PL
 |
EN
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
  1. 28 Journal of Heritage Conservation
  2. 28 Wiadomości Konserwatorskie
  3. 11 Przestrzeń i Forma
  4. 11 Space & Form
  5. 9 Czasopismo Techniczne. Architektura
Więcej...
Autorzy help
  1. 6 Klarecki M.
  2. 4 Latour S.
  3. 4 Śliwiński G.
  4. 3 Fiuk P.
  5. 3 Przygodzki Dominik
Więcej...
Lata help
  1. 5 2023
  2. 3 2022
  3. 8 2021
  4. 3 2020
  5. 5 2018
Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 117

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  konserwacja zabytków
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
1
Content available Powierzchowność, lekceważenie i ignorancja w procesie ochrony i konserwacji dziedzictwa poindustrialnego w Polsce
Grabowski Mateusz, Walczak Bartosz
Wiadomości Konserwatorskie
|
2023
|
Nr 74
84--99
PL
By doszło do utraty dziedzictwa, wcale nie musi dojść do wyburzenia budynków. Presja inwestycyjna na obiekty postindustrialne często prowadzi do utraty cech decydujących o ich rzeczywistej, lecz nieoczywistej wartości kulturowej. Zawarte w opracowaniu przykłady prac adaptacyjnych pokazują nieodwracalną utratę wartości historycznych obiektów pofabrycznych wraz z otoczeniem. Ich analiza i porównanie z innymi typami zabytków wykazały zjawiska wręcz dyskryminacyjne w zakresie ochrony dziedzictwa przemysłowego. Jest ono traktowane powierzchownie, wzmacniane przez powszechną zgodę na daleko posuniętą ingerencję, co doprowadziło do uznania takich rozwiązań za dopuszczalne czy wręcz wskazane. Mimo że problematyka ochrony zabytków techniki jest od wielu lat przedmiotem badań, to rozdźwięk między teorią i praktyką w zakresie ochrony i konserwacji dziedzictwa przemysłowego w Polsce wydaje się narastać. Założeniami pracy jest dyskusja na temat możliwych kierunków naprawy obecnej sytuacji.
EN
Buildings do not have to be demolished for heritage to be lost. Development pressure on postindustrial sites often leads to the loss of features determining their real, but not obvious, cultural value. The examples of adaptive reuse projects included in this article show the irreversible loss of historical values of postindustrial buildings and their surroundings. Their analysis and comparison with other types of monuments showed even discriminatory phenomena in the field of protection of industrial heritage. Its superficial treatment is reinforced by the general consent to far-reaching interference, which has led to the recognition of such solutions as acceptable or even advisable. Although the issue of the protection of industrial monuments has been the subject of research for many years, the gap between theory and practice in the field of protection and conservation of industrial heritage in Poland seems to be growing. The purpose of this article is therefore to start a discussion on the possible ways to improve the current situation.
2
Content available Podziemia kolegiaty w Wiślicy: eksperyment architektoniczno-inżynierski dla statycznego i przeciwwilgociowego zabezpieczenia unikalnych reliktów zabytkowych budowli sakralnych
Karczmarczyk Stanisław, Przygodzki Dominik
Wiadomości Konserwatorskie
|
2023
|
Nr 73
57--69
PL
Wiślica jest szczególnym miejscem o wyjątkowo bogatym zasobie architektury i sztuki średniowiecznej, którego unikatowy charakter oraz znaczenie naukowe, artystyczne, historyczne, edukacyjne i tożsamościowe stało się powodem przyjęcia szczególnych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia, konserwacji i publicznej prezentacji. Szeroki zakres prac archeologicznych, badawczych oraz ratowniczych w rejonie kolegiaty wiślickiej przyczynił się do ukierunkowania rozważań nad formą udostępnienia ich wyników przyszłym badaczom i społeczeństwu.
EN
Wiślica is a special place with an exceptionally rich stock of medieval architecture and art, whose unique character and academic, artistic, historical, educational and identity significance have given rise to the adoption of dedicated solutions in preservation, conservation and public presentation. The wide range of archaeological, research and rescue work in the vicinity of the Wiślica collegiate church has helped to direct a discussion of the form in which their results will be made available to future researchers and the public.
3
Content available Troyes – the wooden beauty of the sixteenth century
Kurek Jan
Przestrzeń i Forma
|
2023
|
nr 55
385--408
EN
Troyes – a city on the Seine – was an important point on the pilgrimage route to Santiago de Compostela in the Middle Ages and was consumed by fire several times. However, the city was rebuilt – both in stone and in the more cost- and material-efficient so-called half-timber technology. Many of these houses still survive today, forming, as in Reims, the valuable historical and architectural heritage of Champagne, another important city in the region, and as in Rouen in Normandy. History has thankfully spared many of the half-timbered (colombage) houses of Troyes. Today, they are of particular concern to conservators, who work to help save them and adapt them to modern needs.
