Odpowiedzialne przywództwo w dobie CSR

• Autorzy: Tokar J.

Warianty tytułu

EN

Responsible leadership in the age of CSR

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W artykule zaprezentowano dwa pojęcia, które razem nie występują często: przywództwo i społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR). CSR wymusza unikalny sposób myślenia o biznesie, który oznacza odpowiedzialność wobec wszystkich interesariuszy w perspektywie długookresowej. Jest to idea, która stawia nowe wyzwania przed przywódcami. Przede wszystkim wymusza na nich odpowiedzialność – za siebie, pracowników, organizację i otoczenie. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie czego koncepcja CSR wymaga od liderów. Dokonano tu przeglądu najważniejszych definicji przywództwa. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytanie, czy współcześni menedżerowie odpowiedzialnie podchodzą do rozwoju swoich kompetencji przywódczych i dlaczego jest to tak ważne. Do osiągniecia celów badawczych wykorzystano wyniki badań ankietowych oraz wywiadów z pracownikami Regionalnych Ośrodków Pomocy Społecznej, działających na Śląsku.

EN

The article presents two concepts that do not occur often together: leadership and corporate social responsibility (CSR). CSR enforces a unique way of thinking about business, that means accountability to all stakeholders in the long term. It is an idea which presents new challenges for leaders. First of all, requires them to take responsibility – for themselves, employees, organization and the environment. The article is an attempt to answer the question of what CSR requires from leaders. There is a review here of the most important definitions of leadership. It is also an attempt to answer the question of whether modern managers have a responsible approach to development of their leadership competencies and why it is so important. To achieve the research objectives the paper is based on the results of surveys and interviews with employees of the Regional Social Assistance Centres operating in Silesia.

Słowa kluczowe

PL

przywództwo; społeczna odpowiedzialność biznesu; CSR; samodoskonalenie

EN

leadership; corporate social responsibility; CSR; self-improvement

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
• Rocznik: 2015
• Tom: z. 85
• Strony: 557--567
• Opis fizyczny: Bibliogr. 25 poz.

Twórcy

autor

Tokar J.

• Politechnika Śląska. Wydział Organizacji i Zarządzania. Katedra Stosowanych Nauk Społecznych

Bibliografia

• 1. Armstrong M.: Jak być lepszym menedżerem. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 1997.
• 2. Avery G.C.: Przywództwo w organizacji. Paradygmaty i studia przypadków. PWE, Warszawa 2009.
• 3. Bolt J.F.: Kształtowanie trójwymiarowych przywódców, [w:] Hesselbein F., Goldsmith M., Beckhard R. (red.): Lider przyszłości. Business Press, Warszawa 1997.
• 4. Constable A.: Samodoskonalenie kierowników, [w:] Stewart D.M. (red.): Praktyka kierowania. PWE, Warszawa 2002.
• 5. Czarnecka-Wójcik E., Wójcik M.: Władza menedżerska i przywództwo. Śląska Wyższa Szkoła Zarządzania, Katowice 2009.
• 6. Drucker P.F.: Przedmowa, [w:] Hesselbein F., Goldsmith M., Beckhard R. (red.): Lider przyszłości. Business Press, Warszawa 1997.
• 7. Edersheim E.: Przesłanie Druckera. Zarządzanie oparte na wiedzy. MT Biznes, Warszawa 2009.
• 8. Gofee R., Jones G.: Dlaczego ktoś miałby uważać Cię za przywódcę? 10 idei Harvard Business Review Press. O przywództwie. Ican, Warszawa 2012.
• 9. Listwan T.: Doskonalenie menedżerów organizacji, [w:] Pocztowski A. (red.): Praca i zarządzanie kapitałem ludzkim w perspektywie europejskiej. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005.
• 10. Lussier R.N., Achua C.F.: Leadership: Theory, Application & Skill Development. Cengage Learning, 2009.
• 11. Maxwell J.C.: Być liderem. Medium, Warszawa 1994.
• 12. Maxwell J.C.: Być liderem. Ponadczasowe zasady przewodzenia grupom i organizacjom. Medium, Konstancin Jeziorna 2007.
• 13. Muscat E., Whitty M.: Social Entrepreneurship: Values – Based Leadership to Transform Business Education and Society, “Business Renaissance Quarterly”, Vol. 4(1), 2009.
• 14. O`Sullivan G.: Przywództwo w dobie CSR i PR, www.tstefaniuk.uph.edu.pl/zeszyty/ archiwalne/89-2011_3.pdf.
• 15. Pedler M.: Samodoskonalenie menedżerów, [w:] Stewart D.M. (red.): Praktyka kierowania. PWE, Warszawa 1994.
• 16. Piotrowski K., Świątkowski M.: Kierowanie zespołem ludzi. Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2000.
• 17. Rok B.: Nieczuli, wrażliwi czy odpowiedzialni?, http://it-manager.pl/nieczuli-wrazliwi-czy-odpowiedzialni/.
• 18. Shamir B., Eilam G.: What’s your story? A life-stories approach to authentic leadership development. “The Leadership Quarterly”, No. 16, 2005.
• 19. Sołoma L.: Metody i techniki badań socjologicznych. Uniwersytet Warmińsko- Mazurski, Olsztyn 2002.
• 20. Spineli R.J.: The Applicability of Bass’s Model of Transformational, Transactional and Laissez-Faire Leadership in the Hospital Administrative Environment. “Hospital Topics: Research and Perspectives on Healthcare”, Vol. 84(2), [in:] Wronka M.: Zintegrowane przywództwo jako krytyczny czynnik osiągania sukcesu przez przedsiębiorstwa społeczne, www.marketingirynek.pl/files/1276809751/file/konferencja_5_2014.pdf.
• 21. Tokar J.: Samodoskonalenie menedżerów – rozwój kompetencji przywódczych. Difin, Warszawa 2013.
• 22. Torrington D., Hall L., Taylors S.: Human Resource Management. Pearson Education, 2008.
• 23. Yukl G.A.: How Leaders Influence Organizational Effectiveness. “The Leadership Quarterly”, No. 19, 2008.
• 24. Yukl G.A.: Leadership in Organizations. Pearson Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey 2006.
• 25. http://whiteleaf.pl/baza-wiedzy/spoleczna-odpowiedzialnosc-biznesu.