PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Dziedzictwo przemysłu – dziedzictwo niechciane – dziedzictwo nieznane

Treść / Zawartość
Identyfikatory
Warianty tytułu
EN
Industrial heritage - unwated heritage - unknown heritage
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Dziedzictwo przemysłowe jest często traktowane jako gorsza kategoria samego dziedzictwa. Przyczyny takiego stanu rzeczy powinno doszukiwać się w braku niezbędnej wiedzy technicznej ("komponent techniczny") i niezrozumieniu wartości dziedzictwa przemysłowego. Konsekwencją tego jest akceptowane, a nawet celowe przemieszczenie. Każda próba opisania dziedzictwa przemysłowego przy pomocy podejścia naukowego jest błędem, ponieważ to "komponent techniczny " badań wskazywane jest jako kluczowy dla określenia wartość dziedzictwa przemysłowego. Pozwala to zrozumieć zależność między kształtem, formą i umiejscowieniem budynków przemysłowych z ich maszynami i urządzeniami technologicznymi, a także związek między układem przestrzennym kompleksu przemysłowego a wymaganiami komunikacyjnymi wewnątrz zakładów przemysłowych i jego połączenie ze światem zewnętrznym. Dziedzictwo przemysłu regulują cztery podstawowe kierunki zmian: - Rewitalizacja, - Restauracja, - Porzucenie, - Likwidacja. Rewitalizacja lub restauracja często odbywa się w sposób najbardziej brutalny – wyburzenie wszystkiego, co jest historyczną pozostałością po fabrycznym układzie i budowa centrum handlowego w tak "wyczyszczonym" miejscu. Ponadto, stara nazwa taka jak "drukarnia", "browar", "manufaktura" jest często zachowywana. Istnieją również pozytywne przykłady rewitalizacji, np. właściwe podejście do autentyczności historycznej konstrukcji przemysłowej. Porzucenie i likwidacja zaprzeczają prawu istnienia dziedzictwa przemysłowego, zmniejszając jego wartość.
EN
Industrial heritage is often treated as a worse category of heritage itself. The cause of this state of affairs should be seen in the lack of necessary technical knowledge (“technical component”)and misunderstanding of the value of industrial heritage. The consequence of it is accepted or even intentional displacement. Any attempt to describe the heritage of the industry by using an art historian’s scientific and conceptual approach is a mistake. It is a “technical component” of the research that shows an extremely significant value in the process of the proper recognition of the industrial heritage. It allows to understand the relationship between the shape, form and the location of industrial buildings with their machines and devices conditioned by the nature of the technological process. It also allows to understand the relationship between the spatial layout of the industrial complex and the communication requirements inside the factory and its connection with the outside world. The legacy of industry is governed by four fundamental change’s directions: – revitalization, – restoration, – abandonment, – liquidation. Revitalization or restoration often takes place in the most brutal way – demolition of everything that is a historical remnant of a factory’s layout and the erection of a shopping centre on such a “tidy” site. Furthermore, the old name such as “printing house”, “brewery”, “manufactory” is frequently preserved. There are also positive examples of revitalization, e.g. the right approach to the authenticity of the historic industrial construction. Abandonment and liquidation deny the right of the industrial heritage existence, declining any value of it.
Rocznik
Tom
Strony
147--160
Opis fizyczny
Bibliogr. 30 poz., rys., tab.
Twórcy
  • Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Polska
Bibliografia
  • 1. Adamska Z., Kompleks przemysłowy z nową funkcją – szansa na przetrwanie dziedzictwa, czy zatarcie jego wartości?, [w:] B. Szmygin (red.), Wartość funkcji w obiektach zabytkowych, Warszawa 2014.
  • 2. Affelt W., O różnorodności form wyrazu kulturowego technofaktów i ich znaczeniu, [w:] B. Szmygin (red.), Ochrona wartości w procesie adaptacji zabytków, Warszawa 2015.
  • 3. Affelt W., O wartościowości architektury przemysłowej (i nie tylko…), [w:] B. Szmygin (red.), System wartościowania dziedzic¬twa. Stan badań i problemy, Lublin – Warszawa 2015.