PL
Troyes – miasto nad Sekwaną – w średniowieczu ważny punkt na pielgrzymkowym szlaku do Santiago de Compostela, kilka razy płonęło. Miasto jednak odbudowano – tak w kamieniu jak i w oszczędniejszej kosztowo i materiałowo technologii tzw. muru pruskiego. Wiele z tych domów przetrwało do dziś, będąc podobnie jak w Reims, cennym historycznym – architektonicznym dziedzictwem Szampanii, innym ważnym mieście regionu oraz w Rouen w Normandii. Przemiany dziejowe oszczędziły wiele szachulcowych (colombage) domów Troyes. Dziś są one przedmiotem szczególnej troski konserwatorów zabytków, pomagających w ich ratowaniu i adaptacji do współczesnych potrzeb.
4
Content available remote Uregulowania prawne dotyczące prowadzenia robót budowlanych w obiektach zabytkowych
Mazur Małgorzata
Materiały Budowlane
|
2023
|
nr 12
109--112
5
Content available Restoration of medieval gords on the example of the "in the meadows" Gord in Wiślica: a case study
Przygodzki Dominik, Szarkowska Magda
Architectus
|
2023
|
Nr 2 (74)
41--48
EN
This paper presents a case study of the revalorisation of the gord "in the meadows" in Wiślica. The authors present design issues related to the archaeological-architectural site. The administrative and legal processes that resulted in the implementation of a restoration plan for a building under statutory conservation are illustrated. The paper presents design decisions made on the basis of collected information, archaeological findings, conservation guidelines, administrative permits and conservatorial constraints. The solutions adopted to preserve the priceless historical value of the site, while making it accessible to tourists and researchers, are explained and presented.
PL
W artykule omówiono studium przypadku rewaloryzacji grodziska „na łąkach” w Wiślicy. Autorzy przedstawili problematykę projektową związaną z obiektem archeologiczno-architektonicznym. Ukazali procesy administracyjno-prawne skutkujące wdrożeniem planu rewaloryzacji obiektu objętego ochroną konserwatorską. W pracy zaprezentowano decyzje projektowe podjęte na podstawie zebranych informacji, badań archeologicznych, wytycznych konserwatorskich, uzyskanych pozwoleń oraz ograniczeń natury konserwatorskiej. Wyjaśniono i zaprezentowano przyjęte rozwiązania, które pozwalają na zachowanie bezcennej wartości historycznej obiektu, a jednocześnie umożliwiają udostępnienie obiektu zwiedzającym turystom i badaczom.
6
Content available A model proposal for the analysis of new exterior additions to historic buildings
Şen Tuğba, Dişli Gülşen
Wiadomości Konserwatorskie
|
2022
|
Nr 70
71--88
EN
New additions in a historical context can take many forms, such as additions to existing buildings and new subsidiary additions like garages, sheds, and outbuildings. There are two main reasons for introducing new additions to historic buildings. These are the loss of original functions, the resultant need for new spaces to serve the given secondary function, and the need to integrate the physically damaged parts of historic buildings with new designs. Therefore, in this study, a model proposal based on a rating system developed with international standards as the main guiding principle is proposed to analyze and evaluate the compatibility of new additions with historic buildings. It was then tested in nine historic baths, where different facilities were added, in Turkey. The study provides an important contribution to determining the suitability of new additions to existing buildings before and during the design phase and can serve as a guiding model for the supervisory authority responsible for the necessary permits.
PL
Dobudowy mogą przybierać różne formy w historycznym kontekście, przykładowo jako rozbudowy istniejących budynków oraz dobudówek, takich jak garaże, szopy czy oficyny. Istnieją dwa główne powody dobudowywania nowych części do obiektów historycznych. Są to utrata funkcji pierwotnej i wynikająca z niej potrzeba nowej przestrzeni do korzystania z nowej funkcji oraz konieczności integrowania fizycznie uszkodzonych części budynków zabytkowych z nowymi. Proponowany model oparty na systemie ocen, stworzony na podstawie międzynarodowych standardów jako głównej zasady, może zostać użyty do analizowania i oceny kompatybilności dobudów do budynków historycznych. Model przetestowano na dziewięciu zabytkowych łaźniach w Turcji, do których dobudowano różne lokale. Badanie to stanowi ważny przyczynek do ustalania poprawności dobudów do budynków istniejących zarówno przed, jak i w trakcie fazy projektowej, i może być wzornikiem dla urzędów.
