Porównanie wyników pomiarów składu masy ciała uzyskanych za pomocą techniki impedancji bioelektrycznej (BIA) i dwuenergetycznej absorpcjometrii promieniowania X (DXA)

• Autorzy: Sobczyk Joanna , Pusz-Sapa Aleksandra

Warianty tytułu

EN

Comparison of the results of body composition measurements obtained with the Bioelectric Impedance Analysis (BIA) and Dual Energy X-Ray Absorptiometry (DXA) techniques

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wprowadzenie. Analiza składu masy ciała wykorzystywana jest do oceny stanu zdrowia zarówno na poziomie populacyjnym, jak i indywidualnym u osób zdrowych, a także w celach diagnostycznych u osób chorych, np. z nadwagą lub niedowagą. Dodatkowo jest ważnym narzędziem w badaniach składu ciała sportowców, np. do kontroli treningu sportowego, a przez to do oceny stopnia przygotowania zawodników wielu dyscyplin sportowych. Obecnie uznanymi technikami, które mają zastosowanie w badaniach klinicznych do oceny składu ciała, są: impedancja bioelektryczna (BIA, bioelectric impedance analysis) i dwuenergetyczna absorpcjometria rentgenowska (DXA, dual-energy X-ray absorptiometry). Cel badania. Celem pracy było porównanie wyników pomiaru składu masy ciała: zawartości mineralnej tkanki kostnej (BMC), tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej oraz % zawartości tłuszczu w tkance miękkiej uzyskanych w technice BIA i DXA u tych samych osób. Materiał i metoda. Badania wykonano u osób zdrowych (n = 50) – kobiet (n = 34) i mężczyzn (n = 16) w wieku 19-56 l at (średnia wieku: 24,9 lat). U każdego badanego wykonano pomiar składu ciała w technice bioimpedancji elektrycznej (BIA) i dwuenergetycznej absorpcjometrii rentgenowskiej (DXA). Wyniki. W metodzie DXA istotne statystycznie wyższe wartości uzyskano dla procentowej zawartości tłuszczu w tkance miękkiej (p ˂ 0,000), a niższe wartości masy tkanki beztłuszczowej FFM i tkanki tłuszczowej FM (p ˂ 0,000) zarówno ogółem w grupie badanych, jak i w grupie kobiet oraz u osób z prawidłowym BMI (19,0 < BMI > 24,9) i w grupie osób z nadwagą (25,0 < BMI > 29,9). Natomiast istotnie statystycznie wyższą wartość masy tkanki beztłuszczowej FFM (p = 0,001) uzyskano metodą BIA w grupie mężczyzn. Wnioski. Przedstawione wartości pomiarów składu masy ciała (masy tkanki tłuszczowej FM i beztłuszczowej FFM oraz procentowej zawartości tłuszczu w tkance miękkiej %BF) zmierzone obiema technikami u tych samych pacjentów różnią się istotnie statystycznie, dlatego w ocenie składu masy ciała metod tych nie powinno stosować się wymiennie.

EN

Introduction. The analysis of body mass composition is used to assess the health condition of both population and individual of the healthy, as well as for diagnostic purposes of the sick, e.g. overweight or underweight. In addition, it is an important tool in the study of the body composition of athletes, e.g. for the control of sports training, and thus to assess the level of preparation of players in various sport’s disciplins. Currently, the recognized techniques that are used in clinical trials to assess the body mass composition are: bioelectric impedance analysis (BIA) and dual-energy X-ray absorptiometry (DXA). Aim. The aim of the study was to compare the results of body mass composition measurements: bone mineral content (BMC), adipose tissue and lean tissue as well as % fat content in soft tissue obtained in the BIA and DXA techniques for the same people. Material and methods. The studies were performed in healthy (n = 50) women (n = 34) and men (n = 16) aged 19-56 (mean age 24.9 years). Body composition was measured for each subject using the electrical bioimpedance (BIA) and dual-energy X-ray absorptiometry (DXA) techniques. Results. In the DXA method, statistically significant higher values were obtained for the percentage of fat in soft tissue (p ˂ 0.000), and lower values of the mass of lean tissue FFM and adipose tissue FM (p ˂ 0.000) were obtained both in the total group of subjects and in the group of women and in subjects with normal BMI (19.0 < BMI > 24.9) and in the overweight group (25.0 < BMI > 29.9). On the other hand, a higher statistically significant value of the mass of lean tissue FFM (p = 0.001) was obtained by the BIA method in the group of men. Conclusions. The presented values of body mass composition measurements (mass of FM fat and lean FFM and percentage of fat in soft tissue %BF) measured with both techniques in the same patients differ statistically significantly, therefore, when assessing body mass composition, these methods should not be used interchangeably.

Słowa kluczowe

PL

skład masy ciała; BC; analiza bioimpedancji elektrycznej; BIA; dwuenergetyczna absorpcjometria rentgenowska; DXA; BMI

EN

body composition; BC; Bioelectric Impedance Analysis; BIA; Dual Energy X-Ray Absorptiometry; DXA; Body Mass Index; BMI

• Wydawca: Indygo Zahir Media
• Czasopismo: Inżynier i Fizyk Medyczny
• Rocznik: 2022
• Tom: Vol. 11, nr 2
• Strony: 113--118
• Opis fizyczny: Bibliogr. 21 poz., tab.

