PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Metakrylan 2,3-epoksypropylu (metakrylan glicydylu). Dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
EN
2,3-Epoxypropyl methacrylate (glycidyl methacrylate) Documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Metakrylan 2,3-epoksypropylu (metakrylan glicydylu, GMA) to organiczny związek chemiczny, ester kwasu metakrylowego i 2,3-epoksypropan-1-olu. Jest bezbarwną cieczą o owocowym zapachu. Stosuje się go jako komonomer do produkcji polimerów epoksydowych oraz jako promotor adhezji i komonomer sieciujący w produkcji żywic winylowych i akrylowych. Substancja ta znajduje się na liście priorytetowej ACSH (The Advisory Committee on Safety and Health at Work) do ustalenia wartości wiążącej. Dla metakrylanu 2,3-epoksypropylu dotychczas nie opracowano w Polsce dokumentacji i nie ustalono wartości normatywnych w powietrzu środowiska pracy. Zaproponowano przyjęcie stężenia 0,3 mg/m3 metakrylanu 2,3-epoksypropylu za jego wartość NDS. Wartość NDS dla metakrylanu 2,3-epoksypropylu wyprowadzono z wartości 3,55 mg/m3uznanej zaLOAEC dla działania drażniącego na nabłonek nosa u myszy (metaplazja nabłonka węchowego). Ze względu na działanie drażniące/żrące metakrylanu 2,3-epoksypropylu zaproponowano stężenie 0,6 mg/m3 jako wartość chwilową NDSCh związku. Ze względu na rakotwórczość GMA oraz jego działanie na skórę proponuje się następujące oznakowanie związku: „Carc. 1B” - substancja o działaniu rakotwórczym kategorii 1B, „C” - substancja o działaniu żrącym, „A” - substancja o działaniu uczulającym na skórę, „Ft” - substancja o działaniu szkodliwym na rozrodczość oraz „skóra” – wchłanianie substancji przez skórę może być tak samo istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową. Nie ma podstaw do ustalenia wartości dopuszczalnej w materiale biologicznym (DSB).
EN
2,3-Epoxypropyl methacrylate (glycidyl methacrylate, GMA) is an organic chemical compound, an ester of methacrylic acid and 2,3-epoxypropan-1-ol. It is a colorless liquid with a fruity odor. It is used as a co-monomer for the production of epoxy polymers, as an adhesion promoter and cross-linking co-monomer in the production of vinyl and acrylic resins. This substance is on the ACSH (The Advisory Committee on Safety and Health at Work) priority list for developing a proposal for an EU limit value. So far, no normative values in the air of the working environment have been defined in Poland in regard of 2,3-epoxypropyl methacrylate. The MAC value of 0,3 mg/m3 and STEL value of 0,6 mg/m3 have been proposed. The basis for calculating the MAC value was the LOAEC value of 3,55 mg/m3 for the irritation of the nasal epithelium in mice (olfactory epithelium metaplasia). Taking into account the carcinogenicity of GMA and its effect on the skin, the following notations have been proposed: “Carc. 1B” - carcinogenic substance of hazard category 1B, “C” - corrosive substance, “A” - skin sensitizing substance, “Ft” - fetotoxic substance, and “Skin” - skin absorption of the substance may be just as important as for inhalation exposure. There is no basis for setting BEI value.
Rocznik
Strony
47--77
Opis fizyczny
Bibliogr. 73 poz., tab.
Twórcy
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera, Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera, Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera, Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera, Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
Bibliografia
  • 1. Aalto‐Korte K., Alanko K., Kuuliala O. i in. (2007). Methacrylate and acrylate allergy in dental personnel. Contact Dermatitis 57(5), 324-3
  • 2. Aalto‐Korte K., Jungewelter S., Henriks‐Eckerman M.L. i in. (2009). Contact allergy to epoxy (meth)acrylates. Contact Dermatitis 61(1), 9-21
  • 3. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2018). Guide to Occupational Exposure Limit Values. Cincinnati, Ohio, USA.
  • 4. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2021). TLVs and BEIs based on the Documentation of the Threshold Limit Values for Chemical Substances and Physical Agents and Biological Exposure Incidences. Cincinnati, Ohio, USA.
  • 5. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2022a). 2022 Notice of Intended Changes List (NICs) [dostęp: czerwiec 2022].
  • 6. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2022b). Threshold Limit Values for Chemical Substances in the Work Environment 2022. Adopted by ACGIH with Intended Changes. Cincinnati, Ohio, USA.
  • 7. ACSH, The Advisory Committee on Safety and Health at Work (2021). Opinion on priority chemicals for new or revised occupational exposure limit values under EU OSH legislation. Doc. 006-21. Adopted on 26/05/2021.