7
Content available remote Symbolism of a detail. Architectural masterpieces of the UNESCO Heritage Town of Zamość
Kielin Katarzyna
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2022
|
T.18, nr 4
24--29
EN
The Town of Zamość is located in the south-eastern part of Poland and is the worldwide UNESCO Heritage fortress whose beginning dates back to the end of the 16th century. Built in cruda radice, the Zamość architectural value derives primarily from its unique, historical plan which remained the original compositional form envisioned by a brilliant, broad-minded, ambitious man of European Renaissance – Jan Zamoyski. Urban layout of the Town mimics the anthropomorphic distribution of key body parts encapsuled within the frame of the most up-to-date examples of ‘architectura militaris’ for those times. The smart spatial organization of space allowed not only for the flexible introduction of new functions in larger, urban scale but also the exposition of the intricate beauty of architectural ornamentation and detail of crucial representative buildings. Within the plethora of reverberating, classic examples of details there are also some which convey important, symbolic meaning which is very much connected to the history of the Town.
PL
Miasto Zamość jest zlokalizowane w południowo wschodniej części Polski, wpisane na lisę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a jego historia powstania sięga XVI w. Zbudowane na surowym korzeniu, jego wartość architektoniczna i urbanistyczna opiera się na unikatowości. Powstałe w wyniku starcia dwóch wizjonerskich umysłów Jana Zamoyskiego – ambitnego fundatora oraz znakomitego architekta Bernarda Moranda. Zarówno układ przestrzenny miasta jak i symbolika jego architektury nie przestają zadziwiać.
8
Content available Dziedzictwo architektury Górnego Śląska II połowy XX wieku - problemy konserwatorskie i perspektywy badawcze
Żmudzińska-Nowak Magdalena
Builder
|
2022
|
R.26, nr 6
34--36
PL
Artykuł porusza tematykę dziedzictwa architektury Górnego Śląska II połowy XX wieku jako problemu badawczego i konserwatorskiego. Celem publikacji jest charakterystyka architektury Górnego Śląska tego okresu w szerszym kontekście rozwoju architektury w Polsce oraz wydobycie głównych problemów związanych z jej ochroną. Tekst składa się z dwóch części. W części pierwszej przedstawiono ogólną charakterystykę okresu II połowy XX wieku w rozwoju architektury w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem Górnego Śląska. Omówiono także wybrane zagadnienia ochrony architektury powojennej oraz problemy z nią związane, w tym: brak całościowej wiedzy na temat zasobów architektonicznych tego okresu, trudności związane z ich waloryzacją czy niska świadomość społeczna w zakresie ich wartości. Część druga zawiera omówienie przykładów działań podejmowanych przez autorkę w ramach współpracy pomiędzy Wydziałem Architektury Politechniki Śląskiej a Instytutem Dokumentacji Architektury Biblioteki Śląskiej. Wspólne działania mają na celu dokumentację i ochronę dziedzictwa (materialnego i niematerialnego) Górnego Śląska w zakresie architektury oraz urbanistyki. Wypracowana metodyka interdyscyplinarnych działań, realizowana z sukcesem od blisko dziesięciu lat, może stać się uniwersalnym modelem postępowania w tym zakresie.
EN
The article deals with the subject of the architectural heritage of Upper Silesia of the second half of the 20th century in terms research and conservation problem. The aim of the publication is to characterize the architecture of Upper Silesia of that period within the broader context of Polish architecture development, and to highlight the main problems related to its protection. The text consists of two parts. The first part presents a general description of the period of the second half of the 20th century in the development of architecture in Poland, particularly emphasizing the Upper Silesian facilities. Selected issues of the protection of post-war architecture and related problems were also discussed, including: the lack of comprehensive knowledge about the architecture of this period, difficulties related to its valorization and low social awareness of its values. The second part contains a discussion of examples of activities undertaken by the author within the cooperation between the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology and the Institute of Architecture Documentation of the Silesian Library in Katowice. Joint activities are focused on documentation and protection of the heritage (tangible and intangible) of Upper Silesia in the field of architecture and town planning. The methodology of interdisciplinary activities, successfully implemented for nearly ten years, may become a universal model for this field development.
9
Content available Qualitative analysis of architectural education in the protection of a historic city
Kuśnierz-Krupa Dominika, Kobylarczyk Justyna, Malczewska Joanna, Ivashko Yulia, Lisińska-Kuśnierz Małgorzata
Wiadomości Konserwatorskie
|
2021
|
Nr 65
20--25
EN
This paper presents the findings of a study in which students of architecture schools rated their need for education about the scope of conservation and respect for the historical cultural landscape, primarily including the values of historic cities and towns. This subject appears to be highly essential as historic cities and towns, particularly smaller ones, are currently under the risk of losing their values due to development pressure that is often uncontrolled. It should be noted that architects who design new buildings in historic city and town centres often have contribute to this phenomenon. Therefore, in the authors’s opinion, the education of architecture school students on the need to respect and conserve historic towns can be seen as an essential issue, as well as its quality level.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących oceny przez studentów uczelni architektonicznych potrzeby edukacji w zakresie ochrony i poszanowania historycznego krajobrazu kulturowego, w tym przede wszystkim wartości zabytkowych miast. Przedmiotowa problematyka wydaje się bardzo istotna, gdyż miasta zabytkowe, szczególnie te mniejsze, są obecnie – w wyniku presji inwestycyjnej, często niekontrolowanej – narażone na utratę swoich wartości. Należy zauważyć, że niejednokrotnie w procesie tym mają swój udział architekci, projektujący nowe obiekty na terenach historycznych centrów miast. Zatem, zdaniem autorów, zarówno edukacja studentów uczelni architektonicznych w zakresie potrzeby poszanowania i ochrony miasta zabytkowego, jak i jej poziom wydają się niezwykle ważne.
