Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Od najstarszych czasów człowiek zatrudniony przy podziemnej eksploatacji minerałów musiał posługiwać się oświetleniem sztucznym. W najstarszych kopalniach krzemienia w okresie neolitu ok. 2300–1800 lat p.n.e. do oświetlenia stosowano nasączane łuczywa. W późniejszym okresie zastosowano naczynia wypełnione łojem z palącym się knotem, zwane kagankami. Jako knota używano sierści zwierzęcej lub włókna roślinnego. Naczynia w postaci czarek wykonywano z wypalonej gliny. Lampy takie posiada Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie, a także Muzeum Górnicze w Zabrzu.
Słowa kluczowe
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
114--118
Opis fizyczny
Bibliogr. 7 poz., rys.
Twórcy
autor
- Polski Komitet Bezpieczeństwa w Elektryce SEP
Bibliografia
- [1] Fritzsche C.: Lehrbuch der Bergbaukunde. Erste Band. Berlin – Heidelberg 1961.
- [2] Krupiński B.: Technika bezpieczeństwa w górnictwie. PWT, Katowice 1953.
- [3] Kulejew S.: Elektryczność w górnictwie polskim. „Przegląd Elektrotechniczny” 10/1938.
- [4] Perytiakiewicz A.: Oświetlenie w podziemiach kopalń. Poradnik Górnika T3. Wyd. Śląsk 1973.
- [5] Piątek Z.: Rozwój oświetlenia osobistego w kopalniach metanowych. „Przegląd Górniczy” 7–8/1997.
- [6] Philippi W.: Elektrizität unter Tage. Leipzig 1932.
- [7] Lampa nahełmna Rc-12 oraz LG-3. Instrukcje użytkowania.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-da178779-a12a-41e3-8a49-bc2c240675d4