2-Cyjanoakrylan metylu

• Autorzy: Piotrowski J. K. , Szymańska J.A.

Warianty tytułu

EN

Methyl 2-cyanoacrylate

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

2-Cyjanoakrylan metylu (MCA) jest bezbarwną, lepką cieczą o charakterystycznym zapachu. Znajduje zastosowanie do produkcji różnego rodzaju klejów i polimerów. Informacje dotyczące toksyczności MCA u ludzi są fragmentaryczne. Z badań na ochotnikach wynika, że MCA o stężeniach 4,5÷270,0 mg/m3 wykazuje działanie drażniące na śluzówkę górnych dróg oddechowych i oczu. Długotrwałe narażenie na MCA może być przyczyną dermatoz. W dostępnym piśmiennictwie istnieją dane świadczące o tym, że narażenie na MCA może być przyczyną astmy zawodowej. Z drugiej strony, grupa WATCH (Working Group on the Assessment of Toxic Chemicals) uważa, że nie powinno się MCA i ECA uważać za czynniki astmogenne. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w wynikach badań epidemiologicznych nad zależnością między częstością występowania astmy zawodowej a wielkością narażenia na cyjanoakrylany. Wśród narażonych na akrylany nie stwierdzono zwiększonego ryzyka zachorowalności na astmę. MCA w doświadczeniach na zwierzętach wykazuje małą toksyczność. DL50 dla szczurów po podaniu drogą pokarmową waha się w granicach 1600÷3200 mg/kg. Po narażeniu drogą inhalacyjną szczurów przez 12 tygodni stwierdzono jedynie spadek masy ciała po dawce 141 mg/m3. W warunkach zawodowych narażenie na MCA może nastąpić drogą oddechową i dermalną. MCA ulega metabolizmowi do formaldehydu i cyjanooctanu, a następnie do cyjanku i rodanku. W większości państw jako NDS przyjęto wartość 2 ppm (8÷9,2 mg/m3), a jako NDSCh – 4 ppm (16÷18 mg/m3). W 1997 r. ACGIH obniżyło wartość NDS do 0,2 ppm (1 mg/m3). Podstawą były wyniki badań, które wykazały, że przy stężeniu 2 ppm u badanych ochotników widoczne było działanie drażniące MCA na błony śluzowe nosa i gardła. Opierając się na tych badaniach proponuje się przyjąć dla 2-cyjanoakrylanu metylu wartość NDS równą 2 mg/m3 i wartość NDSCh – 4 mg/m3. Proponuje się również oznakowanie normatywu symbolem „I”. Nie ma podstaw do ustalenia wartości DSB.

EN

Methyl 2-cyanoacrylate (MCA) is clear, viscous liquid of characteristic irritating odour. It is used in the production of various kinds of glue and polymers. Information on MCA toxicity in humans is fragmentary. It results from tests on volunteers that MCA of 4,5÷270,0 mg/m3 concentration demonstrates irritating activity on upper airways and eyes mucosa. Long-term exposure to MCA may cause dermatoses. In available literature there are data proving that exposure to MCA may be the cause of occupational asthma. On the other hand, WATCH (Working Group on the Assessment of Toxic Chemicals) think that MCA and ECA should not be considered as asthmogenic factors. Their opinion finds confirmation in the results of epidemiologic studies on the dependence between the prevalence of occupational asthma and the range of the exposure to cyanoacrylates. No increased risk of incidence of asthma was found among subjects exposed to acrylates. In experiments on animals MCA demonstrates low toxicity. DL50 for rats after administration into alimentary tract was within the limit: 1600÷3200 mg/kg. After inhalatory exposure of rats throughout 12 weeks, only the decrease of body mass was observed after a dose of 141 mg/m3. In the occupational conditions exposure can occur by inhalation and skin. MCA metabolises to formaldehyde and cyanoacetate and then to cyanide and thiocyanate. In majority of countries the accepted NDS value is 2 ppm (8÷9,2 mg/m3) and NDSCh value - 4 ppm (16÷18 mg/m3). In 1997 ACGIH decreased NDS value to 0,2 ppm (1 mg/m3). The base were the results of studies which demonstrated that at the concentration of 2 ppm irritating activity of MCA on nasal mucosa was observed in the examined volunteers.