10
Content available Podziemia kolegiaty w Wiślicy: unikalne relikty średniowiecznej sztuki architektonicznej. Problematyka ich zabezpieczenia, konserwacji i ekspozycji
Kołodziejczyk Katarzyna, Przygodzki Dominik
Wiadomości Konserwatorskie
|
2021
|
Nr 66
156--171
PL
Wiślica jest szczególnym miejscem, o wyjątkowo bogatym zasobie architektury i sztuki średniowiecznej. Jej unikalny charakter oraz znaczenie naukowe, artystyczne, historyczne, edukacyjne i tożsamościowe stało się powodem przyjęcia szczególnych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia, konserwacji i publicznej prezentacji. Szeroki zakres prac archeologicznych, badawczych i ratowniczych w rejonie kolegiaty wiślickiej przyczynił się do ukierunkowania rozważań nad formą udostępnienia ich wyników przyszłym badaczom i społeczeństwu. Dziedzictwo kulturowe wymaga wiarygodnej projekcji w świadomości ogólnej i indywidualnego odbiorcy, czyli takiej ekspozycji, która pozwala na interpretację przeszłości na podstawie czytelnej granicy pomiędzy autentyzmem materii a naukowo budowanym „modelem historycznej rzeczywistości”. To właśnie materia dzieła sztuki, jej wybór, sposób ukształtowania wyrażają stosunek autora, twórcy, do materii świata i bytu człowieka. Czy współcześnie nie utraciliśmy spójności wzajemnie dopełniających się materii z formą i treścią dzieła sztuki?
EN
Wiślica is a unique place, endowed with exceptionally rich medieval art and architecture assets. Its unique character and importance for science, arts, history, education, and identity of the place has become a reason for adopting specific solutions in terms of protection, conservation, and public presentation. A wide range of archaeological, research, and rescue works in the area of the collegiate church in Wiślica has contributed to channeling the deliberations regarding the manner of sharing their results with future scholars and society. Cultural heritage requires a credible projection in the awareness of the general public, as well as of an individual recipient, which boils down to an exposition which would allow to interpret the past on the basis of a legible border between the authenticity of matter and scientifically constructed model of historical reality. It is the matter of a work of art, its choice, the way it is formed that express the attitude of its author and creator to the matter of the world and the existence of man. Have we not lost the coherence of mutually complementary matter, form, and content of a work of art today?
11
Content available remote Spójność przestrzenna na przykładzie małej architektury w wybranych obiektach Twierdzy Przemyśl
Skoczylas Olga
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2021
|
T. 17, nr 3
18--25
PL
Niniejszy artykuł opisuje postrzeganie małej architektury w kontekście wielkoprzestrzennych obiektów militarnych. Analizie poddane zostały wybrane obiekty wchodzące w skład Twierdzy Przemyśl. Przedstawione przykłady obrazują w jaki sposób możliwe jest powiązane ze sobą w sposób czytelny i jednoznaczny fortów Twierdzy Przemyśl położonych w różnych lokalizacjach oraz nadanie im czynnika spójności.
12
Content available remote The new function of architectural monuments – a comparative analysis of two different cases: Palazzo Querini Stampalia and the Fondaco dei Tedeschi building
Strzałka-Rogal Dominika
Technical Transactions
|
2021
|
Vol. 118, iss. 1
art. no. e2021014
EN
This paper discusses the long-term vision of the historic city development, where buildings assume a new function over time. The discussion is based on the example of Palazzo Querini Stampalia and Fondaco dei Tedeschi – two monuments restored to Venice in a new, different role. In the comparative analysis of the transformation of the buildings, particular attention was paid to the cultural, social and economic context of the city. This article aims to review the strengths and weaknesses of the new-use scenarios, outlining the renovation of the monuments and its added value for cities. The author concluded that no matter what the new function of the building is, it is worth renovating them, because this way the heritage can survive and this should be the central objective of a long-term vision.
