Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Commentary on the Ruling of the Wrocław Court of Appeal of 24 August 2016, Ref. II Aka 201/16, concerning so-called “extended perpetration” of a road accident
Języki publikacji
Abstrakty
Jest to glosa krytyczna do tytułowego wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, którego teza brzmi: „Sprawcą wypadku może być nie tylko kierujący, ale każda osoba, która w jakikolwiek sposób zamanifestowała wolę, aby kierujący prowadził pojazd naruszając zasady bezpieczeństwa w ruchu i w efekcie powodując skutek opisany w art. 177 § 2 Kodeksu karnego. Odpowiedzialność takiej osoby opiera się na konstrukcji tzw. »sprawstwa rozszerzonego«”. Wyrokiem tym winnym współsprawstwa spowodowania wypadku drogowego (obok kierowcy) uznany został pracownik firmy, której własnością był uczestniczący w wypadku pojazd, któremu przypisano odpowiedzialność za dopuszczenie do ruchu pojazdu w istotnym stopniu niesprawnego. Autor formułuje w stosunku do tego wyroku szereg uwag krytycznych.
This is a critical commentary on the titular ruling of the Wrocław Court of Appeal, the wording of which is as follows: “The perpetrator of an accident may be not only the driver, but any person who has in any way manifested the will that the driver should drive the vehicle in violation of traffic safety rules, in effect causing the result described in Art. 177 § 2 Penal Code. The responsibility of such a person is based on the concept of the so-called “extended perpetration«.” By the above mentioned ruling, a company employee, who was the owner of a vehicle that was involved in an accident, was found guilty of co-perpetration (alongside the driver) of a road accident: the said owner was held responsible for allowing a vehicle that was seriously impaired onto the road. The author formulates a series of critical observations in relation to this judgement.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
51--57
Opis fizyczny
Bibliogr. 14 poz.
Twórcy
autor
Bibliografia
- 1. Bachrach, A. (1980). Przestępstwa i wykroczenia drogowe w prawie polskim, Warszawa.
- 2. Buchała, K. (1970). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 1969 r., sygn. V KRN 9/69, PiP, nr 5.
- 3. Buchała K. (1998). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1997 r., sygn. V KKN 268/96, OSP, nr 3.
- 4. Jędrzejewski, Z. (2009). Bezprawność jako element przestępczości czynu. Studium na temat struktury przestępstwa, rozdział I, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa. Lex/el.
- 5. Kardas, P. (2007) (w:) A. Zoll, (red.) Kodeks karny. Komentarz, t. I, Warszawa.
- 6. Kawczyński, A. (1998). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1997 r., sygn. V KKN 268/96, Prok. i Pr., nr 5.
- 7. Kozłowska-Kalisz, P. (2015). (w:) Kodeks karny. Komentarz, red. M. Mozgawa, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa.
- 8. Kulesza, J. (1982). Warunki orzekania kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na podstawie art. 43 § 1 k.k., NP., nr 5-6.
- 9. Pawelec, K.J. (2016). Zarys metodyki pracy obrońcy i pełnomocnika w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych, Warszawa.
- 10. Pawelec, M. (2016). O zbiegu przepisów określających przestępstwa skierowane przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym, Paragraf na Drodze, nr 8.
- 11. Siewierski, M. (1958). Kodeks karny i prawo wykroczeń. Komentarz, Warszawa.
- 12. Stefański, R.A. (1989). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 1987 r., sygn. V KRN 462/86, NP., nr 2-3.
- 13. Stefański, R.A. (1998) Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1997 r., sygn. VKKN 268/96, WPP, nr 3-4, s. 178-180.
- 14. Stefański, R.A. (2016). (w:) Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-d30caea3-52c1-42e4-9dcc-ab277564a81e