  • 8. Arand M., Cronin A., Adamska M. i in. (2005). Epoxide hydrolases: structure, function, mechanism, and assay. Methods Enzymol. 400, 569-588.
  • 9. Canter D.A., Zeiger E., Haworth S. i in. (1986). Comparative mutagenicity of aliphatic epoxides in Salmonella. Mutat. Res. 172, 105–138 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 10. Centralny Rejestr Chorób Zawodowych w Polsce (2022). Instytut Medycyny Pracy, Łódź [dane niepublikowane].
  • 11. Centralny Rejestr Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym (2021). Instytut Medycyny Pracy, Łódź [dane niepublikowane].
  • 12. Cieszlak F. i in. (1996). Unpublished report of The Dow Chemical Company (Short-term inhalation in rabbits with recovery period). Testing laboratory: Toxicology Research Lab, Michigan [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 13. CLH report (2015). Proposal for Harmonised Classification and Labelling based on Regulation (EC) No 1272/2008 (CLP Regulation), Annex VI, Part 2. Substance Name: 2,3-epoxypropyl methacrylate (Glycidyl methacrylate, GMA). https://echa.europa.eu/documents/10162/078acb8b-ad80-a408- efaa-20d084367e2e [dostęp: styczeń 2022].
  • 14. Cokic S.M., Duca R.C., Godderis L. i in. (2017). Release of monomers from composite dust. J. Dent. 60, 56-62 [cyt. za: IARC 2020].
  • 15. Dempsey K.J. (1982). Hypersensitivity to Sta-Lok and Loctite anaerobic sealants. J. Am. Acad. Dermatol. 7(6), 779-784 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 16. DFG, Deutsche Forschungsgemeinschaft (2021). List of MAK and BAT Values 2021. Permanent Senate Commission for the Investigation of Health Hazards of Chemical Compounds in the Work Area. Report 57.
  • 17. Dobrovolsky V.N., Pacheco-Martinez M.M., McDaniel L.P. i in. (2016). In vivo genotoxicity assessment of acrylamide and glycidyl methacrylate. Food Chem. Toxicol. 87, 120-127 [cyt. za: IARC 2020].
  • 18. Domoradzki i in. (2004). Metabolism of glycidyl methacrylate in nasal epithelium and liver of Fischer 344 rats, New Zealand rabbits and humans. PTR# 35242-310-1. Testing laboratory: DOW chemical company. Report no.: File# HET K-031916- 020. Owner company: DOW. Study number: 981091 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 19. Dong L., Wang Q., Sun J. i in. (2009). Point mutation of DNA repair genes of human bronchial epithelial cells malignant transformation induced by glycidyl methacrylate. Carcinog. Teratog. Mutagen. 21(1), 1-5 [cyt. za: IARC 2020].
  • 20. Dow Chemical Company (1990). Unpublished report (dermal sensitization) [cyt za. CLH Report 2015].
  • 21. ECHA, European Chemicals Agency (2022a). 2,3-epoxypropyl methacrylate. Substance infocard, https://echa.europa. eu/pl/substance-information/-/substanceinfo/100.003.130 [dostęp: kwiecień 2022].
  • 22. ECHA, European Chemicals Agency (2022b). 2,3-epoxypropyl methacrylate. Brief profile, https://echa.europa.eu/ pl/brief-profile/-/briefprofile/100.003.130 [dostęp: kwiecień 2022].
  • 23. ECHA, European Chemicals Agency (2022c). 2,3-epoxypropyl methacrylate. Registration dossier https://echa.europa. eu/pl/registration-dossier/-/registered-dossier/15212/1/2 [dostęp: maj 2022].
  • 24. EPA, Environmental Protection Agency (1992). EPA/OTS; Document #88-920010076, NTIS/OTS0555558 [cyt. za: CLH Report].
  • 25. GESTIS (2022). GESTIS International Limit Values. Glycidyl methacrylate, https://limitvalue.ifa.dguv.de/ [dostęp: czerwiec 2022]
  • 26. Gollapudi i in. (1999). Glycidyl methacrylate: Evaluation in an in vivo assay for gene mutation using transgenic Big Blue Fisher 344 rats. CRI Number 991592; PTR # 35242-310-2.
