About the Theoretical Roots for Managing the Third Middle Illustration Using Covid-19 Dynamics in France

• Autorzy: Méhauté Alain , Tayurskii Dmitrii , Heliodore Frederic , Méhauté Nicolas , Riot Philippe

Identyfikatory

DOI

10.37055/nsz/132943

Warianty tytułu

PL

O teoretycznych korzeniach zarządzania zobrazowaniem trzeciego środka przy użyciu dynamiki covid-19 we Francji

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Aristotelian logic is based on the principle of non-contradiction. A proposition is either true or not true. To match this principle, a system must be plain, separable and it must meet the principle of the excluded middle. Such systems is said Cartesian. The Cartesian dichotomy stems from an often far too simplistic vision of our relationship to reality because if A is true, no-A must often be potentiated. The system (A, no-A) acquires the status of a duopoly (current & potential) whose monadic and unitary character must be considered. The third term, as an expression of intersession and mediation between both items, becomes then a constitutive element of the representation of the real. The analysis mainly based on category theory and on Grothendieck’s bi-fibration of topoi shows that mediating functions are constitutive of duopoly. They only have meaning through an included middle; the “soul” of this middle is then a dynamic in complex plane. Here, the truth assumes the status of limits, while the lie misuses the status of a “neo-state” that, seen, in the context of complex entanglements, becomes a fallacious make up. Taking as reference the interpolation given by the Riemann zeta function in complex self-similar systems, we have termed “zeta management” the ability to manage the non-separable systems involving the included middle. We shall introduce the logic of the included middle which is fundamental for understanding the dynamics of complex systems (social systems, research ecosystems, control of crisis, etc). We will also show that it is the same methods which, transposed on the social field, are the basis of the dynamics of mediation (role of institutions in development mechanisms; role of Research in the acceptance of empirical uncertainty; role of the teaching for improving the citizen consciousness, etc.). Finally, we will preview how clan systems or unduly Cartesian educational trends, lead to restrain creativity and lead civilizations to decline for lacking adaptability.

PL

Arystotelesowska logika opiera się na zasadzie braku sprzeczności. Propozycja jest albo prawdziwa, albo nieprawdziwa. Aby spełnić tę zasadę, system musi być prosty, rozdzielny i musi spełniać zasadę wykluczonych środkowych. Takie systemy nazywane są kartezjańskimi. Dychotomia kartezjańska wynika często ze zbyt uproszczonej wizji naszego związku z rzeczywistością, ponieważ jeśli A jest prawdziwa, nie-A musi być często wzmacniana. System (A, nie-A) uzyskuje status duopolu (bieżącego i potencjalnego), którego jednolity charakter należy wziąć pod uwagę. Trzeci termin, jako wyraz intersesji i mediacji między obydwoma elementami, staje się wówczas konstytutywnym elementem reprezentacji rzeczywistości. Analiza oparta głównie na teorii kategorii oraz na teorii topoi bi-fibracji Grothendiecka pokazuje, że funkcje pośredniczące są konstytutywne dla duopolu. Mają one znaczenie tylko przez zawarty środek; „dusza” tego środka jest wtedy dynamiczna w złożonej płaszczyźnie. W tym przypadku prawda przyjmuje status ograniczeń, podczas gdy kłamstwo nadużywa statusu „neopaństwa”, które w kontekście złożonych uwikłań staje się błędnym makijażem. Jako odniesienie do interpolacji podanej przez funkcję zeta Riemanna w złożonych systemach samopodobnych nazwaliśmy „zarządzanie zeta” możliwością zarządzania nierozdzielnymi systemami z udziałem włączonego środka. Wprowadzimy logikę zawartego środka, która ma zasadnicze znaczenie dla zrozumienia dynamiki złożonych systemów (systemów społecznych, ekosystemów badawczych, kontroli kryzysu itp.). Pokażemy również, że są to te same metody, które transponowane w dziedzinie społecznej są podstawą dynamiki mediacji (rola instytucji w mechanizmach rozwoju; rola badań w akceptacji niepewności empirycznej; rola nauczania dla poprawy świadomości obywatelskiej itp.). Na końcu przedstawimy, w jaki sposób systemy klanowe lub nadmierne kartezjańskie trendy edukacyjne prowadzą do ograniczenia kreatywności i doprowadzają cywilizację do upadku z powodu braku zdolności adaptacyjnych.