Twórcy

autor

Sobczyk Joanna

• Zakład Diagnostyki Obrazowej i Medycyny Nuklearnej, Instytut Nauk Medycznych, Kolegium Nauk Medycznych Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Warzywna 4a, 35-310 Rzeszów

autor

Pusz-Sapa Aleksandra

• Zakład Diagnostyki Obrazowej i Medycyny Nuklearnej, Instytut Nauk Medycznych, Kolegium Nauk Medycznych Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Warzywna 4a, 35-310 Rzeszów

Bibliografia

• 1. A.D. Stewart: Kinanthropometry and body composition: a natural home for three-dimensional photonic scanning, J Sports Sci, 28(5), 2010, 455-457.
• 2. H.C. Lukaski, W.W. Bolonchuk, C.B. Hall, W.A. Siders: Validation of tetrapolar bioelectrical impedance method to assess human body composition, J. Appl. Physiol, 60, 1986, 1327-1332.
• 3. H.C. Lukaski: Methods for the assessment of human body composition: traditional and new, Am J Clin Nutr, 46, 1987, 537-556.
• 4. M. Bolanowski, B.E. Nilsson: Assessment of human body composition using dual-energy X-ray absorptiometry and bioelectrical impedance analysis, Med. Sci. Monit, 7, 2001, 1029-1033.
• 5. K. Cyganek, B. Katra, J. Sieradzki: Porównanie pomiarów tkanki tłuszczowej u otyłych pacjentów z zastosowaniem metody bioimpedancji elektrycznej i densytometrycznej, Diabetologia Praktyczna, 8(12), 2007, 473-478.
• 6. C.E. Guss, A. McAllister, C.M. Gordon: DXA in Children and Adolescents [published online ahead of print, 2020 Jan 25], J Clin Densitom, S1094-6950(19), 2020, 30233.
• 7. K. Lee, L. Kruper, C.M. Dieli-Conwright, J.E. Mortimer: The Impact of Obesity on Breast Cancer Diagnosis and Treatment, Curr Oncol Rep, 21(5), 2019, 41. Published 2019 Mar 27.
• 8. P.M. Cawthon: Assessment of Lean Mass and Physical Performance in Sarcopenia, J Clin Densitom, 18(4), 2015, 467-471.
• 9. A. Andreoli, G. Melchiorri, A. De Lorenzo, I. Caruso, et al.: Bioelectrical impedance measures in different position and vs dual-energy X-ray absorptiometry (DXA), J Sports Med Phys Fitness, 42(2), 2002, 186-189.
• 10. S. Leahy, C. O’Neill, R. Sohun, P. Jakeman: A comparison of dual energy X-ray absorptiometry and bioelectrical impedance analysis to measure total and segmental body composition in healthy young adults, Eur J Appl Physiol, 112(2), 2012, 589-595.
• 11. S. Duz, M. Kocak, F. Korkusuz: Evaluation of body composition using three different methods compared to dual-energy x-ray absorptiometry, Eur J Sport Sci, 9, 2009,181-190.
• 12. K. Day, A. Kwok, A. Evans, et al.: Comparison of a Bioelectrical Impedance Device against the Reference Method Dual Energy X-Ray Absorptiometry and Anthropometry for the Evaluation of Body Composition in Adults, Nutrients, 10(10), 2018, 1469.
• 13. B.C. Wingo, V.G. Barry, A.C. Ellis, B.A. Gower: Comparison of segmental body composition estimated by bioelectrical impedance analysis and dual-energy X-ray absorptiometry, Clin Nutr ESPEN, 28, 2018, 141-147.
• 14. N. Achamrah, G. Colange, J. Delay, et al.: Comparison of body composition assessment by DXA and BIA according to the body mass index: A retrospective study on 3655 measures, PLoS One, 13(7), 2018, e0200465. Published 2018 Jul 12.
• 15. M.D. Ballesteros-Pomar, E. González-Arnáiz, B. Pintor-de-la Maza, et al.: Bioelectrical impedance analysis as an alternative to dual-energy x-ray absorptiometry in the assessment of fat mass and appendicular lean mass in patients with obesity, Nutrition, 93, 20221, 11442.
• 16. M.H.A.D. de Silva, R.P. Hewawasam, S. Lekamwasam: Concordance between Body Composition Indices Measured with Dual-Energy X-Ray Absorptiometry and Bioelectrical Impedance Analysis in Obese Children in Sri Lanka, Int J Pediatr, 2021, 6638057. Published 2021 Feb 12.
• 17. A. Abbaspour, K.K. Reed, C. Hübel, E.C. Bulik-Sullivan EC, et al.: Comparison of Dual-Energy X-ray Absorptiometry and Bioelectrical Impedance Analysis in the Assessment of Body Composition in Women with Anorexia Nervosa upon Admission and Discharge from an Inpatient Specialist Unit, Int J Environ Res Public Health, 18(21), 2021, 11388.
• 18. K. Lee, N. Sami, F.C. Sweeney, C.M. Dieli-Conwright: Body Composition with Dual-Energy X-Ray Absorptiometry and Bioelectrical Impedance Analysis in Breast Cancer Survivors, Nutr Clin Pract, 34(3), 2019, 421-427.
• 19. R.A. Rockamann, E.K. Dalton, J.L. Arabas, L. Jorn, et. al.: Validity of Arm-to-Arm BIA Devices Compared to DXA for Estimating % Fatin College Men and Women, Int J Exerc Sci, 10(7), 2017, 977-988.
• 20. M. Kim, S. Shinkai, H. Murayama, S. Mori: Comparison of segmental multifrequency bioelectrical impedance analysis with dual-energy X-ray absorptiometry for the assessment of body composition in a community-dwelling older population, Geriatr Gerontol Int, 15(8), 2015,1013-1022.
• 21. K.T. Chen, Y.Y. Chen, C. Wang, C.L. Chuang: Comparison of Standing Posture Bioelectrical Impedance Analysis with DXA for Body Composition in a Large, Healthy Chinese Population, PloS one, 2016, 11(7), 0160105.