13
Content available Pseudokonserwatorskie praktyki 2 poł. XX wieku i ich obecne konsekwencje na wybranych przykładach cerkwi drewnianych Zamojszczyzny
Adamczyk-Bomersbach Teresa
Builder
|
2021
|
R.25, nr 7
58--61
PL
Tekst porusza problem podejścia oraz metod i sposobów działań prowadzonych przy dawnych drewnianych cerkwiach Zamojszczyzny w 2 poł. XX wieku oraz współcześnie. Prezentuje szereg działań wykonanych szczególnie w latach 70-80. XX wieku, a podyktowanych głównie względami użytkowymi czy ekonomicznymi, bez uszanowania tradycyjnej formy czy detalu, których konsekwencją była utrata w mniejszym lub większym stopniu walorów artystycznych oraz charakterystycznego „klimatu”. A także prace XXI-wieczne, prowadzone z konserwatorską starannością i uwzględnieniem tychże walorów. Opiera się o wyniki autorskich badań prowadzonych od końca XX wieku do czasów obecnych.
EN
The text addresses the problem of the approach, methods and ways of activities carried out at the former wooden orthodox churches of the Zamość region in the second half of the 20th century and today. It presents a number of activities performed especially in the 1970s and 1980s, dictated mainly by utility or economic reasons, without respecting the traditional form or detail, the consequence of which was the loss, to a greater or lesser extent, of artistic values and the characteristic "climate". And also the works of the 21st century, carried out with care and attention to these values. It is based on the results of original research conducted from the end of the 20th century to the present day.
14
Content available Problemy kształtowania kolorystyki elewacji zabytkowych wrocławskich kamienic mieszczańskich przełomu XIX i XX w. - analiza na wybranych przykładach
Pierścionek Barbara
Builder
|
2021
|
R.25, nr 12
52--57
PL
W artykule poruszono tematykę rewaloryzacji wrocławskich kamienic, głównie o rodowodzie XIX-wiecznym. Obecnie jednym z istotnych problemów konserwatorskich jest kolor fasad budynków, szczególnie tynkowanych, często znacznie odbiegający od pierwotnej kolorystyki obiektów. Autorka zwróciła uwagę na odrestaurowane w przeciągu ostatnich lat elewacje kamienic zlokalizowanych w bliskim sąsiedztwie wrocławskiego Starego Miasta oraz dawnych przedmieść: Odrzańskiego, Piaskowego i Oławskiego, którym przywrócono dawną świetność. W wielu obiektach z sukcesem odtworzono oraz wyeksponowano detal architektoniczny i pierwotną fakturę materiału, a także kolorystykę, popartą rzetelnymi badaniami struktury tynku. Są także przykłady „nowych” aranżacji historycznych elewacji. Zwartą niegdyś zabudowę kwartałową już od czasów powojennych zaczęto uzupełniać plombami, mniej lub bardziej udanymi w formie oraz pod względem kolorystycznym, często bez wzięcia pod uwagę uwarunkowań historycznych oraz kontekstu miejsca. W artykule zostaną omówione wybrane przykłady kamienic mieszczańskich, objęte masterplanem dzielnicy Nadodrze, odrestaurowane w pierwszych latach realizacji tzw. Programu stu kamienic.
EN
The subject matter concerning revalorisation of tenement houses in Wroclaw, mainly of 19th-century origin, was raised in the paper. Nowadays, one of the crucial preservation problems is the facade colour, particularly of plastered buildings, which often differs considerably from their original colour scheme. The author focused on restored facades of tenement houses near the Old Town of Wroclaw and its old-time Przedmieście Odrzańskie, Piaskowe and Oławskie estates, which reverted to their former glory. The architectural details, original texture of the building material and colour scheme were successfully recreated and exposed. Their recreation was based on thorough plaster structure research. However, there are many examples of „new” arrangements of historical facades. Since the post-war years the old city’s quarter development was filled with infill buildings, more or less successful in form and colour scheme, often without considering historical conditions and location characteristics. In the paper selected tenement houses subsumed in the masterplan area of the Nadodrze estate and renovated in the first years of the “One Hundred Tenement Houses Programme” were discussed.
15
Content available Prace konserwatorskie i badania archeologiczno-architektoniczne przeprowadzone w katedrze wrocławskiej w latach 1946-2011 na tle powojennej doktryny konserwatorskiej
Pierścionek Barbara
Builder
|
2021
|
R.25, nr 12
26--31
PL
W artykule przedstawiono zarys procesu odbudowy katedry wrocławskiej po II wojnie światowej na tle ówczesnych problemów technicznych oraz praktyki i doktryny konserwatorskiej związanej z odbudową obiektów monumentalnych wzniesionych w miastach europejskich, a zniszczonych w znacznym stopniu, czyli ok. 70 procentach tkanki zabytkowej. Zakres dat obejmuje dwa okresy odbudowy katedry: pierwszy, prowadzony przez Marcina Bukowskiego, oraz drugi, związany z konserwacją formy zewnętrznej budowli. Prace były wówczas koordynowane przez prof. Edmunda Małachowicza i trwały blisko 40 lat, nadając budowli obecny kształt. Celem niniejszej pracy jest analiza podejścia konserwatorskiego do zagadnień restytucji budowli obiektu obydwu architektów. Została przeprowadzona na podstawie badań literaturowych, analizy autorskich projektów, materiałów ikonograficznych oraz badań in situ tkanki obiektu. W 2022 r. przypadnie 70. rocznica rekonsekracji katedry po odbudowie, jednak proces rewaloryzacji obiektu, głównie jego wnętrza, trwa nadal. W ostatnich latach w architekturze są widoczne działania prowadzące do odbudowy i restytucji obiektów historycznych, uwzględniające w różnym stopniu wartość autentyzmu ich substancji zabytkowej - wartość omawianą w podstawowych dokumentach doktrynalnych, m.in.: w Karcie Ateńskiej z 1931 r., Karcie Weneckiej z 1964 r. oraz Dokumencie z Nara o autentyzmie z roku 1994. Fakt ten skłania do refleksji: czy dziś wartość autentyzmu traktowana w konserwatorstwie jako priorytet nadal stanowi główną wytyczną do prac na obiektach zabytkowych, czy jednak przez lata postulat ten traci na aktualności?
