Linia wody – szczególne miejsce arenalu południowego Bałtyku dla wolnożyjących nicieni

Taberska, A.; Rokicka-Praxmajer, J.

doi:10.12912/23920629/81647

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Linia wody – szczególne miejsce arenalu południowego Bałtyku dla wolnożyjących nicieni

Autorzy

Taberska A. , Rokicka-Praxmajer J.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

DOI

10.12912/23920629/81647

Warianty tytułu

Water line – a special place of the Southern Baltic Sea for free-living nematodes

Języki publikacji

Abstrakty

Praca przedstawia charakterystykę strukturalną i funkcjonalną zespołów nematofauny, zasiedlających osady na linii wody w południowym Bałtyku. Wolnożyjące nicienie oznaczono do rodzaju oraz określono ich strukturę troficzną. Zagęszczenie nematofauny na badanych stanowiskach wahało się od 10,52 ± 9,82 osob./10 cm² do 124,49 ± 76,39 osob./10 cm². Najliczniej występowały nicienie z rodzaju Ascolaimus, stanowiąc od ok. 45% do 74% całkowitej liczebności nematofauny. Łącznie w okresie badań stwierdzono nematofaunę należącą do 7 rodzajów. Za zasadniczy element nematofauny zasiedlającej osady na linii wody uznano nicienie z rodzajów: Ascolaimus, Axonolaimus, Enoplolaimus i Daptonema. Pod względem funkcjonalnym dominowali nieselektywni osadożercy, osobniki z nieuzbrojoną torebką gębową, reprezentowane przez nicienie z rodzajów: Ascolaimus, Axonolaimus, Theristus i Daptonema.

This paper presents the structural and functional characteristics of nematofauna assemblages inhabiting the sediments along the water line in the southern Baltic Sea. The nematodes were identified to the genus level and assigned to appropriate trophic group. The density of free-living nematoda varied from 10.52 ± 9.82 ind./10 cm² to 124.49 ± 76.39 ind./10 cm². Ascolaimus was the most abundantly represented genus, accounting for from 45% to 74% of the total number of nematofauna. A total of 7 nematode genera were identified. Ascolaimus, Axonolaimus, Enoplolaimus and Daptonema were considered essential elements of nematofauna. In terms of functionality, non-selective deposit feeders were predominant, individuals with unarmed buccal cavity, represented by nematodes of the genera Ascolaimus, Axonolaimus, Theristus and Daptonema.

Słowa kluczowe

nematofauna bioróżnorodność grupy troficzne linia wody arenal Bałtyk

nematofauna biodiversity trophic group water lines beach Baltic Sea

Wydawca

Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej

Czasopismo

Inżynieria Ekologiczna

Rocznik

2018

Tom

Vol. 19, nr 1

Strony

9--18

Opis fizyczny

Bibliogr. 39 poz., tab., rys.

Twórcy

autor

Taberska A.

agata.taberska@zut.edu.pl

Zakład Ekologii Morza i Ochrony Środowiska, Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, ul. Kazimierza Królewicza 4, 71-550 Szczecin

autor

Rokicka-Praxmajer J.

Zakład Ekologii Morza i Ochrony Środowiska, Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, ul. Kazimierza Królewicza 4, 71-550 Szczecin

