Sulfotep. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

• Autorzy: Soćko R. , Czerczak S.

Warianty tytułu

EN

Sulfotep

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Sulfotep jest bladożółtą cieczą o zapachu czosnku. Jest to pestycyd fosforoorganiczny stosowany w szklarniach w celu zwalczania mszyc, drobnych pająków i innych owadów. W Polsce nie jest produkowany. Insektycyd ten wchłania się do organizmu człowieka drogą oddechową, pokarmową oraz przez skórę. W warunkach przemysłowych drogami narażenia są głównie droga oddechowa i skóra. Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem, sulfotep jest klasyfikowany jako substancja bardzo toksyczna, której przypisano symbol T+ i oznaczono ją symbolem R27/28, co oznacza, że substancja działa bardzo toksycznie w kontakcie ze skórą i po połknięciu. Objawami zatrucia ostrego i przewlekłego sulfotepem u ludzi i zwierząt jest zahamowanie aktywności cholino- esterazy osocza, acetylocholinoesterazy erytrocytów i mózgu oraz zespół objawów charakterystycznych dla zatrucia związkami fosforoorganicznymi. Mechanizm działania toksycznego sulfotepu wynika z hamowania przez ten związek aktywności esterazy acetylocholinowej (AChE), co w konsekwencji prowadzi do nadczynności układu cholinergicznego. Sulfotep nie wykazuje działania mutagennego, embriotoksycznego, teratogennego i rakotwórczego. Wartość NDS sulfotepu w powietrzu na stanowisku pracy ustalono na podstawie wyników 12-tygodniowego badania inhalacyjnego na szczurach, w których wyznaczono wartość NOAEL na poziomie 1,94 mg/mJ. Wyliczoną na podstawie wyników tych badań wartość NDS równą 0,158 mg/mJ postanowiono zmniejszyć do 0,1 mg/m3, tj. do wartości, jaką ustalono w Unii Europejskiej. Wartość ta powinna zabezpieczyć przed wystąpieniem skutków długotrwałego narażenia na sulfotep (głównie zmniejszeniu aktywności cholinoesteraz) w warunkach narażenia zawodowego. Podobnie jak w Unii Europejskiej, tak i w innych państwach proponuje się nie- ustalanie wartości NDSCh. Zgodnie z zaleceniami WHO (1982) proponuje się natomiast ustalenie wartości DSB, tj. obniżenie aktywności acetylocholinoesterazy w krwinkach czerwonych do poziomu 70% aktywności wyjściowej. Ponadto związek należy oznaczyć literami Sk, ze względu na jego wchlanialność przez skórę.

EN

Sulfotep is a pale yellow, noncombustible liquid with a garlic odor. It is often used in greenhouse fumigant formulations for control of aphids, spider mites, whiteflies, and thrips. Sulfotep is an organophosphate pesticide whose toxicity is similar to that of paration. Poison by ingestion, skin contact and possibly other routes. Sulfotep is an organophosphate choline- 11640 sterase inhibitor; inhibited cholinesterase activity in the plasma, erythrocytes and in the brein. Sulfotep is highly toxic following oral administration and following dermal application. The lished dermal LD50 for rats is 65 mg/kg, and the oral LD50 for the rat is 5 mg/kg and 13,8 mg/kg. Based on the fact that inhalation of an aerosol concentration of 1, 94 mg/mJ of sulfotep administered to rats 6 hours/day, 5 days/week for 12 weeks failed to produce any adverse effects, a concentration 0,1 mg of sulfotep/m3 is proposed as a maximum exposure limit (maximum allowable concentration). Because sulfotep has been shown to penetrate the skin in amounts sufficient to induce systemic toxicity, the skin notation is considered appropriate. At this time, no STEL is recommended until additional toxicological data.

Słowa kluczowe

PL

sulfotep; działanie toksyczne; toksykokinetyka

EN

sulfotep; toxic effects; toxicokinetics

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2003
• Tom: Nr 1 (35)
• Strony: 145--159
• Opis fizyczny: Bibliogr. 30 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Soćko R.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8

autor

Czerczak S.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8

Bibliografia

• 1. ACGIB (2000) Documentation of the threshold limit values (on CD). Hydrogen selenide. Ed. 6th. Cincinnati, OH.
• 2. Alderman L. C, Bergin J.J. (1986) Hydrogen selenide poisoning: an illustrative case with review of the literaturę. Archives of Environmental Health 41(6),354-358.
• 3. Buchan R.F. (1947) Industrial selenosis. Occupational Medicine 3, 439-456.
• 4. CHEMINFO (2000) [d’base] Canadian Centre for Occupational Health and Safety.
• 5. Commission directive 2000/39/EC of 8 June 2000, establishing a first list of indicative occupational exposure limit values in implementation of Council directive 98/24/EC on the protection of the health and safety of workers from the risks related to chemical agents at work.
• 6. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego: selen i związki. (1986) Łódź, IMP [Dane niepublikowane].
• 7. Dudley H.C (1938) Selenium as a potential industrial hazard. Public Health Reports 53(8), 281-292.
• 8. Dudley H.C, Miller J.W. (1941) Toxicology of selenium VI. Effects of subacute exposure to hydrogen selenide. Journal ofIndustrial Hygiene and Toxicology 23(10), 470-477.
• 9. Dyrektywa Rady 67/548/EWG o ujednoliceniu ustaw, rozporządzeń i innych przepisów prawnych i administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych substancji chemicznych z późniejszymi poprawkami do 28 ATP włącznie (Dyrektywa Komisji 2001l59/WE z dnia 6 sierpnia 2001 r.)
• 10. Friberg L. i in. (1986) Handbook of the toxicology of metals. Ed. 2nd. Amsterdam, Elsevier Science Publ. s. V2 500.
• 11. Glover G.R. (1983) Selenium and compounds. Encyclopaedia of Occupational Health and Safety 2, 2017-2019.
• 12. Glover J.R. (1970) Selenium and its industrial toxicology. !MS Ind. Med. Surg. 39(1), 50-54.
• 13. IPCS (1999) International Program me on Chemical Safety and the Commission of the European Communities, CEC.
• 14. MAK-und BAT-Werte-Liste (1999) Deutsche Forschungsgemeinschaft. Senatskommission zur Prufung gesundheitsschadlicher Arbeitsstoffe. Mitteilung 35.
• 15. NIOSH (1999) Pocket guide on CD-ROM (Tomes).
• 16. Patty’s Industrial hygiene and toxicology (1982) Ed. 3rd rev. New York, Wiley, Inc., 1978-1982. Vol. 3. Originally pub. w 1979: pub. jako 2nd rev. ed. w 1985. 2C,4764.
• 17. Rosenfeld I., Beath O.A. (1964) Selenium. Geobotany, Biochemistry, Toxicity and Nutrition, Academic, New York.
• 18. Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. DzU nr 129, poz. 1110.
• 19. RTECS (1999) [d’base on CD listopad].
• 20. Schecter A. i in. (1980) Acute hydrogen selenide inhalation. Chest. 77(4), 554-555.
• 21. Toxicological profile for selenium (1996) Agency for Toxic Substances and Disease Registry, U.S. Department of Health and Human Services.
• 22. TLVs and BEIs (2000) Threshold limit values for chemical substances and physical agents biological exposure indices booklet issues by American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH), Cincinnati.