BazTech - Yadda

Ograniczanie wyników

2 Wierzbicka Elżbieta

2 2021

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: dopuszczalne dzienne pobranie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sweeteners as sugar substitutes in food industry – conditions of use and consumer safety®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

2021

nr 1

186--196

Sweeteners, notably non-nutritive sweeteners (NNS) used in the production of food and flavoured beverages give sweet taste with low or no energy and have a much higher sweetening power compared to sugar. Each one of the different sweeteners has a unique physical and chemical properties and sweet taste. Reduction in the intake of sugar-sweetened beverages and foods is advised around the world as part of healthier dietary patterns to help reduce energy intakes, obesity risk and obesity-related disorders. Replacing added sugars with sweeteners is one approach to reduce added sugars. Due to the popularity of such product reformulation, the safety of increased dietary intake of sweeteners should be considered. This review describes types of sugar substitutes and sweeteners available and the European Union regulations applicable to sweeteners based on well-established riskassessment procedures. Currently, eleven non-nutritive sweeteners (NNS) are permitted in foods and beverages in the European Union. Each sweetener has undergone a safety assessment and most have a numerical Acceptable Daily Intake (ADI). This is the amount of a substance that can be ingested daily over a lifetime with no appreciable health risk. It is important to monitor the use of NNS by the food industry as well as the dietary intake to ensure ADI is not exceeded. It is also key to identify potentially sensitive consumers of each sweetener. Further innovations in the food industry could arise from using naturally occurring sweetening compounds and/or improvements to the substances that are already permitted to be used in food.

Substancje słodzące, w szczególności intensywne nieodżywcze substancje słodzące, stosowane w produkcji żywności i aromatyzowanych napojów celem nadania słodkiego smaku, przy niewielkiej lub prawie zerowej wartości energetycznej, mają wyjątkowe właściwości fizyko-chemiczne oraz znacznie większą słodkość w porównaniu z cukrem. Na całym świecie zalecane jest ograniczanie spożycia napojów i produktów słodzonych cukrem (część prozdrowotnych wzorów żywieniowych), aby obniżać ryzyko wystąpienia otyłości i zaburzeń zdrowotnych. Zastąpienie cukru substancjami słodzącymi to jeden ze sposobów na obniżenie w produkcie zawartości cukrów dodanych. W niniejszym przeglądzie przedstawiono substancje słodzące będące substytutami cukru oraz regulacje prawne EU dotyczące stosowania substancji słodzących, a także procedurę ich dopuszczenia w ramach oceny ryzyka. Obecnie w UE dozwolonych jest jedenaście intensywnych substancji słodzących jako dodatki do żywności. Dla każdej substancji przeprowadzono ocenę bezpieczeństwa, większość z nich ma ustaloną wielkość dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI). Jest to ilość substancji, którą można spożywać codziennie przez całe życie bez ryzyka dla zdrowia. W ocenie bezpieczeństwa jest ważne, aby stosowanie substancji przez przemysł, a także ich spożycie w diecie było monitorowane, w celu zapewnienia nieprzekraczania ADI. Kluczowe jest również zidentyfikowanie potencjalnie wrażliwych grup konsumentów. Innowacje w przemyśle spożywczym mogą wynikać ze stosowania naturalnie występujących substancji słodzących i/lub ulepszenia dotychczasowych, które są już dopuszczone do stosowania w żywności.

Sweeteners as Sugar Substitutes in Food Industry – Assessment of Dietary Intake of Intense Sweeteners in Children and Adolescents®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

2021

nr 2

97--107

Due to food industry offering a continuously expanding selection of products containing non-nutritive sweeteners (NNS) as sugar substitutes, the significance of studies referring to the assessment of the intake of NNS as part of one’s diet in comparison to Acceptable Daily Intake (ADI) values is increasing, contributing to the monitoring and the assessment of food safety. The study was conducted in a group of 128 children and adolescents aged 7-16 years, from a randomly selected primary and secondary school within the area of the city of Warsaw. Based on a 3-day record of consumed products, meals and beverages and with the use of the Theoretical Maximum Daily Intake (TMDI) model, the intake of sweeteners was estimated and compared with the appropriate ADI values. In the studied group of children and adolescents, average (median) intake of the studied substances with the diet, calculated based on the real consumption of the sweeteners, did not exceed the established daily maximum intake, hence, the consumption of sweeteners from products containing sugar substitutes was on an acceptable level (all below ADI values). Due to a higher intake of sweeteners among adolescents aged 14-16 years, statistically significant for cyclamates and acesulfame K, this age group should be treated as a group that is vulnerable to higher intake, which may be linked with high consumption of flavoured nonalcoholic beverages, constituting the main source of intense sweeteners in their diet. It is necessary to continue studies to monitor changing use and the intake of sweeteners with the diet among children and adolescents.

Ze względu na stale poszerzającą się ofertę rynkowych produktów zawierających intensywne substancje słodzące jako substytuty cukru, badania związane z oceną pobrania ich z dietą w odniesieniu do dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) nabierają istotnego znaczenia, stanowiąc element monitorowania i oceny bezpieczeństwa żywności. Badania z tego zakresu przeprowadzono w grupie 128 dzieci i młodzieży w wieku 7-16 lat, z wylosowanej szkoły podstawowej i średniej z Warszawy. W oparciu o 3-dniowe bieżące notowanie spożytych produktów, potraw i napojów oraz model obliczeń teoretycznego najwyższego dziennego pobrania (TMD) I oszacowano pobranie substancji słodzących i porównano z odpowiednimi wartościami ADI. W badanej grupie dzieci i młodzieży średnie (mediana) pobranie z dietą substancji słodzących wyliczone na podstawie rzeczywistego spożycia tych produktów nie przekraczało ustalonego na podstawie badań toksykologicznych dopuszczalnego dziennego pobrania, a zatem pobranie substancji słodzących z produktów z zamiennikami cukru było na akceptowanym poziomie (wszystkie substancje poniżej ADI). Ze względu na stwierdzone znacznie większe spożycie substancji słodzących wśród młodzieży w wieku 14-16 lat, istotne w przypadku cyklaminianów i acesulfamu K, starszą młodzież szkolną należy wskazać jako grupę o potencjalnie większym ryzyku pobrania, co może być związane z dużym spożyciem aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, będących głównym ich źródłem w diecie. W grupie dzieci i młodzieży niezbędne jest kontynuowanie badań monitoringowych z zakresu stosowania substancji słodzą cych oraz ich pobrania z całodzienną dietą.