2,2’-Iminodietanol Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

• Autorzy: Sitarek K.

Warianty tytułu

EN

2,2’-Iminodiethanol. Documentation

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

2,2’-Iminodietanol (DEA) jest powszechnie stosowanym związkiem chemicznym używanym do produkcji kosmetyków, płynów chłodzących, a także do obróbki metali oraz do środków dyspergujących. 2,2’-Imino-dietanol w temperaturze pokojowej jest cieczą lub tworzy rozpływające się kryształy. Wartość LD50 2,2’-imi-nodietanolu po podaniu do żołądka szczurów wynosi 1400 ÷ 3400 mg/kg m.c. Związek ten wchłania się przez skórę, działa również słabo drażniąco na skórę i oczy, a podawany drogą pokarmową lub na skórę szczurów przez 13 tygodni powoduje uszkodzenie wątroby i nerek. 2,2’-Iminodietanol nie działa mutagen-nie, rakotwórczo ani teratogennie. Związek został zaklasyfikowany przez IARC do 3. grupy czynników nieklasyfikowalnych jako rakotwórcze dla ludzi. 2,2’-Iminodietanol jest inkorporowany do błon fosfolipidów i oddziałuje na metabolizm lipidów; z moczem jest wydalany głównie w niezmienionej formie. Proponowana wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 2,2’-iminodietanolu wynosi 9 mg/m³, nie ma podstaw do ustalania wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) 2,2’-imi-nodietanolu. Normatyw higieniczny należy oznaczyć literami „Sk” symbolizującymi substancję wchłaniającą się przez skórę.

EN

2,2’-Iminodiethanol (DEA) is used as an intermediate in the production of surfactants, soaps, and as a dispersing agent for agricultural chemicals. At room temperature it is a solid or a liquid. The oral LD50 for rats is in the range of 1400 – 3400 mg/kg b.w. DEA is absorbed through the skin; it is moderately irritating to the eye and skin. This substance, administered subchronically, orally or dermally to rats, induced changes in the liver and kidneys. DEA is not a mutagenic, carcinogenic and teratogenic agent. Its carcinogenicity to humans is not classifiable (Group 3 – IARC). DEA is incorporated into membrane phospholipids. It is excreted unchanged in urine.

Słowa kluczowe

PL

2,2'-iminodietanol; dietanoloamina; analiza powietrza; stanowisko pracy; HPLC

EN

2,2’-iminodiethanol; diethanoloamine; air analysis; workplace; HPLC

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2006
• Tom: Nr 1 (47)
• Strony: 131--150
• Opis fizyczny: Bibliogr. 21 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Sitarek K.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8

Bibliografia

• 1.ACGIH (2005) Documentation of the treshold limit values. Diethanolamine. Ed. 6, Cincinnati.
• 2.ACGIH (2003) TLVs and BEIs.
• 3.Barbee S.J. i in. (1979) Diethanolamine-induced alteration of hepatic mitochondrial function and structure. Toxicol. Appl. Pharmacol. 47, 431-440.
• 4.Burnett C. i in. (1976) Teratology and percutaneous toxicity studies on hair dyes. J. Toxicol. Environ. Health. 1, 1027-1040.
• 5.Hartung R. i in. (1970) Acute and chronic toxicity of diethanolamine (Abstract). Toxicol. Appl. Pharmacol. 17, 308.
• 6.IARC (2000) Monographs on the evaluation of carcinogenic risk to humans. V.77, 349.
• 7.IUCLID (2000), (komputerowa baza danych).
• 8.MAK (2005) List of MAK and BAT values. DFG.
• 9.Marty M.S. i in. (1999) Developmental toxicity of diethanolamine applied cutaneously to CD rats and New Zealand White rabbits. Regul Toxicol. Pharmacol. v. 30, 3, 169-181.
• 10.Mathews J.M. i in. (1995) Metabolism, bioaccumulation, and incorporation of diethanolamine into phospholipids. Chem. Res. Toxicol. 8, 625-633.
• 11.Mathews J.M. i in. (1997) Diethanolamine absorption, metabolism and disposition in rat mouse following oral, intravenous and dermal administration. Xenobiotica 27, 733-746.
• 12.Morrissey R.E. i in. (1988) Evaluation of rodent sperm, vaginal cytology and reproductive organ weight data from National Toxicology Program thirteen-week studies. Fundam. Appl. Toxicol. 11, 343-358.
• 13.NTP (1992) Toxicity studies of diethanolamine administered topically and in drinking water to F344/N rats and B6C3F1 mice. NIH Publication No. 92-3343,.
• 14.NTP (1999) Toxicology and carcinogenesis studies of diethanolamine in F344/N rats and B6C3F1 mice (Derm Studies).
• 15.Piipari R. i in. (1998) Diethanolamine-induced occupational asthma: a case report. Clin. Exp. Allergy 28, 358-362.
• 16.Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. DzU nr 217, poz. 1833.
• 17.Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 28 września 2005 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. DzU nr 201, poz. 1674.
• 18.RTECS (2005), (komputerowa baza danych).
• 19.Smyth H.F. i in. (1951) Range-finding toxicity data: list IV. Arch. Ind. Hyg. Occup. Med. 4, 119-122.
• 20.Stott W.T. i in. (2000) Potential mechanism of tumorigenic action of diethanolamine in mice. Toxicol. Lett. 114, 67-75.
• 21.Sun J.D. i in. (1996) In vitro skin penetration of monoethanolamine and diethanolamine using excised skin from rats, mice, rabbits, and humans. J. Toxicol.-cut. Ocular. Toxicol. 15, 131-146.