Identyfikatory
Warianty tytułu
The platform hall as the conservator's problem
Języki publikacji
Abstrakty
Fala renowacji polskich dworców kolejowych, widoczna na przestrzeni ostatnich lat, ze zrozumiałych względów dotyczy przede wszystkim budynków. Hale, a nawet wiaty peronowe, jakoś umykają uwadze, ponieważ tych pierwszych jest w Polsce bardzo mało, a i tych drugich znacznie mniej niż potrzeba. Tymczasem za granicą metalowa przeważnie konstrukcja hal peronowych stanowi ostatnio specyficzny przedmiot zabiegów konserwatorskich lub modernizacyjnych, decydujących niekiedy o charakterze całego dworca. Stanowi to zasadniczą zmianę w stosunki do praktyki widocznej w większej części XX w., kiedy to hale dość powszechnie zamieniano na indywidualne zadaszenia peronów. Praktyka ta była szczególnie powszechna w niektórych krajach (Belgia, Włochy, Stany Zjednoczone), chociaż gdzie indziej mogła prawie nie występować (Niemcy).
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
17--26
Opis fizyczny
Bibliogr. 4 poz., fot., rys.
Twórcy
autor
- Zakład Historii Architektury i Konserwacji Zabytków Instytutu Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej
Bibliografia
- [1] Ableidinger G., Reiter H., Labonte M., Grunderneuerung der Bahnsteighallen im Hauptbahnhof Frankfurt am Main, „Stahlbau" 2006, Nr. 3.
- [2] Derbyshire N., Liverpool Street. A Station for the Twenty-first Century, Granta Editions, Cambridge 1991.
- [3] Meyer A. G., Tettau W. von., Eisenbauten. Ihre Geschichte und Asthetik, Neff Verlag, Esslingen 1907.
- [4] Vitzthum M., Voland P., Foster & Partners, Hauptbahnhof Dresden - Instandsetzung und Umbau der Bahnsteighallen, „Stahlbau" 2006, Nr. 3.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-dbc18611-4705-44f8-850f-5d11b299d932