Rola Wojsk Obrony Terytorialnej w systemie zarządzania kryzysowego

• Autorzy: Składanek Bartłomiej

Identyfikatory

DOI

10.37055/sbn/146280

Warianty tytułu

EN

The role of Territorial Defense Forces in the crisis management system

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zadaniem współczesnych sił zbrojnych stało się reagowanie na zagrożenia o charakterze militarnym i niemilitarnym. Z powodu natężenia i rozmiarów zagrożeń o charakterze niemilitarnym, służby cywilne, które są powołane przepisami ustaw do ich zwalczania i przeciwdziałania ich skutkom, często stają się bezradne wobec zaistniałej sytuacji. W takich przypadkach niezbędna jest pomoc i zaangażowanie wszystkich dostępnych sił, jakie znajdują się w dyspozycji państwa, w tym sił zbrojnych. Wojska Obrony Terytorialnej (WOT) stanowią szybko rozwijającą, elastyczną strukturę militarną państwa, posiadającą możliwość niesienia pomocy w sytuacjach kryzysowych oraz podnoszenia bezpieczeństwa obywateli. Stanowią więc istotny element wsparcia dla administracji publicznej i społeczeństwa w sytuacjach zarządzania kryzysowego. Celem artykułu jest identyfikacja zasadniczej roli WOT podczas realizacji zadań reagowania kryzysowego na terenie kraju. Dokonano analizy aktów normatywnych określających i warunkujących udział podmiotów militarnych w zarządzaniu kryzysowym. Analiza zadań i kompetencji WOT pozwala odnaleźć istotny element wsparcia dla organów administracji publicznej w przeciwdziałaniu i zwalczaniu sytuacji kryzysowych. W artykule podjęto próbę zidentyfikowania potrzeb i możliwości działania WOT w systemie zarządzania kryzysowego.

EN

The task of the modern armed forces has become to respond to military and non-military threats. Due to the intensity and size of non-military threats, civil services, which are established by the provisions of laws to combat them and counteract their effects, often become helpless in the face of the situation. In such cases, the help and commitment of all available forces at the disposal of the state, including the armed forces, is essential. The Territorial Defense Forces (TDF) constitute a rapidly developing, flexible military structure of the state, capable of providing aid in crisis situations and increasing the security of citizens. Therefore, they constitute an important element of support for public administration and socjety in crisis management situations. The aim of the article is to identify the fundamental role of Territorial Defense Forces in the implementation of crisis response tasks in the country. The normative acts defining and conditioning the participation of military entities in crisis management were analyzed. The analysis of TDF tasks and competences allows to find a significant element of support for public administration bodies in counteracting and fighting crises. The article attempts to identify the needs and possibilities of TDF operation in the crisis management system.

Słowa kluczowe

PL

zarządzanie kryzysowe; Wojska Obrony Terytorialnej; administracja publiczna; sytuacja kryzysowa

EN

crisis management; Territorial Defense Forces; public authority; contingency

• Wydawca: Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
• Czasopismo: Studia Bezpieczeństwa Narodowego
• Rocznik: 2021
• Tom: R. 11, Nr 20
• Strony: 11--20
• Opis fizyczny: Bibliogr. 21 poz.

Twórcy

autor

Składanek Bartłomiej

• Katedra Teorii i Historii Prawa, Wydział Prawa i Administracji UTH Radom

Bibliografia

• [1] Brodacki, D., 2017, Wojska Obrony Terytorialnej jako element bezpieczeństwa lokalnego. Możliwości ich współdziałania z wybranymi organami terenowej administracji publicznej, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” nr 3 (283), s. 16-39.
• [2] Brzeziński, M., 2013, Sytuacja kryzysowa w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym - analiza pojęcia, „e-Politikon” nr 6, s. 80-99.
• [3] Ciekanowski, Z., Nowicka, J., Wyrębek, H., 2016, Bezpieczeństwo państwa w obliczu współczesnych zagrożeń, Siedlce: Wydawnictwo UPH w Siedlcach.
• [4] Cuber, K., 2011, Udział sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli w sytuacjach kryzysowych, Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa nr 1, s. 100-108.
• [5] Czuryk, M., 2017, Zadania i kompetencje samorządu terytorialnego w zakresie zarządzania kryzysowego. W: M. Karpiuk, M. Mazuryk i I. Wieczorek, red. Zadania i kompetencje samorządu terytorialnego w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, obronności oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, Łódź: Narodowy Instytut Samorządu Terytorialnego.
• [6] Klisz, M., Utworzenie Wojsk Obrony Terytorialnej jako odpowiedź na nowe zagrożenia bezpieczeństwa państwa, „Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka” nr 3, s. 63-78.
• [7] Kuśmierek, Z., 2014, Udział wojska w sytuacjach kryzysowych, Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, nr 10(1), s. 15-22.
• [8] Lewandowski, G., 2014, Rola terenowych organów administracji wojskowej w systemie zarządzania kryzysowego we współdziałaniu z administracją publiczną, W: R. Szynowski, red. Współdziałanie sił zbrojnych i instytucji ratowniczych oraz samorządu terytorialnego w sytuacjach kryzysowych, Goczałkowice: Ruch Wspólnot Obronnych.
• [9] Pawłowski, J., Zdrodowski, B., Kuliczkowski, M., 2020, Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• [10] Pietrek, G., 2011, Poziomy, struktura i zadania systemu zarządzania kryzysowego administracji rządowej, Zeszyty Naukowe WSOWL nr 3 (161), s. 375-388.
• [11] Pilarz, K., 2017, Specyfika relacji organów administracji publicznej z otoczeniem w sytuacjach kryzysowych, „Przegląd Prawa i Administracji” t. 111, s. 129-141.
• [12] Smal, T., Balcerzyk, R., 2017, System zarządzania kryzysowego w kontekście wykorzystania podmiotów militarnych, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej” z. 114, s. 443-454.
• [13] Stefaniuk, B., 2017, Współczesne uwarunkowania systemu zarządzania kryzysowego. W: A. Gołębiowska, P. Zientarski, red. Administracja publiczna w systemie bezpieczeństwa państwa, Warszawa: Kancelaria Senatu.
• [14] Wróbel, I., 2017, Perspektywy współdziałania wojsk obrony terytorialnej z administracją publiczną w zwalczaniu klęsk żywiołowych, „Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka” nr 3, s. 133-150.
• [15] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. z 2009 r. Nr 114, poz. 946.
• [16] Traktat Północnoatlantycki sporządzony z dnia 4 kwietnia 1949 r., Dz.U. 2000 nr 87 poz. 970.
• [17] Ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, t. jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 372.
• [18] Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej, t. jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1897.
• [19] Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym, t. jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1928.
• [20] Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym, t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 159.
• [21] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad udziału pododdziałów i oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu, Dz. U. z 2003 r. Nr 41, poz. 347.

Uwagi

Podwójne liczbowanie bibliografii.