Składniki zapraw klejowych do płytek. Część I. Spoiwo cementowe

• Autorzy: Chłądzyński S.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł stanowi pierwszą część cyklu poświęconego zaprawom klejowym przeznaczonym do przyklejania płytek. W serii tej będą omówione właściwości podstawowych składników zapraw klejowych do płytek, takich jak: cement, dyspersja, metyloceluloza, włókna. Na podstawie wyników badań laboratoryjnych zostanie przedstawiona ich rola w kształtowaniu właściwości normowych zapraw klejowych.

Słowa kluczowe

PL

spoiwo cementowe; zaprawa klejowa

EN

cement binder; adhesive

• Wydawca: Grupa MEDIUM Sp. z o.o. Sp.k.a.
• Czasopismo: Izolacje
• Rocznik: 2008
• Tom: R. 13, nr 3
• Strony: 30--34
• Opis fizyczny: Bibliogr. 25 poz., tab., rys.

Twórcy

autor

Chłądzyński S.

Bibliografia

• 1. PN-EN 12004:2002 + Zmiana Al:2003 „Zaprawy klejowe do płytek ceramicznych. Definicje i wymagania techniczne".
• 2. PN-EN 12004:2007 „Zaprawy klejowe do płytek ceramicznych. Definicje i wymagania techniczne" (nowe wydanie normy EN 12004).
• 3. J. Michalak, „Normalizacja dotycząca klejów i zapraw do spoinowania", „Wokół Płytek Ceramicznych", nr 1/2004.
• 4. J. Michalak, „Oznaczenia klejów i zapraw do spoinowania płytek ceramicznych", „Wokół Płytek Ceramicznych", nr 1/2005.
• 5. J. Michalak, „Planowane zmiany w normalizacji klejów do płytek ceramicznych", „Wokół Płytek Ceramicznych", nr 4/2006.
• 6. Materiały firmy DOW Europę. Strona internetowa: www.dow.com.
• 7. Materiały firmy Shin-Etsu Chemical Co., Ltd. Strona internetowa: www.shinetsu.co.jp.
• 8. Materiały firmy Elotex AG. Strona internetowa: www.elotex.com.
• 9. Materiały firmy DOW Wolff Cellulosics GmbH & Co. KG. Strona internetowa: www.wolff-ce-llulosics.com.
• 10. Materiały firmy Wacker Chemie AG. Strona internetowa: www.wacker.com.
• 11. Materiały firmy Evimex Sp. z o.o. Strona internetowa: www.evimex.pl.
• 12. PN-EN 197-1:2002 „Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku".
• 13. PN-EN 196-1:2006 „Metody badania cementu. Część 1: Oznaczanie wytrzymałości".
• 14. PN-EN 196-2:2006 „Metody badania cementu. Część 2: Analiza chemiczna cementu".
• 15. PN-EN 196-3:2006 „Metody badania cementu. Część 3: Oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości".
• 16. PN-EN 196-6:1997 „Metody badania cementu. Część 6: Oznaczanie stopnia zmielenia".
• 17. PN-EN 1346:1999 „Kleje do płytek. Oznaczanie czasu otwartego".
• 18. PN-EN 1348:1999 + Zmiana 1999/Apl:2005 „Kleje do płytek. Oznaczanie wytrzymałości na rozciąganie".
• 19. PN-EN 1308:1999 „Kleje do płytek. Oznaczanie poślizgu".
• 20. PN-EN 12002:2005 + Poprawka Apl:2005 „Kleje do płytek. Oznaczanie odkształcenia poprzecznego klejów cementowych i zapraw do spoinowania".
• 21. W. Kurdowski, „Chemia cementu", Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.
• 22. A.M. Neville, „Właściwości betonu", Wydanie IV, „Polski Cement", Kraków 2000.
• 23. H.F.W. Taylor, „Cement chemistry", 2nd Edition, Thomas Telford Publishing, London 1997.
• 24. F.M. Lea, „The Chemistry of Cement and Concrete", Arnold Publishing, London 1970.
• 25. S. Chłądzyński, M. Zdaniewicz, „Twardnienie cementów z dodatkami mineralnymi w podwyższonej i obniżonej temperaturze", III Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Energia i środowisko w technologiach materiałów budowlanych", Szczyrk, 27-29.09.2004.