Strategy of the Void by the Office for Metropolitan Architecture in the light of Gestalt psychology

• Autorzy: Wąsowicz Magdalena

Identyfikatory

DOI

10.37190/arc220304

Warianty tytułu

PL

Strategia pustki autorstwa pracowni Office for Metropolitan Architecture w świetle psychologii postaci

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The purpose of this paper is to analyze the usefulness and versatility of a design method, called by the authors from the OMA studio The Strategy of the Void, and its application in the broader context of architectural and urban design. The study of this topic was carried out using a qualitative analytical method and a bibliographic research method. In order to analyze the projects and their broad context, conceptual apparatus borrowed from the gestalt psychology in architecture (in particular the works of Arnheim, Rubin and Żórawski) has been applied. It allows us to point out the connections between the formal operations carried out in the The Strategy of the Void and the impact on visual perception assumed by the architects. So far in the literature there has been no detailed analysis of how the graphic tools that Koolhaas used in his OMA projects are related to the gestalt psychology. The conceptual formal functional scheme called by OMA architects the Strategy of the Void is presented in this paper using two projects as examples. At the urban scale, it is discussed on the basis of the 1987 Melun-Sénart new town project, which established a strategy based on connections between strategic voids in the layout. At the architectural scale, the strategy is developed in a 1989 competition project for the Grand National Library of France in Paris.

PL

W artykule przedstawiono analizę przydatności i uniwersalności metody projektowej nazwanej przez autorów z pracowni OMA strategią pustki oraz jej zastosowania w szerszym kontekście projektowania architektonicznego i urbanistycznego. Studia tego tematu przeprowadzono metodą analityczną jakościową oraz metodą badań bibliograficznych. Do analizy projektów i ich szerokiego kontekstu zastosowany został aparat pojęciowy zapożyczony z psychologii postaci w architekturze (w szczególności prac Arnheima, Rubina i Żórawskiego). Pozwala on wskazać powiązania przeprowadzanych w strategii pustki operacji formalnych z założonym przez architektów oddziaływaniem na percepcję wzrokową. Dotychczas w literaturze przedmiotu nie przeprowadzono szczegółowej analizy pod kątem pokrewieństwa narzędzi graficznych, których Koolhaas używał w projektach OMA, z psychologią widzenia. Konceptualny schemat formalno-funkcjonalny nazwany przez architektów OMA strategią pustki przedstawiono w niniejszym artykule na przykładzie dwóch projektów. W skali urbanistycznej omówiona została ona na podstawie projektu nowego miasta Melun-Sénart z 1987 r., w którym ustanowiono strategię opartą na połączeniach pomiędzy strategicznymi pustkami w układzie. W skali architektonicznej strategia rozwijana jest w projekcie konkursowym z 1989 r. na Très Grande Bibliothèque Nationale w Paryżu.

Słowa kluczowe

EN

architecture; psychology of vision; Gestalt; architectural space; architectural graphics

PL

architektura; psychologia widzenia; Gestalt; przestrzeń architektoniczna; grafika architektoniczna

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2022
• Tom: Nr 3 (71)
• Strony: 39--47
• Opis fizyczny: Bibliogr. 36 poz., il.

