Pavilion architecture – a model or ephemera? Towards an elementarity of meanings

• Autorzy: Charciarek Marcin

Identyfikatory

DOI

10.21005/pif.2020.44.C-01

Warianty tytułu

PL

Architektura pawilonowa – wzorzec czy efemeryda? W stronę elementarności znaczeń

• Języki publikacji: EN PL

Abstrakty

EN

Undoubtedly, since the beginning of the 20th century, pavilion architecture has become the architect's manifesto and destroys the sense of the history of architecture, which says that architecture is subject to one aesthetic idea, forms and materials.. This paradox of the new, ‘impermanent’ paradigm is based on constant assessment and discussion in pursuit of an answer to the question about what architecture is in the present day. It may seem that some it s every answer to the originality of form, while to others, a pursuit of meanings in the simplest geometries, in the elementarity of the meanings of architectural space.

PL

Bez wątpienia architektura pawilonowa od poczatku XX wieku stała manifestem architekta i burzy sens historii architektury mówiącej o tym, że architektura podlega trwaniu jednej idei estetycznej, form, materiałów. Ów paradoks nowego „nietrwałego” paradygmatu podlega ciągłej ocenie i dyskusji w ramach poszukiwania odpowiedzi na pytanie - co to jest architektura we współczesności? Jak sie wydaje - dla jednych, jest każdą odpowiedzią na temat oryginalnosci formy - dla innych, poszukiwaniem znaczeń w najprostszych geometriach i w elementarności znaczeń przestrzeni architektonicznej.

Słowa kluczowe

EN

elementary architecture; pavilion architecture; permanence of meanings

PL

architektura elementarna; architektura pawilonowa; trwałość znaczeń

• Wydawca: Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
• Czasopismo: Przestrzeń i Forma
• Rocznik: 2020
• Tom: nr 44
• Strony: 193--210
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz., fot., rys.

Twórcy

autor

Charciarek Marcin

• Politechnika Krakowska, Wydział Architektury, Katedra Projektowania Architektonicznego A-6

Bibliografia

• [1] Abraham R., Counter-Thoughts [in:] Ungebaut/Unbuilt, Innsbruck 1987.
• [2] Ellrichshausen Pezo, Naïve Intention, Chicago, 2018.
• [3] Folder A-23. Dydaktyka Zespołu Architektury Elementarnej A-23 (pod red. M. Charciarka), Kraków 2020.
• [4] Jodidio. Ph, Architecture Now! Temporary, Cologne, 2011.
• [5] Ponti G., Amate l’archietttura [in:] “l’Architettura e un cristallo”, Genova 1957.
• [6] Ungers O. M. , Steinarchitektur, “Baumeister” no.11’1985 [in:] S. Scholz, Od kolebki architektury aż do obecnego absolutnego designu albo dokąd prowadzi nas ta podróż...? Quo vadis architekturo!, Materiały konferencji “Definiowanie przestrzeni architektonicznej – Trwanie i przemijanie architektury”, vol. 1, Kraków 2011.
• [7] Schielling J.W., Fiozofia sztuki, Warszawa 1983.
• [8] Zumthor P., Myślenie architekturą, Kraków 2010.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).