Termochemiczna i biochemiczna konwersja biomasy kukurydzy na cele energetyczne

• Autorzy: Kowalczyk-Juśko A. , Marczuk A. , Dach J. , Szmigielski M. , Zarajczyk J. , Jóźwiakowski K. , Kowalczuk J. , Andrejko D. , Ślaska-Grzywna B. , Leszczyński N.

Identyfikatory

DOI

10.15199/62.2015.2.9

Warianty tytułu

EN

Thermochemical and biochemical maize biomass conversion for power engineering

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zbadano parametry biomasy kukurydzy pod kątem jej wykorzystania jako substratu w procesach biochemicznej i termochemicznej konwersji. Badania w laboratorium biogazowym wskazują na dużą przydatność świeżej biomasy kukurydzy do fermentacji beztlenowej, co potwierdzają obliczenia przeprowadzone na podstawie składu chemicznego. Parametry energetyczne wskazują, że roślina ta może być też przydatna do spalania, pod warunkiem zmniejszenia wilgotności biomasy. Biomasa kukurydzy, podobnie jak i innych roślinnych surowców odnawialnych, charakteryzuje się dużą zawartością substancji, które powodują obniżenie topliwości popiołu i korozję urządzeń grzewczych.

EN

Maize biomass was fermented under lab. conditions to biogas and tested as a solid fuel. The fresh maize biomass was found suitable for biogas prodn. what was confirmed by resp. calculations. The biomass was dried before combustion. The ash showed a decreased fusibility and increased corrosivity.

Słowa kluczowe

PL

biomasa; kukurydza; konwersja termochemiczna; konwersja biochemiczna; przemysł energetyczny

EN

corn; biomass; thermochemical maize; biochemical maize

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przemysł Chemiczny
• Rocznik: 2015
• Tom: T. 94, nr 2
• Strony: 178--181
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., tab.

Twórcy

autor

Kowalczyk-Juśko A.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Marczuk A.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Dach J.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

autor

Szmigielski M.

• Katedra Biologicznych Podstaw Technologii Żywności i Pasz, Wydział Inżynierii Produkcji, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin

autor

Zarajczyk J.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Jóźwiakowski K.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Kowalczuk J.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Andrejko D.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Ślaska-Grzywna B.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

autor

Leszczyński N.

• Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Bibliografia

• 1. P. Sałagan, T.K. Dobek, P. Wieliczko, Inżynieria Rolnicza 2012, nr 4, 359.
• 2. G. Maj, W. Piekarski, A. Kowalczyk-Juśko, A. Łukaszczyk, Przem. Chem. 2014, 93, nr 5, 732.
• 3. I. Niedziółka, M. Szymanek, A. Zuchniarz, Inżynieria Rolnicza 2006, nr 11, 343.
• 4. I. Niedziółka, M. Szymanek, A. Zuchniarz, Inżynieria Rolnicza 2007, nr 7, 153.
• 5. M. Ściążko, J. Zuwała, M. Pronobis, Energetyka 2006, nr 3, 207.
• 6. U. Baserga, Landwirtschaftliche Co-Vergarungs-Bigasanlagen. FAT-Berichte, 512, Eidg. Forschungsanstalt für Agrarwirtschaft und Landtechnik, Tanikon, Schweiz 1998.
• 7. G. Winnicka, A. Tramer, G. Świeca, IChPW, Zabrze 2005; dane nie publikowane.
• 8. I. Niedziółka, A. Zuchniarz, Motoryzacja i Energetyka Rolnictwa (Motrol) 2006, nr 8A, 232.
• 9. W. Rybak, Spalanie i współspalanie biopaliw stałych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2006.
• 10. J. Wisz, A. Matwiejew, Energetyka 2005, 9, 631.
• 11. A. Kowalczyk-Juśko, Proceedings of ECOpole 2009, 3, nr 1, 159.
• 12. R. Wasielewski, Doświadczenia IChPW w zakresie współspalania biomasy i paliw alternatywnych, IChPW, Zabrze 2007.
• 13. E. Głodek, Spalanie i współspalanie biomasy, Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Opole 2010.
• 14. M. Pronobis, S. Ciukaj, K. Mroczek, W. Wojnar, W. Kortylewski, T. Hardy, Nowoczesne technologie pozyskiwania i energetycznego wykorzystania biomasy, Instytut Energetyki, Warszawa 2010.
• 15. A. Kowalczyk-Juśko, K. Jóźwiakowski, M. Gizińska, J. Zarajczyk, TEKA Komisji Motoryzacji i Energetyki Rolnictwa 2012, 12, nr 2, 117.