Kultura bezpieczeństwa jako element budowania wizerunku „bezpiecznego” przedsiębiorstwa

• Autorzy: Konodyba-Rorat B.

Identyfikatory

DOI

dx.doi.org/10.16926/tiib.2018.06.52

Warianty tytułu

EN

Safety culture as an element of creating the image of a safe enterprise

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Integralną część zarządzania przedsiębiorstwem stanowi kształtowanie bezpiecznych warunków pracy, a także związane z tym modelowanie i promowanie kultury bezpieczeństwa. Wynika to z faktu, że kultura bezpieczeństwa, jako autonomiczna część kultury organizacji, określa normy, wartości, a także zasady postępowania uznawane przez członków organizacji, a odnoszące się do bezpiecznych warunków pracy. Celem opracowania jest przedstawienie istoty kultury bezpieczeństwa jako elementu budowania wizerunku „bezpiecznego” przedsiębiorstwa.

EN

The development of safe working conditions is an integral part of the company’s management, and what is connected with this is modeling and promotion of a safety culture. This is due to the fact that a safety culture as an autonomous part of the organization’s culture defines standards, values and principles of conduct that are recognized by the members of the organization and relate to safe working conditions. The goal of the study is to present the essence of safety culture as creating element of the safe enterprise image.

Słowa kluczowe

PL

kultura przedsiębiorstwa; kultura bezpieczeństwa; BHP; wizerunek; wypadkowość

EN

enterprise culture; safety culture; health and safety; image; accidents

• Wydawca: Wydawnictwo Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie
• Czasopismo: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Technika, Informatyka, Inżynieria Bezpieczeństwa
• Rocznik: 2018
• Tom: T. 6
• Strony: 731--742
• Opis fizyczny: Bibliogr. 13 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Konodyba-Rorat B.

• Wydział Zarządzania Politechnika Częstochowska al. Armii Krajowej 19, 42-200 Częstochowa

Bibliografia

• [1] Aniszewska G. (2007), Kultura organizacyjna w zarządzaniu, PWE, Warszawa, s. 13.
• [2] Cameron K. S., Quinn R. E. (2004), Kultura organizacyjna - diagnoza i zmiana, Oficyna Ekonomiczna, Kraków, ss. 15-16.
• [3] Cenker E. M. (2007), Public relations. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej, Poznań, s. 42.
• [4] Davis A. (2007), Public relations, PWE, Warszawa, s. 47.
• [5] Geller E. S. (2000), Ten principles for achieving a Total Safety Culture, „Professional Safety”, 39 ( 9 ), ss. 18-24.
• [6] Marzec I. (2016), Rola kultury organizacyjnej w kreowaniu wizerunku ośrodków pomocy społecznej jako pracodawcy, „Studia Ekonomiczne" 185, s. 152.
• [7] Pidgeon N. F. (1998), Safety culture: a key theoretical issues, „Work & Stress” Vol. 12, No. 3, ss. 202-216.
• [8] Podgórski D., Pawłowska Z. (2004), Podstawy systemowego zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, Wydawnictwo CIOP - PIB, Warszawa, s. 145.
• [9] Schein E. H. (1992), Organizational Culture and Leadership. Jossey-Bass, San Francisco , s. 6.
• [10] Sekuła Z. (2008), Motywowanie do pracy, teorie i instrumenty, PWE, Warszawa, ss. 134-135.
• [11] Stankiewicz M., Sznajder M. (2010), Badanie poziomu bezpieczeństwa pracy w przedsiębiorstwie [w:] J. Ejdys (red.), Kształtowanie kultury bezpieczeństwa i higieny pracy w organizacji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej, Białystok, s. 64.
• [12] Wołpiuk-Ochocińska A. (2016), Zaangażowanie w pracę i przywiązanie organizacyjne pracowników w przedsiębiorstwach o różnym poziomie kultury bezpieczeństwa pracy „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach” Nr 1(12), ss. 137-138.
• [13] Worach A. (2009), Kultura organizacyjna [w:] W. Olejniczak (red.), Zespół - Kultura - Projekt, Wydawnictwo ZPSB, Szczecin , s. 41.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).