Aktywizujące metody dowodzenia w siłach powietrznych

• Autorzy: Rurak A.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Poddając głębokiej analizie istniejące metody dowodzenia (przez cele, zadania i instrukcje) często opisywane i komentowane w publikacjach wojskowych, dojść można do wniosku, że nie wyczerpują one w pełni możliwości organizacyjnych dowódców i ich sztabów. Autor postuluje zatem - szczególnie w okresie szkolenia i działalności bieżącej - dowodzić przez motywacje, kontakt osobisty, delegowanie uprawnień i controlling. Oczywiście nie wyklucza to, ani nie sugeruje ograniczeń dowodzenia przez cele, zadania czy instrukcje. Sądzę również, że wszystkie ćwiczenia i treningi z udziałem i bez udziału wojsk powinny być prowadzone w warunkach zbliżonych do realnego pola walki i na pewno metodami, jakie będą stosowane w czasie działań wojennych.

Słowa kluczowe

PL

dowodzenie; siły powietrzne; zarządzanie

EN

command; air forces; management

• Wydawca: Wydawnictwo Lotniczej Akademii Wojskowej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych
• Rocznik: 2001
• Tom: Nr 1
• Strony: 88--99
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz., tab.

Twórcy

autor

Rurak A.

Bibliografia

• [1] Bieniek J. i zespół: Zarządzanie, planowanie i controlling. Warszawa 1998.
• [2] Brzostek W.: Doskonalenie procesu dowodzenia. Myśl Wojskowa. 11/1987.
• [3] Cendrowski J., Swebocki S.: Psychologia walki i dowodzenia. 1973. MON.
• [4] Dworecki S., Kęsoń T.: Konflikty zbrojne w Europie i na Bliskim Wschodzie. 1996. PWN.
• [5] Gordon M. A.: Napoleon i jego marszałkowie. Wyd. 2. 1992.
• [6] Kowalski S.: Przełożony i podwładny. 1967. PWE.
• [7] Laszczyk M.: Nowe formy rozkazodawstwa na szczeblu operacyjnym i taktycznym. 1994. AON.
• [8] Szapiro T.: Co decyduje o decyzji. 1993. PWN.