PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Aktualny model edukacji ekologicznej w Polsce

Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
EN
Current model of ecological education in Poland
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Począwszy od lat 80., koncepcje realizacji edukacji ekologicznej (w szerszym rozumieniu środowiskowej) w Polsce ulegały zmianom. Szczególnie wyraźnie zmiany te dają się zauważyć w edukacji formalnej. Wprowadzona w 1999 roku reforma szkolna doprowadziła do jej obecnie obowiązującego modelu. Formalna edukacja ekologiczna rozpoczyna się już w przedszkolu, a może kończyć się na studiach wyższych. Edukacja ekologiczna w szkole podstawowej (klasy IV-VI) i szkołach ponadpodstawowych prowadzona jest dwutorowo. Treści środowiskowe mogą być wkomponowane do programów nauczania bloków przedmiotowych (np. przyrody w szkole podstawowej) lub poszczególnych przedmiotów (np. chemii), a ponadto funkcjonują ścieżki ekologiczne. Nieformalną edukację ekologiczną cechuje duża różnorodność i każdy może znaleźć odpowiadającą mu jej formę. Jako przykłady można wymienić: środki masowej informacji, organizacje i ruchy ekologiczne, parki narodowe i krajobrazowe oraz ogrody botaniczne. Rezultatem edukacji ekologicznej powinno być podniesienie świadomości prośrodowiskowej społeczeństwa, co wpływa na stan środowiska przyrodniczego.
EN
Starting from the 80’s concepts of ecological (in broader meaning environmental) education in Poland have changed. These changes can be observed, particularly in formal education. Education reform was brought in 1999, which resulted in changing the model of this education in Poland. Formal education starts in nursery schools and can finish at university. Ecological education in primary schools (IV-VII forms) and in schools above primary level is done in two ways. Environmental contents can either be included in the syllabuses of subject groups, e.g. in natural science in primary schools or in individual subject, e.g. chemistry. There also are the environmental paths which are part of informal ecological education. They are characterised by diversity and each citizen can find a form which suits him/her. As examples one can cite: means of public information, organisations and social movements defending the natural environment, national and landscape parks and botanical gardens. The result of ecological education should be the improvement of the ecological awareness of society which, in consequence, would influence the state of the natural environment.
Rocznik
Strony
71--74
Opis fizyczny
Bibliogr. 15 poz.
Twórcy
autor
  • Instytut Chemii i Ochrony Środowiska, Akademia im. Jana Długosza, 42-201 Częstochowa, al. Armii Krajowej 13/15
Bibliografia
  • [1] Dołęga J.: Zesz. Nauk. PAN - Komitet „Człowiek i Środowisko” 2002, 31, 49-57.
  • [2] Narodowa Strategia Edukacji Ekologicznej „Przez edukację do zrównoważonego rozwoju”. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2001.
  • [3] Hungerford H.R. i Peyton R.B.: Strategies for Developing on Environmental Education Curriculum. UNESCO, Paris 1980.
  • [4] Puchała C. i Pyzalska B.: Pr. Nauk. WSP w Częstochowie, Chemia i Ochrona Środowiska, 2002, VI, 109-119.
  • [5] Kłos A., Ząbkowska-Wacławek M., Olechowska M. i Koźlik K.: Chem. Inż. Ekol., 2000, 7(5), 499-519.
  • [6] Turło J., Szumińska K., Gosik A., Rybicki J. i Karbowski A., Foton, 1998,55,16-18.
  • [7] Puchała C.: Zesz. Nauk. PAN - Komitet „Człowiek i Środowisko”, 2002, 31,341-344.
  • [8] Puchała C.: Chem. Dydakt. Ekol. Metrol., 1999,4(1-2), 55-57.
  • [9] Puchała C.: Badania stanu świadomości ekologicznej studentów, [w:] Profil ucitele chemie II, ed. M. Bilek. Hradec Kralove 2002, 238-240.
  • [10] Puchała C.: Edukacja ekologiczna w ramach studiów na kierunku ochrona środowiska w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Materiały konferencyjne Perspektywy i zadania edukacji ekologicznej w XXI wieku, pod red. G. Maliny. Wyd. Pol. Częstochowskiej, Częstochowa 2002, 51-60.
  • [11] Kalinowska A.: Ekologia - wybór przyszłości. Editions-Spotkania, Warszawa 1993.
  • [12] Gliński P.: Polscy Zieloni. Ruch społeczny w okresie przemian. Wyd. IFiS PAN, Warszawa 1996.
  • [13] Aktywne metody edukacji ekologicznej w terenowych ośrodkach dydaktycznych, pod red. J. Holuk. ZChPK, Chehn 1999.
  • [14] Narodowy Program Edukacji Ekologicznej. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2001.
  • [15] Stawiński W.: Zeszyty Naukowe PAN – Komitet „Człowiek i Środowisko”, 2002, 28, 30-42.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-cafc7c7b-42fe-4ed8-a242-8a09694f8026
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.