Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Analysis of the Market Situation of CO2 Emission Allowances
Języki publikacji
Abstrakty
Streszczenie Bill Gates w swej najnowszej książce Jak ocalić świat od katastrofy klimatycznej stwierdza, że: „Powinniśmy poświęcić najbliższe dziesięciolecie na pracę nad technologiami, nowymi strategiami politycznymi i strukturami rynkowymi, które wprowadzą nas na drogę ku wyeliminowaniu gazów cieplarnianych do 2050 roku. Trudno wyobrazić sobie lepszą reakcję na nieszczęsny rok 2020 niż spędzenie kolejnych dziesięciu lat na wytrwałej pracy zmierzającej do ambitnego celu”.1 To oznacza, że wielcy tego świata budzą się, kiedy reszta już dawno nie śpi. Unia Europejska postawiła sobie cele, które opisuje Gates. Ale czy robi to naprawdę pomyślnie? Unia Europejska wytyczyła sobie ten cel dużo wcześniej niż Bill Gates zaczął pisać swoją książkę realizując ustalenia protokołu z Kioto przez strategię polityki klimatycznej 3 × 20 czy tworząc w 2009 r. strategię Energy Roadmap 2050. Jednym z kluczowych narzędzi realizacji polityki dekarbonizacji Unii Europejskiej jest rynek praw majątkowych uprawnień do emisji dwutlenku węgla EU ETS. Instalacje objęte system handlu emisjami kupują uprawnienia EUA2 do pokrycia wygenerowanych w danym roku emisji, a Unia Europejska i poszczególne państwa członkowskie sprzedają wolne alokacje uprawnień do emisji. I ten mechanizm budzi dziś duże kontrowersje i wątpliwości co do skuteczności działania i efektów osiągania celu zero emisyjności. Na przestrzeni ostatnich 3 lat cena uprawnień wzrosła o ponad 500%. W roku 2020 wartość sprzedanych na giełdzie praw majątkowych EUA przekroczyła 16 mld EURO. To co dzieje się na rynku uprawnień do emisji przekłada się na koszty energii, produktów w różnych obszarach gospodarki i ma wpływ na poziom inflacji krajów takich jak Polska, czyli tych, które charakteryzuje duży udział paliw kopalnych zarówno w energetyce, jak i przemyśle. Jak działa w praktyce ten mechanizm dekarbonizacji i czy jest sposób, który prowadziłby do osiągnięcia jego pierwotnego celu osiągnięcia „zero emisyjnej gospodarki” bez nadmiernych kosztów społecznych i z zachowaniem zasad zrównoważonego rozwoju w poszczególnych krajach europejskiej wspólnoty UE? Jakim ryzykiem grozi to instalacjom objętym EU ETS i jak można się z tym ryzykiem zmierzyć? Te pytania są przedmiotem rozważań przedstawionych w artykule
Bill Gates in his new book How to save the world from a climate catastrophe wrote: “We should spend the next decade working on technologies, new policies and market structures that will put us on the path to eliminating greenhouse gases by 2050. It is hard to imagine a better response to the unfortunate year 2020 than spending the next ten years persistently working towards an ambitious goal”. This means that the greats Businessman of this world wake up when the rest are long has wake up. The European Union set itself goals that describes Gates in his book much earlier than he began writing it. UE has implementing the provisions of the Kyoto Protocol through the 3 x 20 climate policy strategy or creating the Energy Roadmap 2050 strategy in 2009. We can say we in UE do what Gates dream. But if we are doing it really successfully ? One of the most important tools for implementing the European Union’s decarbonisation policy is emission allowances trade system EU ETS. Installations covered by the emissions trading scheme buy EUA allowances to cover the emissions generated in a given year, and the European Union and individual Member States can sell free allocation of emission allowances. And at now this mechanism is currently very controversial because of its real effectiveness of the operation and the effects of achieving the zero-emission target. Over the course of 3 years, the price of allowances has increased by over 500%. In 2020, the value of EUA property rights sold on the stock exchange exceeded EUR 16 billion. What is happening on the emission allowance market translates into the costs of energy and products in various areas of the economy and has an impact on the inflation level of countries such as Poland, i.e. those characterized by a large share of fossil fuels in both energy and industry. How does this decarbonization mechanism work in practice and is there a way for it to achieve its original goal of achieving a „zero-emission economy” without excessive social costs and in accordance with the principles of sustainable development in the individual countries of the European EU community? What are the risks for installations covered by the EU ETS and how can these risks be addressed? These questions are discussed in the article. What are the risks for INSTALLATIONS covered by the EU ETS and how can this risk be tackled? These questions are the subject of the considerations set out in the article.
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
3--8
Opis fizyczny
Bibliogr. 6 poz., tab., wykr.
Twórcy
autor
- Państwowa Uczelnia Zawodowa im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
Bibliografia
- [1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE.
- [2] Dyrektywa MIFID II dzieli inwestorów według środków ochrony, które należy dostosować do charakterystyki każdej kategorii tj. inwestorów detalicznych, profesjonalnych oraz kontrahentów.
- [3] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE.
- [4] Nowak E., Zaawansowana rachunkowość zarządcza, PWE, 2018.
- [5] https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/european-green-deal_pl (15.03.2021).
- [6] Niestępska M. 2020. „Wpływ polityki klimatycznej na rynek ciepła w Polsce”. CeDeWu.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-d5a55a01-04e0-4ef0-b893-0b7cb2c02cda