Studia barwne Pragi czeskiej w technice akwarelowej w poszukiwaniu ducha miejsca

• Autorzy: Orzechowski Mirosław

Identyfikatory

DOI

10.17388/WUT.2025.0020.ARCH

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł prezentuje wypracowaną przez autora nowatorską metodę badania niematerialnych cech miejsca, charakteru i nastroju, pozwalających odczytać ducha miejsca - genius loci poprzez barwne studia wykonane techniką akwareli. Pojęcie genius loci we współczesnym rozumieniu to cecha miejsca, która definiuje kontekst dla działań projektowych, inwestycyjnych, społecznych i organizacyjnych. Ma to szczególne znaczenie w ochronie dziedzictwa kulturowego i projektowaniu działań konserwatorskich zespołów zabytkowych i poszczególnych obiektów tak, by zachować dostrzeżone w nich wartości. Podstawę zaprezentowanej metody stanowi interpretacja procesu twórczego jako działania o charakterze poznawczym. To podejście do rysunków powstających in situ pozwala traktować je jako szczególne studium kolorów i kształtów miejsc i przedmiotów, zawierające w sobie ich niematerialne cechy, trudne do ujęcia w racjonalnym dyskursie. W przekonaniu autora powstały w wyniku tych studiów obraz pełni rolę zapisu genius loci i może stanowić część interdyscyplinarnych badań, stanowiących punkt wyjścia do wartościowania i ochrony dziedzictwa architektonicznego. Opisana metoda zaprezentowana została na przykładzie studiów akwarelowych stolicy Czech, Pragi.

Słowa kluczowe

PL

rysunek; akwarela; sztuka; barwa; duch miejsca; przestrzeń; architektura

• Wydawca: Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
• Czasopismo: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
• Rocznik: 2021
• Tom: T. 66, z. 4
• Strony: 56--77
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., rys.

Twórcy

autor

Orzechowski Mirosław

• Wydział Architektury Politechnika Warszawska

• https://orcid.org/0000-0002-1704-8946

Bibliografia

• Canter D., The Psychology of Place, London 1977
• Durrel L., Spirit of Place, London, New York 1969
• Eliade M., Obrazy i symbole, tłum. M. Rodak, P. Rodak, Warszawa 2009
• Eliade M., Sacrum a profanum, tłum. B. Baran, Warszawa 2008
• Fenomen i Przedstawienie. Francuska estetyka fenomenologiczna, założenia, zastosowania, konteksty, red. I. Lorenc, M. Salwa, P. Schollenberger, Warszawa 2012
• Heidegger M., Bycie i czas, tłum. B. Baran, Warszawa 2004
• Husserl E., Idee czystej fenomenologii i fenomenologicznej filozofii, tłum. D. Gierulanka i R. Ingarden, Warszawa 1967
• Kemp M., The Science of Art, Oxford 2005
• Łoś J.S., Rzym na rozdrożu. Studium monograficzne o Katonie Starszym, Warszawa 1960
• Norberg-Schulz Ch., Genius Loci: Towards a Phenomenology of Architecture, New York 1979
• Norberg-Schulz Ch., Architecture: Meaning and Place, Selected Essays, New York 1988
• Orzechowski M., Poszukiwanie architektury, Warszawa 2010
• Orzechowski M., Zmysł architektury, Warszawa 2014
• Perez-Gomez A., Pelletier L., Architectural representation and perspective hinge, Cambridge, Massachusetts 1997
• Smith K.S., Architects drawings, Oxford 2005
• Szmygin B., Teoria zabytku Aloisa Riegla, „Ochrona Zabytków”, 2003, nr 3-4
• Tomaszewski A., Ku nowej filozofii dziedzictwa, Kraków 2012
• Wilson C. St. J., Architectural Reflections: Studies in the Philosophy and Practice of Architecture, Oxford, Boston 1988