EN
The article presents an outline of the process of the reconstruction of the Wroclaw cathedral after World War II against the background of the technical problems of the time and the conservation practice and doctrine connected with the reconstruction of monumental objects erected in European cities and destroyed to a considerable degree, i.e. about 70 per cent of the historic fabric. The range of dates covers two periods of the cathedral's reconstruction. The first one was led by Marcin Bukowski, and the second was connected with the conservation of the external form of the building. The work was then coordinated by Prof. Edmund Małachowicz and had taken nearly 40 years, before giving the building its present shape. The aim of this paper is to analyse the conservator's approach to the restitution of the building by the two architects. It was carried out on the basis of literature research, analysis of the authors' projects, iconographic materials and in situ studies of the fabric of the building. The year 2022 will mark the 70th anniversary of the cathedral's renewed dedication after its reconstruction, but the process of the object's revalorisation, mainly of its interior, is still taking place. In recent years, reconstruction and restoration of historical buildings with architectural measures has emphasized the value of authenticity of their historic substance. The value was referred to in basic doctrinal documents such as: The Athens Charter of 1931, the Venice Charter of 1964, and the Nara Document on Authenticity of 1994. This fact prompts a reflection: Is the value of authenticity being treated as a priority in conservation - the main guideline for work on historic buildings, or has this postulate become less relevant over the years?
16
Content available Conservation aspects of cast-iron platform shelters on the example of Vistula Pomerania railway stations
Kwasek Michał
Architectus
|
2021
|
Nr 1 (65)
49--58
EN
Cast-iron shelters were used in the 19th century as cheaper alternatives to large platform halls. Nevertheless, they were aesthetically distinguish-able from later riveted solutions. Because of their durability and continuous utility, they were not the subject of disassembly, as numerous transport infrastructure objects have been in recent decades. This article aims to indicate proper conservation practices during construction works on cast-iron platform shelters. Nowadays, most frequently, they take place during the modernization of railroad stations. As presented in this text, the approach to conservation procedures can be significantly different. The paper investigates technical and architectural solutions of selected instances of cast-iron platform shelters in Vistula Pomerania. Some references to foreign designs are also presented. The analysis of literature and archival documentation of the project, as well as the field studies, enabled us to formulate conclusions – recommendations for the proper procedure in respect of this type of object. Cast-iron platform shelters ought to be preserved as the unique remnant of 19th-century architecture. It is recommended to use an adequately selected material during the works and to restore the artistic qualities of cast-iron structures by restoring their original paintings. The author also refers to the realization of new roofing created in the preserved historical objects’ closest vicinity. Based on the illustrated instances, he recommends efforts to maintain consistency between new or reconstructed structures and authentic 19th-century ones. Simultaneously author emphasizes the necessity of avoiding the obliteration of the distinction between them. He drew attention to the challenges of repairing cast-iron pillars, giving examples of techniques that can be applied.
