Badanie stateczności grupy wagonów bimodalnych w ruchu po torze prostym

• Autorzy: Matej J.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem przeprowadzonych badań modelowych było ustalenie parametrów posiadajacvch decydujący wpływ na stateczność poprzeczną ruchu grupy wagonów bimodalnych, poruszających się się z ustaloną prędkością wzdłuż toru prostego. Zagadnienie to jest ważne, ponieważ utrata stateczności może wiązać się z wykolejeniem pociągu. Tym samym bezpieczeństwo ruchu zapewnione będzie tylko wówczas, gdy wagony poruszają się z prędkością mniejszą od prędkości krytycznej. Do obliczeń wybrano prototypowe wagony bimodalne. Oznacza to, że pewna grupa parametrów pociągu potraktowana została jako wielkości stałe, charakteryzujące istniejące rozwiązanie konstrukcyjne. W związku z powyższym zbadano jedynie wpływ tłumienia poprzecznego (na pierwszym i drugim stopniu usprężynowania) na prędkość krytyczną grupy trzech (pustych lub pełnych) wagonów bimodalnych. W efekcie okazało się, że te właśnie parametry mają decydujący wpływ na stateczność ruchu badanej konstrukcji. Główną uwagę skupiono na analizie składowych wektorów własnych, odpowiadających roz- wiązaniom niestatecznym (w chwili utraty stateczności ruchu grupy wagonów). Pozwoliło to prześledzić : * unormowane przemieszczenia i prędkości względne środków mas poszczególnych elementów modelu, * postacie drgań elementów układu, * częstości drgań oraz stopień wytłumiania zaburzeń drgań, * postacie fal wężykowania zestawów kół. Wymieniony zakres analizy pomógł sformułować następujące wnioski końcowe, służące lepszemu zrozumieniu zjawiska utraty stateczności poprzecznej ruchu dla badanej grupy wagonów bimodalnych: 1) o utracie stateczności decydują nadwozia albo wózki (zestawy kół); 2) niestateczność nadwozia może być łatwo usunięta przez wprowadzenie tłumienia poprzecznego na drugim stopniu usprężynowania 3) niestateczność wózków występuje przy prędkościach na tyle wysokich, że nie ma potrzeby zmiany parametrów konstrukcyjnych wózka, aby zwiekszyć predkość krytyczną.

EN

INVESTIGATION 0F A BIMODAL TRAIN STABILITY 0N STRAIGHT TRACK A linear mathematical model of a bimodal train, having 28 degrees of system, was examined on a straight track in terms of lateral stabilitv and critical speed. In structure of the train we indicated railway bogies equiped with bolsters (rail mode), external car-bodies equiped with their own structures (road mode) and special light frames called "adapters", which are necessary to connect road and rail modes together. It was introduced some simplifications in mathematical model. We assumed that creep forces are linear function of the creepages and an equivalent conicity and gravitational stiffness are functions of the lateral displacement of wheelset. In analytical approach to the question of lateral stability we reduced the differential equations of motion to algebraic form. To find the critical speed of a train we have calculated numerically eigenvalues, using QR method. The principal purpose of this study was to determine the optimum values of the bogie parameters such as lateral damping of bolster and vertical loading in terms of max train speed along a straight track.

Słowa kluczowe

PL

wagony bimodalne; stateczność; tor prosty

• Wydawca: Instytut Pojazdów Politechniki Warszawskiej
• Czasopismo: Zeszyty Instytutu Pojazdów / Politechnika Warszawska
• Rocznik: 1998
• Tom: z. 2/28
• Strony: 5--43
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., rys., schem., wykr.

Twórcy

autor

Matej J.

• Instytut Pojazdów Politechnika Warszawska