Bioaerosol-forming actinomycetes at the selected sites of Kraków

• Autorzy: Grzyb J. , Frączek K.

Warianty tytułu

PL

Promieniowce tworzące bioaerozol w wybranych miejscach Krakowa

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Krakow is a city where, due to mostly so-called low-stack emissions and intensified traffic, air dustiness continues to increase and often, especially in winter, the threshold values of dustiness are exceeded. Air dustiness increases the number of airborne microorganisms, as they are associated with particles of dust to form bioaerosols. Actinomycetes are one of the most significant components of bioaerosol. Their presence in bioaerosol is dangerous to human health, since even very low concentrations of these microorganisms can cause allergic reactions. The aim of this study was to verify the relationship between the concentration of actinomycetes in the air of Krakow depending on spatial variation of thermal conditions and the degree of air dustiness. The study was conducted using a cascade impactor for bioaerosol particle separation, including the respirable fraction. Moreover, the measurements of air dustiness were performed simultaneously, separating 4 dust fractions. The research was conducted over 12 months (full calendar year) and the measurements were performed once per month, within one day, at 16 research sites. The lowest average numbers of actinomycetes were recorded in places characterized by little urban green space (eg Main Square or crossroads). On the other hand, the highest numbers were found in green areas (eg Blonia Park meadows, green area at the Krakow University of Technology). Based on the normative classification of air quality (Polish Standard PN-89/Z-04111/02) the number of actinomycetes in 75 % measurements showed that the air was polluted, including heavily polluted air in 16 % measurements. The most common actinomycetes belonged to the genus Streptomyces (St. albus, St. badius, St. globisporus).

PL

Kraków jest miastem, w którym głównie na skutek tzw. niskiej emisji oraz wzmożonego ruchu kołowego zapylenie powietrza wciąż wzrasta i nierzadko szczególnie w okresie zimowym są przekraczane progowe wartości zapylenia. Zapylenie powietrza wpływa na zwiększenie się ilości drobnoustrojów Bioaerosol-Forming Actinomycetes at the Selected Sites of Krakow 451 w powietrzu, gdyż te ostatnie wiążą się z cząstkami pyłów, tworząc bioaerozol. Jednym z ważnych składników bioaerozolu są promieniowce. Ich obecność w bioaerozolu jest groźna dla zdrowia ludzkiego, gdyż nawet ich bardzo niskie stężenia mogą działaæ alergizująco. Celem niniejszych badań była weryfikacja zależności pomiędzy stężeniem promieniowców w powietrzu na obszarze Krakowa, przestrzennym zróżnicowaniem stosunków termicznych oraz stopniem zapylenia powietrza. Do badañ użyto impaktora kaskadowego w celu uzyskania rozdziału cząstek bioaerozolu, w tym frakcji respirabilnej. Jednocześnie wykonywane były pomiary stopnia zapylenia z podziałem na 4 frakcje. Badania były wykonywane przez 12 miesięcy (pełen rok kalendarzowy), raz w miesiącu, w ciągu jednego dnia, na 16 stanowiskach pomiarowych. Najniższe średnie liczebności promieniowców notowano w miejscach, gdzie jest mało zieleni (np. Rynek Główny, czy też skrzyżowanie ulic). Najwyższe liczebności stwierdzono na terenach zielonych (np. Błonia, teren zielony przy Politechnice Krakowskiej). Promieniowce zgodnie z klasyfikacją jakości powietrza atmosferycznego (Polska Norma PN-89/Z-04111/ 02) powodowały, że w przypadku 75 % wykonanych pomiarów powietrze było zanieczyszczone, w tym silnie zanieczyszczone dla 16 % pomiarów. Najczęściej stwierdzano występowanie promieniowców z rodzaju Streptomyces (St. albus, St. badius, St. globisporus).

Słowa kluczowe

EN

Actinomycetes; bioaerosol; air dustiness; Kraków

PL

promieniowce; bioaerozol; zapylenie; Kraków

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Ecological Chemistry and Engineering. A
• Rocznik: 2013
• Tom: Vol. 20, nr 4-5
• Strony: 443--452
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., tab.

Twórcy

autor

Grzyb J.

• Department of Microbiology, University of Agriculture, al. A. Mickiewicza 24/28, 31–120 Kraków, Poland, phone: [phone]

autor

Frączek K.

Bibliografia

• [1] Marcinowska K. Charakterystyka, występowanie i znaczenie promieniowców w przyrodzie. [In:] Aktywność drobnoustrojów w różnych środowiskach. Kraków: AR Kraków; 2002:121-129.
• [2] Reponen TA, Gazenko SV, Grinshpun SA, Willeke K, Cole EC. Characteristics of airborne actinomycetes spores. Appl Environ Micr. 1998;64(10):3807-3815.
• [3] Polymenakou PN. Atmosphere: a source of pathogenic or beneficial microbes? Atmosphere, 2012;3:87-102, DOI: 10.3390/atmos3010087.
• [4] Kagen SL, Fink JN, Schlueter DP, Kurup VP, Fruchtman RB. Streptomyces albus: A new cause of hypersensitivity pneumonitis. J Allergy Clin Immunol. 1981;68:295-299.
• [5] Hirvonen M-R, Nevalainen A, Makkonen M, Mönkkönen J, Savolainen K. Streptomyces spores from mouldy houses induce nitricoxide, TNFx and IL-6 secretion from RAW264.7 macrophage cell line without causing subsequent cell death. Environ Toxicol Pharmacol. 1997;3:57-63.
• [6] Boreson J, Dillner AM, Peccia J. Correlating bioaerosol load with PM2.5 and PM10cf concentrations: a comparison between natural desert and urban-fringe aerosols. Atmos Environ. 2004;38:6029-6041.
• [7] Pająk B, Czarnecka L, Dębska B. Ocena jakości powietrza w województwie małopolskim w 2004 roku. Kraków: WIOŚ; 2005.
• [8] Pastuszka JS. Narażenie na aerozole ziarniste, włókniste i biologiczne (bakterie i grzyby mikroskopijne) populacji generalnej Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Prace Naukowe Inst. Inż Ochrony Środow Polit Wrocł. Seria: Monografie. Wrocław: Ofic Wyd Polit Wrocł; 2001.
• [9] Górny RL. Cząstki grzybów i bakterii jako składniki aerozolu pomieszczeñ, właściwości, mechanizmy emisji, detekcja. Sosnowiec: Wyd. Inst Med Pracy i Zdrow Środow; 2004.
• [10] Polska Norma PN-89/Z-04111/02. Ochrona czystości powietrza. Badania mikrobiologiczne. Oznaczanie liczby bakterii w powietrzu atmosferycznym (imisja) przy pobieraniu próbek metodą aspiracyjną i sedymentacyjną.