PL
Żeliwne wiaty były stosowane w XIX w. jako tańsze odpowiedniki wielkich hal peronowych. Mimo to wyróżniały się swoją estetyką na tle późniejszych – nitowanych – rozwiązań. Ze względu na ich trwałość i ciągłą przydatność nie podlegały rozbiórkom jak wiele obiektów techniki transportowej w ostatnich dziesięcioleciach. Celem artykułu jest wskazanie dobrych praktyk konserwatorskich w trakcie prac budowlanych dotyczących żeliwnych wiat peronowych. Współcześnie mają one najczęściej miejsce przy modernizacji dworców kolejowych. Jak przedstawiono w niniejszym tekście, sposób podejścia do zabiegów konserwatorskich może być znacząco różny. W artykule przedstawiono wyniki badań rozwiązań technicznych oraz architektonicznych wybranych przykładów żeliwnych zadaszeń peronowych na terenie Pomorza Nadwiślańskiego. Przedstawiono także nawiązania do realizacji poza granicami Polski. Analiza literatury przedmiotu i archiwalnej dokumentacji projektowej, a także badania terenowe umożliwiły sformułowanie wniosków – rekomendacji dla właściwego postępowania przy tego typu obiektach. Jako unikatowa pozostałość po architekturze XIX w. żeliwne wiaty peronowe powinny być bezwzględnie chronione. W trakcie prac wskazane jest stosowanie odpowiednio dobranego materiału, a także dążenie do przywrócenia żeliwnym wiatom ich walorów artystycznych poprzez odtworzenie pierwotnej kolorystyki. Autor artykułu odnosi się również do realizacji nowych zadaszeń, powstających w bezpośrednim sąsiedztwie zachowanych historycznych obiektów. Bazując na przedstawionych przykładach, rekomenduje dążenie do zachowania spójności nowych lub rekonstruowanych obiektów z autentycznymi realizacjami z XIX w. Jednocześnie podkreśla konieczność dbałości o to, by granica między nimi nie uległa zatarciu. Zwrócił uwagę na trudności, jakie mogą dotyczyć prac naprawczych przy żeliwnych słupach, podając przykłady technik możliwych do zastosowania.
17
Content available remote Zbór kalwiński w Piaskach – od ruiny do trwałej ruiny
Gleń Piotr
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2020
|
T. 16, nr 2
88--93
PL
Niniejszy artykuł opisuje adaptację ruin dawnego zboru kalwińskiego w Piaskach stosując metodę ochrony konserwatorskiej w postaci „trwałej ruiny”. Analizie poddane zostały metody i rozwiązania zastosowane w obiekcie znajdującym się na terenie województwa lubelskiego w gminie Piaski, który poddany został rewaloryzacji. Przez lata niszczejący obiekt jak również teren otaczający ruiny zboru dzięki uzyskanym środkom finansowym z Regionalnego Programu Operacyjnego został poddany w 2019 roku działaniom mającym na celu ochronę ruin dawnej świątyni oraz zagospodarowania terenu przylegającego.
18
Content available The act of “talka” in historic preservation discourse in contemporary Latvia
Burzyńska Katarzyna
Builder
|
2020
|
R.24, nr 12
22--26
EN
The stem of contemporary culture in the Baltics arose from the countryside and folklore. Among the traditions of the Baltic cultures, there is talka – a term derived from work in the field, which historically was the act of communal work of the village residents to help each family in their agricultural work, such as haymaking, rye harvesting, manuring, threshing, flax pulling, and breaking. Known in other countries as “bee”, the term “talka“ in the Baltics refers to voluntary community work. As the communities have been moving to cities, talka has followed them naturally. Currently, cooperative work efforts include maintenance of sites and buildings, and it is a frequent and widespread act. The paper reviews examples of combined efforts of small communities to improve the appearance, performance, and security of public spaces. The application of joint work has allowed for low-cost gentrification and urban upgrade of several neighborhoods in Latvia.
PL
Współczesna kultura krajów bałtyckich wywodzi się ze wsi i folkloru. Jedną z tradycji kultur bałtyckich jest talka – zjawisko, które historycznie było aktem zbiorowej pracy mieszkańców wsi i pomocy każdej rodzinie w pracach na roli. Podczas migracji mieszkańców wsi do miast talka podążała za nimi w naturalny sposób. Obecnie wspólne działania obejmujące utrzymanie osiedli i drobne naprawy budynków to zjawisko powszechne oraz regularne, a termin talka oznacza dobrowolną pracę na rzecz społeczności. W artykule omówiono przykłady wspólnej pracy małych społeczności lokalnych, mającej na celu poprawę estetyki, funkcjonowania i bezpieczeństwa przestrzeni publicznych. Zaangażowanie społeczności pozwoliło na niskobudżetową gentryfikację oraz modernizację kilku dzielnic Łotwy.
19
Content available Integration of project results on a GIS platform and its impact on conservation strategies
Wilczyńska Izabela, Dąbek Paweł Bronisław, Ćmielewski Bartłomiej, Kościuk Jacek
Architectus
|
2020
|
Nr 2 (62)
151--159
EN
The geographic information system (GIS) has become a very popular and useful tool to aggregate and process spatial data. In this paper, the implementation of data obtained during survey seasons at the El Fuerte de Samaipata (Bolivia) archaeological site and results of data analysis on the GIS platform are presented. In addition to the thematic layers, a description of the sectors and archaeological relics was added to the whole system. The implemented layers are related to orthoimages created from terrestrial laser scanning (TLS) and from close range photogrammetry (in visual, spectral, and infrared light), raw photos of petroglyphs, a highly detailed vector plan of the site, conservation risk maps, new spatial divisions, description layers, and a digital terrain model (DTM) based on the results of TLS. Such a system, with an implemented DTM, allows rainwater runoff and its impact on the archaeological site to be analysed. Thus, the paper presents a study on some hydrological conditions of the Samaipata rock. It is part of the larger research project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (El Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”. The results of this study are considered mainly from the point of view of conservation recommendations and strategies. Same aspects, however, may influence future studies on the chronology and cultural affiliation of the Samaipata rock carvings.