Twórcy

autor

Wąsowicz Magdalena

• Faculty of Architecture, Wrocław University of Science and Technology, Poland

• https://orcid.org/0000-0001-6831-2746

Bibliografia

• [1] Evers B., Thoenes C., Architectural Theory: From the Renaissance to the Present: 89 Essays on 117 Treatises, Taschen, Köln 2003.
• [2] Speaks M., It’s Out There... The Formal Limits of The American Avantgarde, “Architectural Design” 1998, No. 133, 26–31.
• [3] Mallgrave H.F., Goodman D., Introduction to architectural theory, Wiley-Blackwell, Malden 2011.
• [4] Harvey D., The condition of postmodernity, Blackwell Publishers, Cambridge 1994.
• [5] Content, R. Koolhaas et al. (eds.), Taschen, Cologne 2004.
• [6] Lenartowicz J.K., Słownik psychologii architektury dla studiujących architekturę, Wydawnictwo PK, Kraków 1997.
• [7] Arnheim R., Art and visual perception: A psychology of the creative eye, University of California Press, Berkeley 1956.
• [8] Rubin E., Figure and Ground, [in:] C.D. McClelland (ed.), Readings in Perception, Van Nostrand, New York 1958, 194–203.
• [9] La psychologie de la forme, Flammarion, Paris 1937.
• [10] Żórawski J., O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa 1962.
• [11] Borowik A., Teoria formy architektonicznej Juliusza Żórawskiego i jego uczniów na tle koncepcji psychologii postaci wypracowanych w Bauhausie, “Sztuka i Dokumentacja” 2020, nr 23, 121–131, doi: 10.32020/ARTandDOC/23/2020/14.
• [12] Bocheńska-Skałecka A., The theory on the construction of an architectural form created Juliusz Żórawski as “tool of architectural communication”, [in:] M. Saura (ed.), International Conference Arquitectonics Network: Mind, Land and Society, GIRAS. Universitat Politècnica de Catalunya, Barcelona 2017.
• [13] Trebacz P., Visual Perception of Architecture According to the Theory of Juliusz Żórawski, “IOP Conference Series: Materials Science and Engineering” 2019, Vol. 603, No. 4, 1–5, doi: 10.1088/1757899x/603/4/042006.
• [14] Gargiani R., Koolhaas R., Rem Koolhaas/Oma: The Construction of Merveilles, Routledge, Oxford 2008.
• [15] Gargiani R., OMA, EPFL Press, Lausanne 2008.
• [16] Schrijver L., OMA as tribute to OMU: exploring resonances in the work of Koolhaas and Ungers, “The Journal of Architecture” 2008, No. 13 (3), 235–261, doi: 10.1080/13602360802214927.
• [17] Schrijver L., Oswald Mathias Ungers and Rem Koolhaas: Recalibrating Architecture in the 1970s, Transcript Verlag, Bielefeld 2021, doi: 10.1515/9783839457597.
• [18] Kepes G., Language of vision, Courier Corporation, North Chelmsford 1995.
• [19] Venturi R., Stierli M., Brownlee D.B., Complexity and contradiction in architecture, The Museum of Modern Art, New York 1977.
• [20] Porter T., Archispeak an Illustrated Guide to Architectural Design Terms, Spon Press, London 2004.
• [21] Venturi R., Scott Brown D., Izenour S., Learning from Las Vegas, MIT Press, Cambrige 1977.
• [22] Koetter F., Rowe C., Collage City, MIT Press, Cambridge 1978.
• [23] Macarthur J., From the air: Collage City, aerial photography and the picturesque, [in:] P. Oswald, J.R.J. Moore (eds.), Re-Framing Architecture: Theory, Science and Myth, Archadia, Sydney 2000, 113–120.
• [24] Stoppani T., Paradigm Islands: Manhattan and Venice: Discourses on Architecture and the City, Routledge, Abingdon 2012, doi: 10.4324/9780203720721.
• [25] Lucan J., Cohen J.L., Damisch H., OMA-Rem Koolhaas: Architecture, 1970–1990, Princeton Architectural Press, New York 1991.
• [26] Brighenti A.M., Urban Interstices: The Aesthetics and the Politics of the In-between, Routledge, New York 2016, doi: 10.4324/9781315548807.
• [27] Zaera A., The Day After: A Conversation with Rem Koolhaas, “El Croquis” 1996, No. 53, 8–25.
• [28] Damisch H., Skyline: The Narcissistic City, Stanford University Press, Stanford 2001.
• [29] Koolhaas R., Imagining the nothingness, [in:] J. Lucan (ed.), Rem Koolhaas/OMA, Princeton Architectural Press, New York 1991, 156–157.
• [30] Koolhaas R., Biblioteque de France, “El Croquis” 1996, No. 53, 68–79.
• [31] Fried M., Art and Objecthood, Essays and Reviews, University of Chicago Press, Chicago 1998.
• [32] Somol R., Whiting S., Notes around the Doppler Effect and other Moods of Modernism, “Perspecta” 2022, Vol. 33, 72–77, doi: 10.2307/1567298.
• [33] Aureli P.V., Architecture and Content: Who’s Afraid of the Form-Object?, “Log” 2004, nr 3, 29–36.
• [34] Yantis S., Visual Perception: Essential Readings, Psychology Press, Philadelphia 2001.
• [35] Borden G.P., Process: Material and Representation in Architecture, Routledge, Abingdon 2014, doi: 10.4324/9781315814827.
• [36] Krauss R., Some Rotten Shoots from the seeds of Time, [in:] T. Smith, O. Enwezor, N. Conde (eds.), Antinomies of Art and Culture: Modernity, Postmodernity, Contemporaneity, Duke University Press, London 2008, 60–70, doi: 10.1515/978082238933-0007.