  • 27. Testing laboratory: Health and Environmental Research Laboratories. The Dow Chemical Company. Report no.: File # HET K-031916-018. Owner company: The Dow Chemical Company. Study number: Study ID 981081 [cyt. za: CLH Report 2015]
  • 28. Goodyear Tire & Rubber Company (1981). Laboratory Report No. 81-4-5 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 29. Haag H.B. (1953). Report “Acute Inhalation Toxicity Studies on Vapours of GMA Monomer” [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 30. Hadidian Z., Fredrickson T.N., Weisburger E.K. i in. (1968). Tests for chemical carcinogens: report on the activity of derivatives of aromatic amines, nitrosamines, quinolines, nitroalkanes, amides, epoxides, aziridines, and purine antimetabolites. J. Natl. Cancer Inst. 41(4), 985-1036 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 31. HSDB, Hazardous Substances Databank (2022). Glycidyl methacrylate, https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/source/ hsdb/494 [dostęp: styczeń 2022].
  • 32. von der Hude W., Seelbach A., Basler A. (1990). Epoxides: comparison of the induction of SOS repair in Escherichia coli PQ37 and the bacterial mutagenicity in the Ames test. Mutat. Res. 231(2), 205-218 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 33. von der Hude W., Carstensen S., Obe G. (1991). Structure-activity relationships of epoxides: induction of sister-chromatid exchanges in Chinese hamster V79 cells. Mutat. Res. 249(1), 55-70 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 34. IARC, International Agency for Research on Cancer (2020). Glycidyl methacrylate. [W:] Some industrial chemical intermediates and solvents. IARC monographs on the identification of carcinogenic hazards to humans. Vol. 125, 143-175. International Agency for Research on Cancer, World Health Organization, Lyon, France.
  • 35. Irwin R. i in. (1990). Toxicology and Carcinogenesis studies of glycidol in F344/N rats and B6C3F1 mice. National Toxicology Program TR 374 [cyt. za: CLH Report 2015]
  • 36. JBRC, Japan Bioassay Research Center (2015a). Summary of inhalation carcinogenicity study of 2,3-epoxypropyl methacrylate in F344 rats. Study 0794. Japan Bioassay Research Center and Japan Industrial Safety Health Association. Ministry of Health, Labour and Welfare of Japan [cyt. za: IARC 2020].
  • 37. JBRC, Japan Bioassay Research Center (2015b). 2,3-Epoxypropyl-methacrylate. Tables. Study 0794. Carcinogenicity test report by inhalation in F344 rats. Report prepared by Japan Bioassay Research Center and Japan Industrial Safety Health Association [cyt. za: IARC 2020].
  • 38. JBRC, Japan Bioassay Research Center (2015c). Summary of inhalation carcinogenicity study of 2,3-epoxypropyl methacrylate in BDF1 mice. Study 0795. Japan Bioassay Research Center and Japan Industrial Safety Health Association. Ministry of Health, Labour and Welfare of Japan [Japanese] [cyt. za: IARC 2020].
  • 39. JBRC, Japan Bioassay Research Center (2015d). 2,3-Epoxypropyl-methacrylate. Tables. Study 0795. Carcinogenicity test report by inhalation in BDF1 mice. Report prepared by Japan Bioassay Research Center and Japan Industrial Safety Health Association [Japanese] [cyt. za: IARC 2020].
  • 40. JSOH, Japan Society for Occupational Health (2018). Occupational Exposure Limits for ethylidene norbornene, ethyleneimine, benomyl, and 2,3-epoxypropyl methacrylate, and classifications on carcinogenicity. The Committee for Recommendation of Occupational Exposure Limits, Japan Society for Occupational Health. J. Occup. Health 60, 333-335.
  • 41. Landry T. i in. (1991). Unpublished report of The Dow Chemical Company (2-wk inhalation in rats) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 42. Landry T. i in. (1996). Unpublished report of The Dow Chemical Company (13-wk inhalation in rats) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 43. Lick S. i in. (1995). Unpublished report of The Dow Chemical Company (mouse micronucleus) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 44. Linscombe V., Engle K. (1995). Unpublished report of The Dow Chemical Company (CHO/HPGRT assay) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 45. Lockwood D. (1991). Unpublished report of The Dow Chemical Company (DOT skin test) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 46. Matura M., Poesen N., de Moor A. i in. (1995). Glycidyl methacrylate and ethoxyethyl acrylate: new allergens in emulsions used to impregnate paper and textile materials. Contact Dermatitis 33(2), 123–124. [cyt. za: CLH Report 2015; IARC 2020].
  • 47. Ministry of Health and Welfare, Japan (1997). Toxicity Testing Reports of Environmental Chemicals 5, 359–385 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 48. Monmaturapoj N., Srion A., Chalermkarnon P. i in. (2017). Properties of poly(lactic acid)/hydroxyapatite composite through the use of epoxy functional compatibilizers for biomedical application. J. Biomater. Appl. 32(2), 175-190 [cyt. za: IARC 2020].