Bibliografia

1. Alongi D.M. 1986. Population structure and trophic composition of the free living nematodes inhabiting carbonate sands of Davies Reef, Great Barrier Reef, Australia. Aust. J. Fresh. Res., 37, 609-617.
2. Bouwman L.A., Romeyn K., Kremer D.R., van Es F.B. 1984. Occurrence and feeding biology of some nematode species in estuarine aufwuchscommunities. Cah. Biol. Mar., 25, 287–303.
3. Clarke K. R. and Gorley R. N. 2001. PRIMER v5: User manual/tutorial. PRIMER-E, Plymouth, UK, 91.
4. de Jonge V.N., van Beusekom J. 1995. Wind- and tide-induced resuspension of sediment and microphytobenthos from tidal flats in the Ems Estuary, Limnol. Oceanogr., 40(4), 766–778.
5. Elmgren R., Radziejewska T. 1989. Recommendations for quantitative benthic meiofauna studies in the Baltic. Baltic. Mar. Biol. Publ., 12, 1-23.
6. Gheskiere T., Hoste E., Kotwicki L., Degraer S., Vanaverbeke J. and Vincx M. 2002. The sandy beach meiofauna and free-living nematodes from De Panne (Belgium). Biologie, 72, 43-49.
7. Gheskiere T., Hoste E., Vanaverbeke J., Vincx M. and Degraer S. 2004. Horizontal zonation patterns and feeding structure of marine nematode assemblages on a macrotidal, ultra-dissipative sandy beach De Panne, Belgium. Journal of Sea Research, 52, 211–226.
8. Gheskiere T., Vincx M., Urban-Malinga,B., Rossano C., Scapini F. and Degraer S. 2005a Nematodes from wave-dominated sandy beaches: diversity, zonation patterns and testing of the iso-communities concept. Estuarine, Coastal and Shelf Science, 62, 365-375.
9. Gheskiere T., Vincx M., Weslawski J.M., Scapini, F. C. and Degraer, S. (2005b) Meiofauna as descriptor of tourism-induced changes at sandy beaches. Marine Environmental Research., 60, 245-265.
10. Giere O. 2009. Meiobenthology. The microscopic motile fauna of aquatic sediments. Springer Verlag, Berlin.
11. Hałupka M., Rokicka-Praxmajer J., Taberska A. 2012. Psammon wybranych plaż Południowego Bałtyku. Młodzi naukowcy dla polskiej nauki Część VIII - Nauki przyrodnicze TomV - Redakcja: dr inż. Marcin Kuczera, 162-171.
12. Heip C., Vincx M. And Vranken G. 1985. The ecology of marine nematodes. Oceanography and Marine Biology. An Annual Review, 23, 399–489.
13. Hua E., Mu F., Zhang Z., Yang S., Zhang T., Li J. 2016. Nematode Community Structure and Diversity Pattern in Sandy Beaches of Qingdao, China. J. Ocean Univ. China, 15, 33-40.
14. Jansson B.O. 1968. Quantitative and experimental studies of the interstitial fauna in four Swedish sandy beaches, Ophelia, 5, 1–71.
15. Jensen P. 1992. Predatory nematodes from the deep-sea: description of species from the Norwegian Sea, diversity of feeding types and geographical distribution. Cah. Biol. Mar., 33, 1-23.
16. Jędrzejczak M.F. 1999. The degradation of stranded carrion on a Baltic Sea sandy beach. Oceanol. Stud., 28(3)–(4), 109–141.
17. Kennedy A. D. and Jacoby C. A. 1999. Biological indicators of marine environmental health: meiofauna – a neglected benthic component. Environmental Monitoring and Assessment, 54, 47–68.
18. Kotwicki L., De Troch M., Urban-Malinga B., Gheskiere T. and Weslawski J.M. 2005. Horizontal and vertical distribution of meiofauna on sandy beaches of the North Sea (The Netherlands, Belgium, France). Helgoland Mar. Res., 59, 255-264.
19. Kotwicki L., Węsławski J. M., Grzelak K., Wiktor J., Zajączkowski M. 2007. Island Biogeography Theory In Coastal Ecosystem Protection: The Baltic Sandy Shores. Coastline Reports 8, 257-263.
20. McLachlan A., Brown A. C. 2006. The ecology of sandy shores. Acad. Press NY.
21. Olańczuk-Neyman K., Jankowska K. 1998. Bacteriological investigations of the sandy beach ecosystem in Sopot. Oceanologia, 40(2), 137–151.
22. Pallo P., Widbom B., Olafsson E., 1998: A quantitative survey of the benthic meiofauna in the Gulf of Riga (Eastern Baltic Sea), with special reference to the structure of nematode assemblages. Ophelia, 49(2), 117-139.
23. Platt H. M., Warwick R. M. 1983. Free-living Marine Nematodes. Part I British Enoplids, Cambridge University Press.
24. Platt H. M., Warwick R. M. 1988. Free-living Marine Nematodes. Part II British Chromadorids, E. J. Brill/ Dr. W. Backhuys.
25. Riemann F. 1988. Nematoda. W: Higgins R. P., Thiel H. (red.), Introduction to the study of meiofauna. Smiths. Inst. Press, Washington, 293-301.
26. Rokicka-Praxmajer J., Radziejewska T., Dworczak H. 1998. Meiobenthic communities of the Pomeranian Bay (southern Baltic): effects of proximity to river discharge. Oceanologia 40(3), 243-260.
27. Rokicka-Praxmajer J., Radziejewska T. 2002. Free living nematodes of the Pomeranian Bay (Southern Baltic). Part 1. A prelimainary analysis of the nematode variability in an area affected by direct river ran off. Acta Scien. Pol. Piscaria, 1(2), 85-104.
28. Schratzberger M., Gee J M., Rees H L., et al. 2000. The structure and taxonomic composition of sublittoral meiofauna assemblages as an indicator of the status of marine environments. Journal of the Marine Biological Association of the UK, 80(6), 969–980.
29. Szulwiński M., Radziejewska T., Drgas A. 2001. Trophic structure of free-living nematode assemblages along a southern Baltic transect. Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis 28, 141–150.
30. Trojan P. 1992. Analiza struktury fauny. Memorabilla Zool. 47, Warszawa.
31. Warwick R.M., Platt H.M., Somerfield P.J. 1998. Free-living marine nematodes. Part III. Monhysterids, Field Studies Council, Shrewsbury.
32. Wieser W., Teal J. 1966. The distribution and ecology of nematodes in Georgia Salt Marsh. Limnol. Oceanogr., 11, 217-222.
33. Węsławski J. M., Szymelfenig M., Urbański J. 2005. Plaża - przewodnik użytkownika. Centre of Exellence for Shelf Seas Sciene, Sopot.
34. Vanhove S., Arntz W., Vincx M. 1999. Comparative study of the nematode communities on the southeastern Weddell Sea shelf and slope (Antarctica), Mar. Ecol.-Prog. Ser., 181, 237–256.
35. Urban-Malinga B., Opaliński W. 2001. Interstitial community oxygen consumption in a Baltic sandy beach: horizontal zonation. Oceanologia, 43(4), 455–468.
36. Urban-Malinga B., Opaliński K.W. 2002. Seasonal changes of interstitial community respiration in a Baltic sandy beach, Oceanol. Stud., 31(3)–(4), 57–70.
37. Urban–Malinga B., Wiktor J. 2003. Microphytobenthic primary production along a non-tidal sandy beach gradient: an annual study from the Baltic Sea. Oceanologia, 45 (4), 705-720.
38. Urban–Malinga B., Hedtkamp S.I.C., van Beusekom J. E.E., Wiktor J., Węsławski J.M. 2006. Comparison of nematode communities in Baltic and North Sea sublittoral, permeable sands e Diversity and environmental control. Estuarine, Coastal and Shelf Science xx, 1-15.
39. Urban-Malinga B., Burska D. 2009. The colonization of macroalgal wrack by the meiofauna in the Arctic intertidal. Estuar. Coast. Shelf S., 85, 666–670.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-d3de7fee-7315-44c1-9259-d5984c365cd5