Słowa kluczowe

EN

Cartesian system; system; management; COVID-19

PL

systemy kartezjańskie; system; zarządzanie; COVID-19

• Wydawca: Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
• Czasopismo: Nowoczesne Systemy Zarządzania
• Rocznik: 2020
• Tom: T. 15, nr 3
• Strony: 75--92
• Opis fizyczny: Bibliogr. 42 poz.

Twórcy

autor

Méhauté Alain

• Materials Design, Montrouge, France
• Kazan Federal University, Republic of Tatarstan, Russia

autor

Tayurskii Dmitrii

• Kazan Federal University, Republic of Tatarstan, Russia

autor

Heliodore Frederic

• General Electric Renewable Energy, Boulogne Billancourt, France

autor

Méhauté Nicolas

• Zeta Innovation Consulting, Paris, France

autor

Riot Philippe

• Zeta Innovation Consulting, Paris, France

Bibliografia

• [1] Boccara, N., 1968. Les principes de la thermodynamique classique, PUF, Paris.
• [2] Caputo, M., 1967. Linear model of dissipation whose Z is almost frequency independent, The Geophysical Journal of the Royal Astronomical Society, No. 13.
• [3] Choquet, G., 1953. Theory of Capacities, Ann. Inst. Fourier, No. 5.
• [4] Collectif Universitaire, 2020. L’identité Dictionnaire encyclopédique, Edt Jean Gayon Folio Gallimard, Paris.
• [5] Connes, A., 1990. Geometrie non commutative, Dunod Interédition «coll. U», Paris.
• [6] Connes, A., 2015. An essay on the Riemann hypothesis, (ArXiv 1509.05576v1, Sept).
• [7] Connes, A., 2017. La géométrie et le quantique, Cours du collège de France, Janvier-Février.
• [8] Connes, A., Rovelli, C., 1994. Von Neumann Algebra Automorphisms and Time-Thermodynamics Relation in General Covariant Quantum Theories, Class. Quantum Grav., No. 11.
• [9] Edwards, H.M., 1974. Riemann Zeta function, Academic Press, London.
• [10] Hines, P., 1999. A categorical theory of self-similarity, Theoretical and Applied Categories, No. 6.
• [11] Husserl, E., 1928. Vorlesungen zur Phänomenologie des inneren Zeitbewusstseins, Lectures on the Phenomenology of the Consciousness of Internal Time, Albert Ludwig Freiburg University Archives.
• [12] Ivic, A., 2003. The Riemann Zeta function. Theory and applications, Dover, New York.
• [13] Jonscher, A.K., 1996. Universal relaxation law, Chelsea Dielectric Press, London.
• [14] Kojadinovic, I., 2006. Contribution à l’interpretation des mesures non additives de Choquet, HDR Laboratoire d’Informatique, Université de Nantes.
• [15] Le Méhauté, A., 1990. Les géométries fractales, Hermes, Paris.
• [16] Le Méhauté, A., 1991. Fractals geometry and applications, Penton Press, Londre.
• [17] Le Méhauté, A., de Guibert, A., Delaye, A., Fillipi, M., 1982. Modèle de transfert d’énergie sur interfaces fractales, “ C.R. Acad. Sci. Paris”, No. 294(II).
• [18] Le Mehaute, A., El Kaabouchi, A., Nivanen, A., 2010. Riemann Conjecture and Fractional derivative, Computer and Mathematics with Applications, No. 59(5).
• [19] Le Méhaute, A., Heliodore, F., 2020. An early history of lithium batteries (1970-1985): an example of zeta management, J. Econophysics and Modern Economy, No. 13(2).
• [20] Le Méhauté, A., Nivanen, L., Nigmatullin, R., 1998. Flèche du Temps et Géométrie Fractale, Hermes, Paris.
