Identyfikatory
DOI
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Do określenia wytrzymałości zmęczeniowej, norma EN 13979-1 “Railway applications – Wheelsets and bogies – Mono-block wheels – Technical approval procedure – Part 1: Forged and rolled wheels” dopuszcza dwa typy modeli obliczeniowych: model 3D oraz uproszczony model osiowosymetryczny z niesymetrycznym obciążeniem. Oba typy modeli w zasadniczy sposób różnią się od siebie, co może mieć wpływ na otrzymane wyniki. Ponadto, wyznaczenie maksymalnej (krytycznej) amplitudy cyklu zmęczeniowego dla kół wymaga przeanalizowania naprężeń w danym punkcie podczas pełnego obrotu koła. Przy obecnych założeniach normy EN 13979-1, amplituda jest wyznaczana w miejscu i na kierunku maksymalnego naprężenia głównego bez uwzględnienia zmiany naprężeń w danym punkcie w innych położeniach kątowych koła. W artykule wyjaśniono metodologię obliczeń wytrzymałości kół monoblokowych według normy EN 13979-1. Opracowano i obliczono oba, dopuszczalne przez normę, modele dla tego samego koła. Różnice, zalety i wady każdego z typu modeli zostały opisane, a wyniki porównane. Ponadto, przeanalizowano i przedstawiono pełny cykl obciążenia dla przykładowego punktu na tarczy koła. Wyniki tej analizy podsumowano i wyznaczono kierunki dalszych badań mających na celu określenie rzeczywistej maksymalnej amplitudy cyklu obciążenia zmęczeniowego w kołach kolejowych.
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
35--41
Opis fizyczny
Bibliogr. 5 poz., rys.
Twórcy
autor
- Instytut Kolejnictwa, Laboratorium Badań Materiałów i Elementów Konstrukcji
autor
- Instytut Kolejnictwa, Laboratorium Badań Materiałów i Elementów Konstrukcji
Bibliografia
- 1. EN 13979-1:2011 “Railway applications – Wheelsets and bogies – Monoblock wheels – Technical approval procedure – Part 1: Forged and rolled wheels”.
- 2. Mikłaszewicz I.: Charakterystyczne uszkodzenia zestawu kołowego powodujące zdarzenia wypadkowe, Railway Reports, Warszawa, 2008.
- 3. Dacko M. et.al.: Metoda Elementów Skończonych w mechanice konstrukcji, Arkady, Warszawa, 1994.
- 4. Rakowski G., Kacprzyk Z.: MES w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2005.
- 5. Rusiński E., Czmochowski J., Smolnicki T.: Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-d8d4b4a7-eeb6-49fc-a248-5b9f6f5c4245