  • 49. Nitschke K. i in. (1990). Unpublished report of The Dow Chemical Company (acute inhalation) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 50. OECD, Organisation for Economic Co-operation and Development (1999). OECD SIDS (Screening Information Data Set) for glycidyl methacrylate. December 1999.
  • 51. Olea N., Pulgar R., Pérez P. i in. (1996). Estrogenicity of resinbased composites and sealants used in dentistry. Environ. Health Perspect. 104(3), 298-305 [cyt. za: IARC 2020].
  • 52. Olson K. (1960). Unpublished report of The Dow Chemical Company [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 53. Ouyang G., Xie D., Xu G. i in. (1988). Study on subacute toxicity mutagenesis and teratogenesis of glycidyl methacrylate.
  • 54. Wei Sheng Yen Chiu (J. Hyg. Res.) 17(3), 1-5 [cyt. za: CLH Report 2015; IARC 2020].
  • 55. Ouyang G., Hao A., Tang G. (1990). Study on chronic toxicity of glycidyl methacrylate. Ind. Health Occup. Dis. 16(1), 1-6 [cyt. za: CLH Report 2015; IARC 2020].
  • 56. Petrov I.G. (1973). Povolzh Konf Fiziol Uchastiem Biokhim. Farmakol. Morfol. 6(2), 49-50 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 57. Popławski T., Pawłowska E., Wiśniewska-Jarosińska M. i in. (2009). Cytotoxicity and genotoxicity of glycidyl methacrylate. Chem. Biol. Interact. 18
  • 58. PubChem (2022). Glycidyl methacrylate. Compound summary, https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/7837 [dostęp: styczeń 2022].
  • 59. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006. Dz. Urz. L 353 z 31.12.2008, str. 1-1355 ze zm.
  • 60. Rozporządzenia Komisji (UE) 2017/776 z dnia 4 maja 2017 r. zmieniające, w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin. Dz. Urz. L 116 z 5.05.2017, str. 1-19 ze zm.
  • 61. Shi T., Zhang B.Z., Yu T.J. (1988). [Toxicokinetics of glycidyl methacrylate]. Zhongguo Yaolixue Yu Dulixue Zazhi/Chinese J. Pharmacol. Toxicol. 2, 226–231 [Chinese] [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 62. Shimizu A., Kamada N., Kambe N. i in. (2008). Chemical burn caused by glycidyl methacrylate. Contact Dermatitis 59(5), 316-317 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 63. Smyth H.F. Jr, Carpenter C.P., Weil C.S. i in. (1969). Range-finding toxicity data: list VII. Am. Ind. Hyg. Assoc. J. 30, 470–476 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 64. Vedula U. i in. (1994). Report of The Dow Chemical Company [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 65. Vedula U. (1995). Unpublished report of The Dow Chemical Company (inhalation teratology test) [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 66. Vedula U. i in. (1996). Unpublished report of The Dow Chemical Company (inhalation teratology test) [cyt. za: CLH Report 2015]
  • 67. Voogd C.E., van der Stel J.J., Jacobs J.J. (1981). The mutagenic action of aliphatic epoxides. Mutat. Res. 89(4), 269-282 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 68. Wang Q., Li Y., Dong L. i in. (2011). [Chromosome damage of human bronchial epithelial cells induced by glycidyl methacrylate]. Wei Sheng Yan Jiu 40(5), 559-563 [Chinese] [cyt. za: IARC 2020].
  • 69. Xie D.Y., Gao H.L., Zuo J. i in. (1990a). Analysis of the phenotype and the restriction enzyme mapping level of mutations induced by the new mutagen glycidyl methacrylate. Biomed. Environ. Sci. 3(2), 146–155 [cyt. za: CLH Report 2015].
  • 70. Xie D.Y., Zhang W., Cao L.F. i in. (1990b). Studies of the genotoxicity of glycidyl methacrylate (GMA). Biomed. Environ. Sci. 3(3), 281-289 [cyt. za: CLH Report 2015; IARC 2020].
  • 71. Yan B. (2014). Carboxylesterases. [W:] Encyclopedia of toxicology (3rd edition). [Red.] P. Wexler.
  • 72. Yin X.-J., Fang F.-D., Xu J.-N. i in. (2003). Genotoxic and nongenotoxic effects of glycidyl methacrylate on human lung fibroblast cells. Biomed. Environ. Sci. 16(3), 283-294 [cyt. za: IARC 2020].
  • 73. Zdravko B.I. i in. (1985). [Hygienic regulation of glycidyl methacrylate in reservoir water]. Gigiena i Sanitariya 0(2), 67-69 [Russian] [cyt. za: CLH Report 2015].
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-ea7a6bcf-a686-45d4-a4dd-cc33602246c5
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.