The skin and bones of structure. A brief history of how Mies van der Rohe revealed the skeleton of the house

• Autorzy: García Alejandro Cervilla

Identyfikatory

DOI

10.5277/arc190202

Warianty tytułu

PL

Szkielet i obudowa. Krótka historia tego, jak Mies van der Rohe wyeksponował konstrukcję budynku

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Mies van der Rohe is considered one of the great masters of the 20th century, both for the coherence of his work and for his ability to make modern architecture based on the importance of structure. This is recognized by the architect and architectural critic, Peter Blake, in the chapter he devoted to Mies van der Rohe, entitled The Mastery of Structure, in his “Masters of Architecture” series. In the present article we would like to analyze the evolution of the image of structure in the houses of Mies van der Rohe, from his very first dwelling, Riehl House, built in Berlin in 1907, to his last house, Morris Greenwald, built in Weston in 1953. We will see how structure underwent a radical transformation over this period progressing from the innermost hidden realm of Architecture outwards to its exterior, and how in this process, the German maestro managed to transcend the idea of structure and its load-bearing capability to convert it into the main artistic element of his architecture.

PL

Mies van der Rohe uważany jest za jednego z wielkich mistrzów XX w., zarówno z powodu spójności jego pracy, jak i jego zdolności do tworzenia nowoczesnej architektury opartej na znaczeniu konstrukcji. Zostało to docenione w serii „Mistrzowie architektury” przez architekta i krytyka Petera Blake’a w rozdziale poświęconym Miesowi van der Rohe, zatytułowanym Mistrzostwo konstrukcji. W niniejszym artykule chcielibyśmy przeanalizować ewolucję wizerunku konstrukcji w domach Miesa van der Rohe od jego pierwszego miejsca zamieszkania, Domu Riehla, zbudowanego w Berlinie w 1907 r., aż do ostatniego domu, Morrisa Greenwalda, zbudowanego w Weston w 1953 r. Zobaczymy, w jaki sposób konstrukcja uległa radykalnej transformacji w tym okresie, przechodząc od najgłębszej ukrytej sfery architektury do sfery zewnętrznej, i jak w tym procesie udało się niemieckiemu mistrzowi przekroczyć ideę konstrukcji i jej nośności w celu przekształcenia w główny element artystyczny jego architektury.

Słowa kluczowe

EN

Mies van der Rohe; Riehl House; Mosler House; Esters House; Lange House; Weissenhofsiedlung; Wolf House; Tugendhat House; Farnsworth House; structure

PL

Mies van der Rohe; Riehl House; Mosler House; Esters House; Lange House; Weissenhofsiedlung; Wolf House; Tugendhat House; Farnsworth House; konstrukcja

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2019
• Tom: Nr 2 (58)
• Strony: 15--26
• Opis fizyczny: Bibliogr. 26 poz., il.

Twórcy

autor

García Alejandro Cervilla

• Polytechnic University of Madrid, Spain

Bibliografia

• [1] Spaeth D., Mies van der Rohe, Rizzoli International Publications, New York 1985.
• [2] Blake P., The master builders, W.W. Norton, New York 1976.
• [3] Simonnet C., Hormigón; Historia de un material, Editorial Nerea, San Sebastian 2009, 54–62.
• [4] Addis B., 3000 years of design engineering and construction, Phaidon Press, London 2009.
• [5] Summerson J., El lenguaje clásico de la arquitectura, Gustavo Gili, Barcelona, 1963, 25–49.
• [6] Kostof S., Historia de la Arquitectura, Alianza, Madrid, 2007, 224.
• [7] Mies van der Rohe. Casas. 2G Revista internacional de arquitectura, nº 48–49, Barcelona, August 2009.
• [8] Schulze F., Mies van der Rohe. A critical biography, University of Chicago Press, Chicago 1985.
• [9] Frampton K., Historia crítica de la Arquitectura Moderna, Editorial Gustavo Gili, Barcelona 1980.
• [10] Johnson Ph., Mies van der Rohe, MoMA, New York 1947.
• [11] Frampton K., Estudios sobre cultura tectónica, Ediciones Akal, Madrid 1995.
• [12] Solá Morales I., Cirici C., Ramos C., Mies van der Rohe. Barcelona Pavilion, Gustavo Gili, Barcelona 2002.
• [13] VVAA, Mies van der Rohe-Barcelona 1929, TENOV, Barcelona 2018.
• [14] Norberg-Schulz Ch., Los principios de la Arquitectura Moderna, Editorial Reverté, Barcelona 2005.
• [15] Vitaskova J., Tugendhat Villa, Tugendhat Villa Foundation, Brno 2009, 15.
• [16] Campo Baeza A., The Built Idea, Fundación COAM, Madrid 1996.
• [17] Viollet le Duc E.-E., Conversaciones sobre la Arquitectura, CGATE, Madrid 2007.
• [18] Neumeyer F., The secret life of columns, [w:] Mies van der Rohe Barcelona 1929, TENOV, Barcelona 2018, 105.
• [19] Tegethoff W., Mies van der Rohe. The Villas and Country Houses, MIT Press, Cambridge 1985.
• [20] Mantovani E., Mies’ two-way span. Ph.D. Thesis, Director: Cristina Gastón Guirao, UPC, Barcelona 2015.
• [21] VVAA, Hot rolled carbón steel structural shapes, United States Steel, Chicago 1948.
• [22] Cohen J.L., Mies van der Rohe, Akal Arquitectura, Madrid 1998.
• [23] Vandenberg M., Farnsworth house. Architecture in Detail, Phaidon, New York 2003.
• [24] Coromines J., Diccionario Etimológico de la Lengua Castellana, Editorial Gredos, Madrid 2012.
• [25] Hegel G.W.F., Lecciones sobre la Estética, Ediciones Akal, Madrid 2007.
• [26] Mertins D., Mies, Phaidon Press, London 2014.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).