Słowa kluczowe

PL

cyjanoakrylan metylu MCA; NDS; NDSCh; narażenie zawodowe

EN

metyl 2-cyanoacrylate (MCA); MAC (STEL); MAC (TWA)

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2006
• Tom: Nr 3 (49)
• Strony: 21--31
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Piotrowski J. K.

• Uniwersytet Medyczny w Łodzi 90-150 Łódź ul. J. Muszyńskiego 1

autor

Szymańska J.A.

• Uniwersytet Medyczny w Łodzi 90-150 Łódź ul. J. Muszyńskiego 1

Bibliografia

• 1.ACGIH (2000) American Conference of Governmental Industrial Hygienists. (suplement do VI wydania).
• 2.ACGIH (2001) American Conference of Governmental Industrial Hygienists. Guide to Occupational Exposure Values.
• 3.Andersen M., Binderup M.L., Kiel P., Larsen H., Maxild J., Hansen S.H. (1982) Mutagenic action of methyl 2-cyanoacrylate vapor. Mut. Res. 102, 373-381.
• 4.Calnan C.D. (1979) Cyanoacrylate dermatitis. Contact Dermatitis 5, 165-167.
• 5.CHEMINFO (2002) Canadian Centre for Occupational Health on Safety. Metyl 2-cyanoacrylate. Eastman Kodak Co. (1985) Communication to the TVL Committee. Eastman Kodak Co. ,Rochester, NY. (Cyt. za ACGIH 2000).
• 6.Goodman M., Paustenbach D., Sipe K., Malloy C.D., Chapman P., Burke M.L., Figneroa R., Zhao K., Exuzdes K.A. (2000) Epidemiologic study of pulmonary obstruction in workers occupationally exposed to ethyl and methyl cyanoacrylate. J. Toxicol. Environm. Health. Part A, 59, 135-163.
• 7.HSDB (2001) Hazardous Substances Data Bank. Methyl 2-cyanoacrylate. National Library of Medicine, Bethseda, Maryland.
• 8.Lenzi R., Cerroni A., Tria M. (1974) Toxicological aspects of an adhesive (methyl-2-cyanoacrylate) used in work with precious stones. Folia Medica (Naples) 57, 30-40. (Cyt. za ACGIH 2000).
• 9.Margo C.E., Trobe J.D. (1982) Tarsorrhaphy from accidental instillation of cyanoacrylate adhesive in the eye. JAMA 247, 600-661.
• 10.Mc Gee W.A., Oglesby F.L., Raleigh R.L., Fassett D.W. (1968) The determination of a sensory response to alkyl 2-cyanoacrylate vapor in air. Am. Ind. Hyg. Assoc. J. 29, 558-561.
• 11.Nakazawa T. (1990) Occupational asthma due to alkyl cyanoacrylate. J. Occup. Med. 32, 709-710.
• 12.Paustenbach D., Burke M.L., Shum M., Kalmes R. (2001) Airborne concentrations of ethyl and methyl cyanoacrylate in the workplace. AIHAJ 62, 70-79.
• 13.Rietveld E.C., Garnaat M.A., Seutter-Berlage F. (1987) Bacterial mutagenicity of some methyl-2- cyanoacrylates and methyl 2-cyano-3-phenylacrylates. Mut. Res. 188, 97-104.
• 14.Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 września 2003 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych. DzU nr 171, poz. 1666 (zmiana DzU 2004 nr 243, poz. 2440).
• 15.RTECS (2001) Registry of Toxic Efects of Chemical Substances. National Institutes for Occupational Safety and Health, Cincinnati, Ohio.
• 16.Wade C.W.R., Leonard F. (1972) Degradation of Poly(methyl-2-cyanoacrylates). J. Biomed. Mater. Res. 6, 215-220.