Identyfikatory
Warianty tytułu
Zastosowanie wybranych metod pomiarowych w ocenie obciążenia pracą dojarzy w doju tradycyjnym
Języki publikacji
Abstrakty
The activities connected with the milker’s work are directly related to maintaining a special body posture due to the tension of specific muscles. Staying in one required position for a long time and work monotony in case have a negative effect on the person’s musculoskeletal system. Therefore a study was conducted to evaluate the level of muscle tension and perceptible load while performing individual steps of hand-milking procedure. A detailed timing of the milker’s work was also recorded. The workload was assessed according to the OWAS method and muscle tension was assessed according to the EMG method. On the basis of collected data it was assumed that the highest muscle tension for the evaluated group of 10 milkers was achieved with the forearm muscles. It is strictly connected with hands being raised forward and repeating the same movements. Based on the OWAS method it was observed that the milker’s overall workload level can be described as medium. Farmers conducting milking should have adequate work breaks and should reduce workload on the musculoskeletal system whenever possible.
Czynności związane z pracą dojarzy wiąże się bezpośrednio z utrzymaniem pożądanej pozycji ciała dzięki napięciu odpowiednich mięśni. Długotrwałe utrzymywanie wymuszonej pozycji ciała oraz monotonia pracy dojarza negatywnie wpływają na jego układ mięśniowo-szkieletowy. W związku z tym przeprowadzono badania, których celem była ocena poziomu napięcia mięśniowego i odczuwalnego obciążenia podczas wykonywania poszczególnych czynności składowych dla doju ręcznego. Wykonano także chronometraż czynności pracy dojarza. Ocenę obciążenia pracą dojarzy wykonano metodą OWAS, zaś napięcia mięśniowego metodą EMG. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najwyższe napięcie mięśniowe dla badanej, 10-osobowej grupy dojarzy, uzyskano dla mięśni przedramienia. Związane jest to ściśle z wyciągniętymi ku przodowi rękoma, które wykonują powtarzalne ruchy. Na podstawie metody OWAS stwierdzono, że ogólny poziom obciążenia pracą dojarza określić można jako średni. Rolnicy wykonując dój powinni dokonywać odpowiednich przerw w pracy oraz redukować, na ile to możliwe, obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego.
Rocznik
Tom
Strony
83--87
Opis fizyczny
Bibliogr. 6 poz., tab., wykr.
Twórcy
autor
- Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Instytut Inżynierii Rolniczej, ul. Chełmońskiego 37/41, 51-630 Wrocław, Poland
autor
- Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Instytut Inżynierii Rolniczej, ul. Chełmońskiego 37/41, 51-630 Wrocław, Poland
Bibliografia
- [1] Bartuzi P., Roman-Liu D.: Ocena obciążenia i zmęczenia układu mięśniowo szkieletowego z zastosowaniem elektromiografii. Bezpieczeństwo Pracy – CIOP, Warszawa, 2007, vol. 4, 7.
- [2] Corlet E., Wilson J., Manenica I.: Posture targeting; a technique for recording working postures. Ergonomics, 1979, 22(3), 357-366.
- [3] Douphrate, D., Nonnenmann, M., Rosecrance, J.C.: Ergonomics in industrialized dairy operations. J. Agromed, 2009, vol. 14, 406-412.
- [4] Fiedorowicz G.: Wpływ stanu technicznego urządzeń do pozyskiwania i schładzania oraz transportu mleka na jego jakość. Problemy Inżynierii Rolniczej, 2007, vol. 3, 83-93.
- [5] Roman-Liu D.: Analiza biomechaniczna pracy powtarzalnej. Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie, Ergonomia, 2007, 7-10.
- [6] Roman-Liu D., Tokarski T.: Ocena obciążenia statycznego z zastosowaniem metody OWAS. Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie. Ergonomia, 2010, 07-08, 28.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-cf774bbe-9531-44c8-98f3-e504e3609a5e