PL
System informacji geograficznej (GIS) stał się bardzo popularnym i użytecznym narzędziem do agregowania i przetwarzania danych przestrzennych. W niniejszym artykule przedstawiono implementację danych uzyskanych podczas sezonów badań na stanowisku archeologicznym El Fuerte de Samaipata (Boliwia) oraz wyniki analizy danych na platformie GIS. Oprócz warstw tematycznych do całego systemu dodano opis sektorów i zabytków archeologicznych. Zaimplementowane warstwy są powiązane z ortoobrazami utworzonymi z naziemnego skanowania laserowego (TLS), fotogrametrii bliskiego zasięgu (w świetle wizualnym, spektralnym i podczerwonym), surowych zdjęć petroglifów, bardzo szczegółowego planu wektorowego, map ryzyka, nowego podziału przestrzennego stanowiska, warstw opisowych oraz cyfrowego model terenu (DTM) opartego na wynikach TLS. Taki system przetwarzania danych z wdrożonym DTM pozwala na analizę spływu wody deszczowej i jej oddziaływania na stanowisko archeologiczne. W związku z tym w artykule przedstawiono badania niektórych warunków hydrologicznych skały Samaipata. Badania są częścią większego projektu „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”. Wyniki tych prac rozpatrywane są głównie z punktu widzenia zaleceń i strategii ochrony skały. Te same aspekty mogą jednak wpłynąć na przyszłe badania dotyczące chronologii i przynależności kulturowej rzeźb skalnych Samaipata.
20
Content available Okulograf jako innowacyjne narzędzie konserwatorskie. Propozycja poszerzenia zakresu badań dotyczących dziedzictwa architektury i urbanistyki
Rusnak M., Szewczyk J.
Wiadomości Konserwatorskie
|
2018
|
Nr 54
25--35
PL
Ochrona dziedzictwa kulturowego, jakim jest architektura i urbanistyka, ze względu na różnorodność stylistyczną, historyczną, kulturową czy ideologiczną wymaga jednostkowego traktowania. Specjaliści poszczególnych dziedzin dostrzegają wartość dziedzictwa architektury w odmiennych elementach. W jeszcze inny sposób widziana jest ona przez laika. Wzrok, jako zmysł dominujący w poznawaniu architektury zabytkowej, w prezentowanych rozważaniach stał się pojęciem kluczowym. Naszym zdaniem zapis i analiza procesu patrzenia na dany obiekt czy przestrzeń mogłyby stanowić klucz, najpierw do zrozumienia tego, jak człowiek wizualnie odbiera przestrzeń zabytkową, a następnie do optymalnego jej aranżowania – podkreśleniem elementów istotnych i wycofaniem dysharmonijnych. Idealnym w tym wypadku narzędziem do przeprowadzenia badań nad dziedzictwem architektonicznym i urbanistycznym jest okulograf. Eye tracker jest narzędziem rejestrującym ruch gałki ocznej, a oprogramowanie pozwala na wydobycie z tego zapisu danych o wielorakim zakresie. Ich analiza w obecności specjalistów nie tylko z dziedzin bliskich konserwacji zabytków, ale też psychologów i socjologów, dałaby najlepszy efekt w poznaniu sposobu patrzenia na budynki i otaczającą je przestrzeń oraz sposobu ich ochrony. Okulograf może, naszym zdaniem, stać się narzędziem harmonijnie scalającym pozostałe działania konserwatorskie, gdyż umożliwia interdyscyplinarną dyskusję w oparciu o obiektywne dane.
EN
Protection of such cultural heritage as architecture and urban planning demands an individual approach due to extreme stylistic, historical, cultural and/or ideological diversity. Experts in various fields perceive different aspects of architectural heritage as significant. A layman, however, looks at it in yet another way. Vision, the dominant sense as far as perception of architecture is concerned, becomes the main factor in the discussion at hand. It is our belief that a record and analysis of one’s process of looking at an object or space may constitute a key – first, to understand how a person visually intakes a historical space, and then, to optimize its arrangement by means of emphasizing the important elements and pushing the disharmonious ones to the background. It appears that an ideal tool for that purpose may be found in an eye tracker. It is a device that records the movements of an eyeball, and from which a specialized piece of software is able to gather lots of interesting data. The data’s analysis in company of experts from fi elds both related to conservation and not – e.g. psychologists or sociologists – may produce better results as to our understanding of how others look at various buildings and areas – and then lead to better ways of conservation thereof. An eye tracker allows an interdisciplinary discussion based on nonbiased data and therefore may become a tool that will make it possible to combine all different kinds of conservation efforts into one.
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.