Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 61

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  krzew ozdobny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
PL
Tawuła (Spiraea) to rodzaj botaniczny obejmujący kilkadziesiąt gatunków krzewów występujących w strefie klimatu chłodnego półkuli północnej. Wiele z nich wykorzystuje się jako rośliny ozdobne, sadzi się je w zieleni osiedlowej, parkowej, na rabatach, rondach, skwerach, wzdłuż dróg i ulic.
PL
Dereń Cornus to zróżnicowany rodzaj botaniczny, skupiający ok. 45 gatunków drzew, krzewów i krzewinek, z których wiekszość naturalnie występuje w strefie klimatu umiarkowanego północnej półkuli.
PL
Rodzaj berberys obejmuje ok. 400-450 gatunków krzewów występujących w Europie, Ameryce i w Afryce. W Polsce dziko rośnie tylko jeden gatunek, berberys pospolity (Berberis vulgaris) ze względu na smak owoców nazywany kwaśnicą.
PL
Petteria łuskowata (Petteria ramentacea (Sieber) C. Presl.) należy do rodziny bobowatych (Fabaceae). Nazwa rodzajowa upamiętnia dawnego geografa i botanika austriackiego Franza Pettera (1789–1858), a nazwa gatunkowa wywodzi się od łacińskiego słowa ramentum, oznaczającego trociny lub wióry, co ma przypominać ciernisto (łuskowato) ukształtowane przylistki.
PL
Rodzaj kalina (Viburnum) należy do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Należy do niego ok. 150 gatunków krzewów i małych drzew występujących w umiarkowanej strefie klimatycznej półkuli północnej. W Polsce uprawianych jest ok. 70 gatunków i odmian, przeważnie w ogrodach botanicznych i arboretach, a tylko nieliczne na miejskich terenach zieleni. W miesięczniku „Zieleń Miejska” opisano już dwa gatunki: kalinę japońską (nr 6/2014) i kalinę sztywnolistną (nr 2/2015). W bieżącym numerze prezentowane są dwa ozdobne gatunki zasługujące na rozpowszechnienie w uprawie.
PL
Glicynia (Wisteria) należy do rodziny bobowatych (Fabaceae). Łacińska nazwa rodzajowa oddaje cześć amerykańskiemu anatomowi Casparowi Wistarowi. W języku polskim używane bywają czasem nazwy wisteria lub słodlin. Znanych jest sześć gatunków występujących we wschodniej części Ameryki Północnej i we wschodniej Azji. W Polsce uprawiane są zwykle dwa gatunki i ich odmiany. Są to pnącza o masywnych, zdrewniałych łodygach, zwykle obficie kwitnące intensywnie przyjemnie pachnącymi kwiatami.
PL
Budleja skrętolistna (Buddleja alternifolia Maxim.), podobnie jak 100 innych gatunków tego rodzaju, należy do rodziny budlejowatych (Buddlejaceae), występujących naturalnie na obszarach o klimacie ciepłym, zwłaszcza we wschodniej Azji.
PL
Tawulce (Stephanandra) należą do rodziny różowatych (Rosaceae). Są roślinami niskimi. Znane są cztery gatunki tych krzewów występujące we wschodniej Azji. W naszych ogrodach botanicznych, a rzadko na miejskich terenach zieleni, uprawiane są dwa gatunki. Warte są jednak większego rozpowszechnienia.
PL
Różanecznik ostrokończysty (Rhododendron mucronulatum Turcz.) należy do rodziny wrzosowatych (Ericaceae) i zaliczany jest do gatunków półzawszezielonych. Liczba utrzymywanych liści zimą związana jest z jej surowością. Został opisany przez rosyjskiego botanika i pisarza przyrodniczego Nikolaia Stepanoviča Turczaninova (1796–1864) w 1837 r. W stanie naturalnym występuje w północno-zachodnich Chinach – w prowincjach Hebei i Szantung, na Półwyspie Koreańskim, w Japonii na wyspach Honsiu i Kiusiu, a północną granicę zasięgu osiąga na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Rośnie tam w formie pojedynczych krzewów lub tworzy zarośla w lasach mieszanych i na ich obrzeżach, na skałach i w górach do wysokości około 1700 m n.p.m. Do uprawy został wprowadzony w 1882 r.
PL
Kruszyna pospolita (Rhamnus frangula L.) i szakłak pospolity (R. cathartica L.) należą do rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae) i tylko one reprezentują tę rodzinę we florze rodzimej. Kruszyna znana była także pod nazwą Frangula alnus Mill. Naturalnie występuje w całej Europie. W Polsce najliczniej rośnie na glebach świeżych i wilgotnych o odczynie kwaśnym do zasadowego (pH 3,5–8,0), a także okresowo zalewanych, w lasach łęgowych, olszynach, w świetlistych sośninach i na torfowiskach, spotykana jest również na stanowiskach suchych. Intensywne pozyskiwanie kory kruszyny dla celów leczniczych doprowadziło do wyeksploatowania jej zasobów w niektórych rejonach kraju. Dlatego m.in. została objęta częściową ochroną prawną, lecz nie jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Dla ogrodnictwa ozdobnego, w tym dla zieleni miejskiej, większe znaczenie mają jej odmiany obecnie rozpowszechniane niż sam gatunek.
PL
Spośród ponad 100 gatunków irg, irga różowa (Cotoneaster roseus Edgew.), w Europie – w tym także w Polsce – uprawiana jest bardzo rzadko. W naszym kraju można ją oglądać w ogrodach botanicznych w Warszawie, Warszawie-Powsinie, Lublinie, Poznaniu, w arboretach w Rogowie i Bolestraszycach koło Przemyśla oraz w Ogrodzie Dendrologicznym Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W stanie naturalnym występuje w Afganistanie, Kaszmirze (Północne Indie) i w Himalajach. Należy do rodziny różowatych (Rosaceae).
PL
Irga Dammera (Cotoneaster dammeri Schneid.) należy do rodziny różowatych (Rosaceae). Wśród ponad stu gatunków irg jest rośliną zawsze zieloną i płożącą się na powierzchni gleby. W stanie naturalnym występuje w środkowych Chinach, zwłaszcza w zachodniej części prowincji Hupeh. Do uprawy została wprowadzona w 1900 r. w Wielkiej Brytanii przez E.H. Wilsona.
PL
Ewodia Daniela (Tetradium daniellii (Benn.) Hartley) należy do rodziny rutowatych (Rutaceae). W stanie naturalnym występuje na Półwyspie Koreańskim i w północnych prowincjach Chin, aż po Mandżurię. Rośnie tam w lasach liściastych do 160 m n.p.m. Panuje tam klimat monsunowy z roczną sumą opadów około 600 mm, a termiczne minimum absolutne w niektóre zimy wynosi -22°C, zwykle jest wyższe. Została odkryta przez Williama Freemana Daniella (1818–1865) w 1860 r. i po raz pierwszy wprowadzona do uprawy w Arboretum Arnolda w Stanach Zjednoczonych. Do polskiego Arboretum Kórnickiego dotarła w 1928 r. z japońskiego Tokio.
PL
Powojniki to wartościowe rośliny o szerokich możliwościach zastosowania. Odpowiednio dobrane, doskonale sprawdzaja sie w miastach, uatrakcyjniając roslinne kompozycje barwnymi kwiatami i ciekawymi owocostanami.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.