  • 4. Affelt W., Program funkcjonalno-użytkowy rewitalizacji zasobu dziedzictwa techniki wobec jego wartościowości i pamięci kulturowej [w:] B. Szmygin (red.), Wartość funkcji w obiektach zabytkowych, Warszawa 2014.
  • 5. Dąbrowska J., Zamierzenia adaptacji fabryki przy ul. Kościuszki na Muzeum Fajansu, [w:] Rewitalizacja zabytków techniki, Nowe życie w starych zakładach przemysłowych, Materiały z konferencji, Włocławek 9–10 czerwca 1994 r., (red.) M. Smoktunowicz, Warszawa 1994.
  • 6. Dąbrowski J., Zakłady „Telefunkena” na Warszawskim Kamionku cz. I, Wiadomości Konserwatorskie, nr 51/2017.
  • 7. Decyzja Łódzkiego WKZ nr WUOZ-640/295/2010 z dn. 10 września 2010 r. (nr rej. A/97).
  • 8. Decyzja Mazowieckiego WKZ nr 1233/2013 z dn. 28 października 2013 r.
  • 9. Decyzja Mazowieckiego WKZ nr 216/2012 z dn. 13 marca 2012 r. (nr rej. A-1064).
  • 10. Decyzja Mazowieckiego WKZ nr KI_VIII/746/1195/82 z dn. 28 kwietnia 1982 r. (nr rej. A-1195).
  • 11. Decyzja Pomorskiego WKZ nr PWKZ-5340/14/99/9453 z dn. 6 grudnia 1999 r. (nr rej. A-1206).
  • 12. Decyzja Pomorskiego WKZ nr PWKZ-8340/7/2002/6793 z dn. 4 października 2002 r. (nr rej. A-1222).
  • 13. Decyzja Pomorskiego WKZ nr RD.5140.52.2016.AK.20 z dn. 2 listopada 2016 r. (nr rej. A-1936).
  • 14. Decyzja Pomorskiego WKZ nr RD.5140.5-6.2014.JP z dn. 14 lutego 2014 r. (nr rej. A-1735).
  • 15. Decyzja Wielkopolskiego WKZ nr KLIII-A251-1330-84 z dn. 21 września 1984 r. (nr rej. A-251).
  • 16. Decyzja Włocławskiego WKZ nr KL-5340/1/81 z dn. 8 grudnia 1981 r. (nr rej. 84/A), nr rejestru zmieniony przez Kujawsko-Pomorskiego WKZ na A/281/1–4 (zawiadomienie z dn. 23 listopada 2011 r.)
  • 17. Karta Ateńska, [w:] Vademecum Konserwatora Zabytków, Warszawa 2015.
  • 18. Karta ICOMOS Ochrony szlaków kulturowych, Quebec 2008, [w:] Vademecum Konserwatora Zabytków, Warszawa 2015.
  • 19. Karta z Burra, [w:] Vademecum Konserwatora Zabytków, Warszawa 2015.
  • 20. Kowalewska A., Fabryki fajansu na tle historii miasta, [w:] Rewitalizacja zabytków techniki, Nowe życie w starych zakładach przemysłowych, Materiały z konferencji, Włocławek 9–10 czerwca 1994 r., (red.) M. Smoktunowicz, Warszawa 1994.
  • 21. Wspólne wytyczne ICOMOS – TICCIH w zakresie konserwacji obiektów, konstrukcji, obszarów i krajobrazów dziedzictwa przemysłowego (Zasady Dublińskie), [w:] Vademecum Konserwatora Zabytków, Warszawa 2015.
  • 22. http://artnorblin.pl/.
  • 23. http://muzeumtechniki.eu/.
  • 24. http://muzeumtechniki.pl/.
  • 25. http://trafo.org/.
  • 26. http://www.ec1lodz.pl/.
  • 27. http://www.mimk.com.pl/.
  • 28. http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/tabelki%20-%20nieruchome/tabelka%20rejestru-28-09-16.xls, (dostęp: 18.02.2017).
  • 29. http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/RAPORT-TABELE.xls, (dostęp: 18.02.2017).
  • 30. http://www.szybwilson.org/.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-f57225ee-f869-4e83-9b54-e9ac41e948b5
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.