocławia. Próbki pyłu pobierano na filtry szklane za pomocą wysokosprawnego aspiratora powietrza typu Staplex. Zanieczyszczenia ekstrahowano dichlorometanem w aparacie Soxhleta. Rozdziału na trzy frakcje: WWA, nitro-WWA i dinitro-WWA dokonano metodą chromatografii kolumnowej. Pyły pobrane w sezonie zimowym okazały się bardziej mutagenne i cytotoksyczne niż te zebrane w lecie. W badanych próbkach stwierdzono obecność zanieczyszczeń o charakterze mutagenów typu zmiany fazy odczytu i podstawienia pary zasad mogących oddziaływać bezpośrednio i pośrednio na materiał genetyczny. W większości testów uzyskano niższe wartości współczynnika mutagenności (MR) w obecności frakcji badanych zanieczyszczeń w porównaniu z wartościami MR uzyskanymi dla całkowitych ekstraktów. Efektu mutagennego nie zaobserwowano jedynie dla frakcji pochodzących z próbki pyłów pobranych latem i badanych z aktywacją metaboliczną. Próbka pobrana zimą, a także frakcja zimowa nitro-WWA oraz frakcja letnia nitro-WWA i dinitro-WWA zawierały najwięcej związków wywołujących efekt toksyczny.
PL
W ramach pracy otrzymano włókninę zbudowaną z włókien o różnych średnicach i wielkości, której mikrostruktura posiada biomimetyczny charakter, tzn. składa się z włókien o średnicach zbliżonych do średnic włókien występujących w tkankach. Badania biologiczne wykazały, że włókna o niskich średnicach są gorzej tolerowane przez tkanki.
EN
A three dimensional fibrous material, made from fibres differing in diameters and porosity, has been designed and prepared. These materials will constitute a 3D scaffold containing fibrous components mimicking the structure of natural tissue. The biological studies indicate that the fibres with bigger diameter allow for more intense and quick regeneration of surrounding tissue.
20
EN
New textile dressings containing dibutyrylchitin (DBCH) or regenerated chitin (RC) were prepared in the process of coating a trade polypropylene non-woven material with films of DBCH or RC. The dry dressing material contained ca. 40% of DBCH and 30% of RC. The dressings obtained were cut into pieces of 5×5 cm, sterilised by ethylene oxide and then subjected to biological evaluation required for medical devices. The evaluation included cytotoxicity effects, levels of cytokines TNF-α and IFNs, synthesis of nitrogen oxides (NO2/NO3), intracutaneous irritation, and the influence of full thickness skin lesions on the healing process.DBCH and RC caused no cytotoxic effects or primary irritation either in vitro or in vivo, nor did the activity of TNF-α, IFNs or the nitrogen oxide levels increase, and both had a positive influence on the wound healing process. Both dibutyrylchitin and regenerated chitin used for coating trade polypropylene non-woven material can be regarded as valuable dressing materials that accelerate wound healing.
PL
Nowe materiały opatrunkowe zawierające dibutyrylochitynę (DBCH) lub regenerowaną chitynę (RC) otrzymano w procesie powlekania handlowej włókniny PP warstwą DBCH lub RC. Otrzymane suche materiały opatrunkowe zawierały 40% DBCH lub 30% RC. Celem sprawdzenia możliwości ich zastosowania w medycynie materiały te, pocięte na kwadraty o wymiarach 5 x 5 cm i wysterylizowane dwutlenkiem etylenu, poddano badaniom biologicznym takim jak badania: działania cytotoksycznego, poziomu cytokin TNF i IFN, syntezy tlenków azotu N02/N03, śródskórnego działania drażniącego oraz wpływu na gojenie się ubytków skóry pełnej grubości. W wyniku tych badań, przeprowadzonych in vitro i in vivo stwierdzono, że opracowane materiały nie wywołują działania cytotoksycznego i pierwotnego działania drażniącego, nie powodują wzrostu aktywności TNF i INF oraz poziomu tlenków azotu, a ponadto aktywnie wpływają na proces gojenia się ran. Na tej podstawie uważa się, że zarówno dibutyrylochityna jak i regenerowana chityna mogą stanowić bardzo wartościowy materiał opatrunkowy przyśpieszający gojenie się ran.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.