Granulacja odpadowego pyłu perlitowego

• Autorzy: Obraniak Andrzej , Sawicki Jacek

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2019.1.7

Warianty tytułu

EN

Granulation of the perlite dust

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przedstawiono wyniki badań okresowej granulacji bębnowej i talerzowej odpadowego pyłu perlitowego dla różnych parametrów procesowo- aparaturowych. Do nawilżania granulowanego surowca użyto wodnego roztworu szkła wodnego o stężeniu 50-90%. Jako zmienne parametry procesowe stosowano stężenie roztworu cieczy nawilżającej i iloraz objętości dodanej cieczy do masy surowca. Określano wpływ badanych parametrów na właściwości otrzymanego produktu: skład granulometryczny, gęstość nasypową, kąt naturalnego usypu oraz wytrzymałość granul na zrzut.

EN

Perlite dust was granulated with water glass binder (concn. 50-90%) in drum and disk granulators. The granulate (grain size 1-10 mm) was classified by sieve anal. and tested for grain size distribution, repose slop, apparent d. and discharge strength. The granulate showed the highest quality when the concn. of water glass binder was higher than 75%.

Słowa kluczowe

PL

pył perlitowy odpadowy; granulacja; badania

EN

perlite dust; granulation; research

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2019
• Tom: T. 98, nr 1
• Strony: 64--69
• Opis fizyczny: Bibliogr. 27 poz., il., rys., tab., wykr.

Twórcy

autor

Obraniak Andrzej

• Wydziat Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska, Politechnika Łódzka, ul. Wólczańska 213, 90-924 Łódź

autor

Sawicki Jacek

• Politechnika Łódzka

Bibliografia

• [1] Z. Zawieja, J. Sawicki, Adv. Sci. Technol. Res. J. 2017, 11, nr 3, 24.
• [2] Z. Zawieja, J. Sawicki, Arch. Metall. Mater. 2016, 61, nr 2B, 1051.
• [3] Z. Zawieja, J. Sawicki, Adv. Sci. Technol. Res. J. 2015, 9, nr 26, 83.
• [4] Z. Zawieja, J. Sawicki, Arch. Foundry Eng. 2015, 15, nr 3, 91.
• [5] Z. Zawieja, J. Sawicki, G. Gumienny, A. Sobczyk-Guzenda, Arch. Foundry Eng. 2014, 14, nr 3, 123.
• [6] Zgł. pat. pol. PL314102 A1 (1996).
• [7] Zgł. pat. pol. PL383676 A1 (2007).
• [8] E. Żelazowska, P. Pichniarczyk, M. Najduchowska, Mater. Ceram. 2014, 66, nr 3, 321.
• [9] S. Obidziński, Int. Agroph. 2012, 26, nr 3, 279.
• [10] S. Obidziński, Int. Agroph. 2014, 28, nr 1, 85.
• [11] S.M.R. Kumar, R. Malayalamurthi, Powder Technol. 2017, 320, 428.
• [12] A. Obraniak, Przem. Chem. 2017, 96, nr 1, 241.
• [13] A. Heim, A. Obraniak, T. Gluba, Przem. Chem. 2008, 87, nr 2, 154.
• [14] J.D. Litster, D. Kayrak-Talay, S. Dale, C. Wassgren, Powder Technol. 2013, 240, 7.
• [15] S.M. Iveson, J.D. Litster, K. Hapgood, B.J. Ennis, Powder Technol. 2001, 117, 3.
• [16] A. Heim, T. Gluba, A. Obraniak, M. Błaszczyk, E. Gawot-Młynarczyk, Przem. Chem. 2008, 87, nr 2, 150.
• [17] M. Błaszczyk, A. Heim, T.P. Olejnik, Chem. Proc. Eng. 2017, 38, nr 2, 331.
• [18] A. Obraniak, K. Lawinska, Granular Matter 2018, 20, 7.
• [19] B.C. Xue, T. Liu, H. Huang, E.B. Liu, Powder Technol. 2014, 253, 584.
• [20] K. Ławińska,, D. Gendaszewska, E. Grzesiak, J. Jagiełło, A. Obraniak, Przem. Chem. 2017, 96, nr 11, 2344.
• [21] K. Ławińska, D. Gendaszewska, E. Grzesiaka, M. Lasoń-Rydel, A. Obraniak, Przem. Chem. 2017, 96, nr 9, 2339.
• [22] A. Obraniak, T. Gluba, Chem. Proc. Eng. 2017, 38, nr 2, 295.
• [23] H. Błasiński, B. Młodziński, Aparatura przemysłu chemicznego, WNT, Warszawa 1983.
• [24] Pat. USA US20060042514 A1 (2006).
• [25] Pat. niem. DE4426888 (1996).
• [26] Pat. pol. PL226939 (2013).
• [27] Zgł. pat. pol. 423475 (2017).

Uwagi

1. Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).

2. Praca wykonana w ramach projektupt. „Inkubator Innowacyjności+” współfinansowanego ze środków finansowych na naukę w ramach projektu pozakonkursowego pn. „Wsparcie zarządzania badaniami naukowymi i komercjalizacja wyników prac B+R w jednostkach naukowych i przedsiębiorstwach” w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 (Działanie 4.4). Projekt realizowany jest w ramach konsorcjum z udziałem Centrum Transferu Technologii Politechniki Łódzkiej Sp. z o.o. oraz Akademii im. Jana Długosza z Częstochowy. Liderem projektu jest Politechnika Łódzka.