• [21] Le Méhauté, A., Nivanen, L., Nignatullin, R., 2005. Space Time with bounded curvature and non integer differential Operators, [in:] A. Le Méhauté et al. (eds.), Fractional Differentiation and its applications, U. Books, Berlin.
• [22] Le Mehaute, A., Riot, P., 2016. A Trail between Riemann Hypothesis and the Founts of Currency, J. Econophysics and Modern Economy, No. 9(1).
• [23] Le Mehaute, A., Riot, P., Tayurskii, D., 2015. From Riemann Hypothesis Approach via the Theory of Category to Modern Monetary Theory, J. Econophysics and Modern Economy, No. 8(2).
• [24] Le Méhauté, A., Tayurskii, D., Menezes, R., Raynal, S., 2014. Innovation Management from fractal infinite paths integral point of view, J. Econophysics and Modern Economy, No. 7(1).
• [25] Le Méhauté, A., Tayurskii, D., Riot, P., Raynal, S., 2017. Grothendieck Topos, Zeta Complexity, and Arrow of Time: new concepts for a Modern Project Management International, J. of Econophysics and Modern Economy, No. 10(1).
• [26] Leinster, T., 2001. A general theory of self-similarity, Advances in Mathematics, No. 226.
• [27] Leinster, T., 2014, Basic category theory, Cambridge Studies in Advanced Mathematics, Cambridge.
• [28] Lupasco, S., 1951. Le principe d’antagonisme et la logique de l’énergie, Ed. Hermann, Paris.
• [29] Mandelbrot, B., 1983. The fractal geometry of Nature, Freeman, San Francisco.
• [30] Oustaloup, A., 2016. Diversity and non-integer differentiation for system dynamics, ESTE Wiley, London.
• [31] Pogliani, L., Berberan-Santos, M.N., 2000. Constantin Carathéodory and the axiomatic thermodynamics, Journal of Mathematical Chemistry, Vol. 28.
• [32] Rassias, T.M. (ed.), 1990. Constantin Carathéodory: An International Tribute: Vol. 1, World Scientific Publishing Co., London.
• [33] Raynal, S., 1996. Le management par projet, Ed. Organisation, Paris.
• [34] Riot, P., Le Méhauté, A., 2017. Autosimilarité, fonction zêta et conjecture de Riemann, Revue d’Electricité et d’Electronique REE, No. 17.
• [35] Riot, P., Le Méhauté, A., Tayurskii, D., 2020. Categories and Zeta & Möbius Functions: Applications to Universal Fractional Operators, [in:] P. Agarwal, R.P. Agarwal, M. Ruzhansky (eds.), Special Functions and Analysis of Differential Equations, Chapman and Hall/CRC.
• [36] Riot, P., Le Méhauté, A., Tayurskii, D., Nivanen, L., Raynal, S., 2018. Zeta management: categorical and fractional differential approach, International J. of Econophysics and Modern Economy, No. 11(1).
• [37] Rovelli, C., 2017. Is time arrow perspectival in the philosophy of cosmology, [in:] K. Chamcham, J. Sick, J.D. Barrow, S. Saunders (eds.), Cambridge University Press.
• [38] Rovelli, C., 2018. L’ordre du temps, Paris Flammarion.
• [39] Simons, H., 1997. Models of bounded rationality: Empirically grounded economic reason (Vol. 3), The MIT Press, Cambridge, MA.
• [40] Steenrood, N., 1968. The topology of fiber bundles, Princeton University Press.
• [41] Taleb, N.N., 2007. Black Swan. The impact of the highly improbable, Random House.
• [42] Voltaire, 1759. Candide ou l’optimiste, Ed. Princep, Paris.